Μετασχηματισμός σε έναν πολιτικό υβριδικό φορέα συνύπαρξης

Μάνια Μπαρσέφσκι, Ομάδα Ρόζα

1 Ποιος κατά την γνώμη σας ο απολογισμός του ΣΥΡΙΖΑ στο δίχρονο 2007 – 2009. Ποια τα θετικά και ποια τα αρνητικά που παρουσίασε το εγχείρημα;

2 Πώς αντιλαμβάνεστε την έννοια “μέλος του ΣΥΡΙΖΑ”. Τι είδους όργανα πρέπει να διαθέτει ο ΣΥΡΙΖΑ σε όλα τα επίπεδα και πώς να παίρνονται οι αποφάσεις;

1 Στη διετία που διανύσαμε κάναμε σημαντικά θετικά βήματα, αλλά και μείζονα πολιτικά/οργανωτικά λάθη που λειτούργησαν σε μεγάλο βαθμό υπονομευτικά και δημιούργησαν κινδύνους για την πορεία του όλου εγχειρήματος στο μέλλον. Στα θετικά, αυτό που πρέπει να επισημανθεί είναι πως για πρώτη φορά υπήρξε μια ουσιαστική και ειλικρινής προσπάθεια ανασύνθεσης του αριστερού χώρου σε μια ριζοσπαστική κατεύθυνση με κοινωνική γείωση. Η προσπάθεια αυτή αγκαλιάστηκε με ενθουσιασμό τόσο από τα μέλη των συνιστωσών που συμμετέχουν στο ΣΥΡΙΖΑ, όσο και από ένα ευρύ φάσμα “ανένταχτων” αριστερών, δημιουργώντας πρωτοφανείς συνθήκες πολύτιμης ώσμωσης και αλληλεγγύης σε διάφορους τομείς της κοινής μας δράσης. Αυτή ακριβώς η ώσμωση και η αλληλεγγύη στη “βάση”, ήταν που μας έδωσε τη δυνατότητα να συνεχίσουμε σε έναν κοινό δρόμο παρά τις ολοφάνερες αδυναμίες μας.

Σε ό,τι αφορά τα αρνητικά, αυτά εντοπίζονται τόσο στον πολιτικό όσο και στον οργανωτικό τομέα. Ενδεικτικά: πολιτική διγλωσσία, που έγινε ιδιαίτερα εμφανής π.χ. στις περιπτώσεις της ψηφοφορίας για την Ευρωσυνθήκη ή την αξιολόγηση της αυθόρμητης εξέγερσης του Δεκέμβρη, και οφείλεται είτε στην έλλειψη εμπέδωσης ενός κοινού ριζοσπαστικού πολιτικού πλαισίου είτε στη μη τήρηση των συμφωνηθέντων. Μονοπώληση της παρουσίας στα ΜΜΕ από τα μέλη της “ανανεωτικής πτέρυγας” του ΣΥΝ. Ναρκισσισμός που προκλήθηκε από τις δημοσκοπήσεις και μας οδήγησε σε επανάπαυση και ένα πολύ μέτριο αποτέλεσμα στις ευρωεκλογές, το οποίο με τη σειρά του πυροδότησε μια καταστροφική διαχείρισή του. Έλλειψη οργανωτικών δομών για τη συσπείρωση της βάση του ΣΥΡΙΖΑ, την ανάληψη πρωτοβουλιών “από τα κάτω” και την ουσιαστική, ισότιμη εκπροσώπηση των “ανένταχτων” στα όργανα λήψης των πολιτικών αποφάσεων. Ουσιαστικές αποφάσεις των δύο πρώτων συνδιασκέψεων δεν εφαρμόστηκαν, ενώ η ιδιότητα του “μέλους” εξακολουθεί να αποτελεί “ταμπού” που απογοητεύει τον κόσμο του ΣΥΡΙΖΑ.

2 Η σημερινή οργανωτική και πολιτική δομή του ΣΥΡΙΖΑ αποκλείει επί της ουσίας τους “ανένταχτους/ες” από τη λήψη των αποφάσεων, περιορίζοντας το δικαίωμα αυτό στα μέλη των συνιστωσών, βάσει του υπάρχοντος εσωτερικού μοντέλου λειτουργίας τους. Αυτή η έλλειψη δημοκρατίας είναι αναγκαίο και ώριμο να ανατραπεί, με τον μετασχηματισμό του ΣΥΡΙΖΑ σε έναν πολιτικό υβριδικό φορέα συνύπαρξης τόσο των μελών των συνιστωσών όσο και των μη ενταγμένων σε αυτές συντρόφων και συντροφισσών. Μέλη του ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει να είναι τα μέλη των συνιστωσών και οι “ανέντακτοι/ες” που θα εκδηλώσουν αυτή τους την επιθυμία στις τοπικές, θεματικές και κλαδικές οργανώσεις του ΣΥΡΙΖΑ.

Το οργανωτικό μοντέλο που προτείνεται παρακάτω, χωρίς να ισχυρίζεται ότι καλύπτει πλήρως όλα τα ζητήματα και κυρίως τις μακροπρόθεσμες ανάγκες που θα προκύψουν όταν οι συνθήκες θα έχουν ωριμάσει περαιτέρω, παίρνει υπόψη του αφενός την ανάγκη της διαχείρισης της τύχης του ΣΥΡΙΖΑ από την ολότητα της βάσης του και αφετέρου την κατοχύρωση του δικαιώματος της ιδιαίτερης συλλογικής οργάνωσης, της πολυφωνικότητας και της έκφρασης των μειοψηφικών απόψεων, αλλά και το επίπεδο της πραγματικής εγγύτητας απόψεων που έχει κατακτηθεί σήμερα στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ.

Προτείνεται, λοιπόν, ένα καταστατικό λειτουργίας βασισμένο σε δύο τρόπους εκλογής και αντιπροσώπευσης στα όργανα, ώστε να μην αναιρείται η ιδεολογική, πολιτική και οργανωτική αυτοτέλεια των συνιστωσών, αλλά, παράλληλα, να δίνονται αποφασιστικές πολιτικές αρμοδιότητες σε όλα ανεξαιρέτως τα μέλη -οργανωμένους σε συνιστώσες ή μη- ανεξαρτήτως του τρόπου ένταξής τους.

Κυρίαρχο ρόλο θα πρέπει να έχει η οριζόντια δικτύωση των Οργανώσεων Βάσης, που θα λειτουργούν με γενικές συνελεύσεις και όρους άμεσης δημοκρατίας σε τοπικό, θεματικό, κλαδικό πεδίο. Αυτές θα εκλέγουν τα Συντονιστικά των Οργανώσεων Βάσης, με εντολή εφαρμογής των αποφάσεων και προετοιμασίας των συνελεύσεων και των συνδιασκέψεων. Από το σώμα της συνδιάσκεψης αναδεικνύεται το Πανελλαδικό Συντονιστικό, το βασικό αντιπροσωπευτικό όργανο του ΣΥΡΙΖΑ για τη λήψη των αποφάσεων σε κεντρικό επίπεδο. Το Πανελλαδικό Συντονιστικό εκλέγει με τη σειρά του τη Γραμματεία, αποφασιστικό όργανο σε ζητήματα πολιτικής καθημερινότητας.

Η εναλλαγή, η ανακλητότητα, οι περιορισμένες χρονικά θητείες και η ισομερής γυναικεία συμμετοχή αποτελούν βασικούς άξονες για την εκπροσώπηση σε όλα τα εσωτερικά όργανα, αλλά και τη συγκρότηση των ψηφοδελτίων για τις όλες τις εκλογικές αναμετρήσεις.