Λάζαρος Απέκης: Να μην γίνει η ΠΟΣΔΕΠ φορέας της κυβερνητικής πολιτικής

Συνέντευξη με τον Λάζαρο Απέκη, απερχόμενο πρόεδρο της ΠΟΣΔΕΠ

Το Σαββατοκύριακο γίνεται το συνέδριο της ΠΟΣΔΕΠ. Τι το ιδιαίτερο κρίνεται σ’ αυτό το συνέδριο;

Η έγκαιρη και σαφής τοποθέτηση της ΠΟΣΔΕΠ απέναντι στην πολιτική που ασκείται από τις κυβερνήσεις των τελευταίων ετών (ΠΑΣΟΚ, ΝΔ) σύμφωνα με τις επιλογές τις ΕΕ (διαδικασία της Μπολόνια και Ευρωπαϊκός Χώρος Ανώτατης Εκπαίδευσης και Έρευνας) και ο ανυποχώρητος αγώνας για την αποτροπή της, επέτρεψε τη διαμόρφωση ενός σταθερού πόλου αναφοράς και συσπείρωσης μέσα στην πανεπιστημιακή κοινότητα και στην κοινωνία ευρύτερα.

Η ΠΟΣΔΕΠ σε συμπόρευση με το ριζοσπαστικό φοιτητικό κίνημα, συμμετέχει μαζί με τους άλλους εκπαιδευτικούς στο κίνημα παιδείας, σε ένα αγώνα διαρκείας που με αποκορύφωμα τη μάχη για τη μη αναθεώρηση του άρθρου 16 συνεχίζεται για τρία χρόνια!

Με τον αγώνα μας ήρθαμε αντιμέτωποι με τον πυρήνα της νεοφιλελεύθερης πολιτικής, με τα οικονομικά και πολιτικά συμφέροντα, με τους μηχανισμούς εξουσίας και τα ΜΜΕ, και αντιμετωπίσαμε τις σκληρές επιθέσεις τους.

Σήμερα το πολιτικό σύστημα και διάφορες κινήσεις και ομάδες πανεπιστημιακών (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και η παράταξη ΑΡΜΕ – "ανανεωτική πτέρυγα του ΣΥΝ" -, όλοι αυτοί που από τα ΜΜΕ βαφτίστηκαν "χίλιοι"), ανάγοντας σε κύριο τις συνέπειες των κινητοποιήσεων στη λειτουργία των πανεπιστημίων, και παίζοντας το παιχνίδι της "βίας μέσα στα πανεπιστήμια" και της ενοχοποίησης του πανεπιστημιακού ασύλου, ασκούν ισχυρότατη πίεση, που με συνθήματα "ανοιχτό πανεπιστήμιο" και επιστροφή στην "ομαλότητα" στρέφονται ενάντια στο φοιτητικό κίνημα και στην ηγεσία της ΠΟΣΔΕΠ.

Η ενορχηστρωμένη επίθεση εναντίον της ΠΟΣΔΕΠ και της ηγεσίας της έχει στόχο τη σταθερή θέση και την ανυποχώρητη στάση της για την υπεράσπιση της δημόσιας ανώτατης εκπαίδευσης ενάντια στη νεοφιλελεύθερη αναδιάρθρωση και τη συμπόρευσή της με το φοιτητικό κίνημα. Αυτή η επίθεση σήμερα προβάλλεται από τα ΜΜΕ σαν "η υγιής επιχείρηση ανακατάληψης της ΠΟΣΔΕΠ".

Στο συνέδριο κρίνεται αν η ΠΟΣΔΕΠ από συνιστώσα του πανεπιστημιακού κινήματος θα μεταλλαχθεί σε φορέα της κυβερνητικής πολιτικής, ενάντια στο φοιτητικό κίνημα για να περάσει η αντιμεταρρύθμιση.

Πολλοί μιλάνε για αλλαγή των συσχετισμών στην ΠΟΣΔΕΠ. Εσείς έχετε την εκτίμηση πως θα καταγραφεί κάποια σημαντική αλλαγή;

Η "επιχείρηση ανακατάληψης της ΠΟΣΔΕΠ" συσπειρώνει τις ομάδες εκείνες των πανεπιστημιακών που αξιοποιώντας την πολιτική των κυβερνήσεων για την εμπορευματοποίηση και ιδιωτικοποίηση της δημόσιας ανώτατης εκπαίδευσης και της έρευνας αναπτύσσουν δραστηριότητες που εδραιώνουν το επιχειρηματικό πανεπιστήμιο. Συσπειρώνουν επίσης ομάδες πανεπιστημιακών που σε διαπλοκή με το εκάστοτε ΥΠΕΠΘ, αλλά και με τις διοικήσεις των πανεπιστημίων προωθούν τις "μεταρρυθμίσεις". Οι δυνάμεις αυτές, αν και δεν είναι πολυπληθείς, ασκούν δυσανάλογα ισχυρή επιρροή στη λειτουργία των πανεπιστημίων και στο συντηρητικό σώμα των πανεπιστημιακών. Στο 9ο Συνέδριο θα κριθεί αν αυτές οι δυνάμεις με τη επιρροή τους θα ανατρέψουν το συσχετισμό στην ΠΟΣΔΕΠ. Και αυτό είναι μια πιθανή δυσμενής εξέλιξη.

Τι μήνυμα θα θέλατε να στείλετε ως απερχόμενος πρόεδρος σε όσους αγωνίζονται για δημόσια δωρεάν παιδεία;

Επιβεβαίωση της θέσης ενάντια στην αντιμεταρρύθμιση και της αγωνιστικής στάσης της του πανεπιστημιακού κινήματος για την αποτροπή της αποτελεί το γεγονός ότι η κυβέρνηση, ενώ ξεκίνησε το 2005 αλαζονικά και επιθετικά να επιβάλει αυτή την πολιτική, σήμερα αφού αναγκάστηκε να αλλάξει δύο φορές υπουργό παιδείας, συζητάει για "πάγωμα" των ρυθμίσεων για την ιδιωτική τριτοβάθμια εκπαίδευση, του νόμου για την έρευνα και για "βελτιώσεις" στο "νόμο – πλαίσιο".

Ισχυρή επιβεβαίωση όμως συνιστούν και οι κινητοποιήσεις του πανεπιστημιακού κινήματος σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, Γαλλία, Ισπανία, Ιταλία, Πορτογαλία, με τις ίδιες διεκδικήσεις, για την υπεράσπιση του δημόσιου χαρακτήρα της ανώτατης εκπαίδευσης και έρευνας, ενάντια στη διαδικασία της Μπολόνια και στην πολιτική της ΕΕ.

Οι εκβιασμοί της κυβέρνησης, με ισχυρό όπλο τη χρηματοδότηση και οι πιέσεις που ασκούν διάφορες ομάδες "εκσυγχρονιστών", απαιτούν διαρκή επαγρύπνηση και αγώνα των δυνάμεων εκείνων, στους πανεπιστημιακούς και στους φοιτητές, που έχουν αποδείξει, με τη θέση και τη στάση τους, τη συνέπειά τους στην υπεράσπιση της δημόσιας και δωρεάν ανώτατης εκπαίδευσης απέναντι στη νεοφιλελεύθερη κατεδάφισή της.

Ιδιαίτερα σήμερα που τα ιδεολογικά, πολιτικά και θεσμικά όπλα αυτής της πολιτικής, λόγω και της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, αμφισβητούνται, και για τα θέματα της αγοράς, δεν είναι δυνατόν να γίνει αποδεκτό ότι αυτά θα ρυθμίζουν τα θέματα της παιδείας.