Κυριάκος Μπίστας: Οι πυρόπληκτοι δεν ανέχονται πλέον τον προκλητικό εμπαιγμό

Συνέντευξη με τον Κυριάκο Μπίστα,
μέλος της Επιτροπής Πυροπλήκτων

Οι πληγές της Ηλείας από το περσινό ολοκαύτωμα όχι μόνο παραμένουν ανοιχτές, αλλά καθημερινά χειροτερεύουν εξαιτίας του εμπαιγμού των κατοίκων από το δικομματισμό, ο οποίος θέλει να παραδώσει την περιοχή τους κερδοσκόπους του τουρισμού. Όπως τονίζει μιλώντας στην "Αριστερά!" ο Κυριάκος Μπίστας, μέλος της Επιτροπής Πυρόπληκτων, ένα χρόνο μετά οι αποζημιώσεις-εξαγορές έχουν περικοπεί δραστικά και οι περισσότεροι πλέον κάτοικοι προσανατολίζονται στην εσωτερική μετανάστευση, αφού δεν έχουν μέλλον στον τόπο τους. Επισημαίνει ακόμα ότι είναι αναγκαίο η Αριστερά να αποκτήσει στενούς δεσμούς, ώστε επιτέλους να εκφραστεί η αγανάκτηση των κατοίκων και με κινητοποιήσεις να αποζημιωθούν στο 100% διεκδικώντας παράλληλα ένα άλλο μοντέλο ανάπτυξης.

Ένα χρόνο μετά τη μεγάλη καταστροφή της Ηλείας από τις πυρκαγιές, ποιά είναι αυτή τη στιγμή η οικονομική και κοινωνική κατάσταση των πληγέντων, τι έγινε αυτό το διάστημα από μέρους της κυβέρνησης;

Σήμερα, ένα χρόνο μετά το εγκληματικό ολοκαύτωμα, κάποιοι επιμένουν να μας θυμίζουν, τόσο με τα έργα τους όσο και με τα λεγόμενά τους, πόσο ανεπαρκείς και επικίνδυνοι είναι. Πολύ απλά μπορούμε να πούμε πως κυβέρνηση και τοπικοί άρχοντες βάζουν το κέρδος πάνω από το περιβάλλον και το κόστος πάνω από τον άνθρωπο.

Τους τελευταίους μήνες όλοι μας είμαστε μάρτυρες της απαράδεκτης πολιτικής των αποζημιώσεων στους πυρόπληκτους αστέγους, αγρότες, κτηνοτρόφους, ελεύθερους επαγγελματίες. Αφού πρώτα φρόντισαν να μοιράσουν τριχίλιαρα ως υπνωτικό χάπι, μετά μείωσαν έντεχνα κάτω από τις πιέσεις του ΥΠΕΧΩΔΕ και της φιλανθρωπίας Α.Ε. τα καμένα σπίτια από ανακατασκευάσιμα σε επισκευάσιμα, και δίνοντας μόνο 750 ευρώ και 142 ευρώ αντίστοιχα (οι τιμές που δίνει το ΤΕΕ είναι κατά 50% αυξημένες για το κόστος ανακατασκευής), κατάφεραν μέσα από Κοινές Υπουργικές Αποφάσεις (ΚΥΑ), τον ΕΛΓΑ, τα ΠΣΕΑ, κανονισμούς της ΕΕ και μπόλικη γραφειοκρατία, όχι μόνο να μειώσουν τον αριθμό των δικαιούχων αγροτών-κτηνοτρόφων αλλά και το ύψος των αποζημιώσεων. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα χιλιάδες μικρομεσαίοι αγρότες-κτηνοτρόφοι να αδυνατούν να αποκαταστήσουν όχι μόνο το χαμένο εισόδημά τους, αλλά και το φυτικό ή ζωικό τους κεφάλαιο. Έτσι, ειδικά οι νέοι να σκέφτονται σοβαρά να εγκαταλείψουν τις περιουσίες τους και να οδηγηθούν στην εσωτερική μετανάστευση.

Εδώ πρέπει να κάνουμε μια σοβαρή επισήμανση. Η αντιμετώπιση της πυρόπληκτης Ηλείας από τους παραπάνω οργανισμούς δηλώνει ξεκάθαρα την απάνθρωπη πολιτική της κυβέρνησης, που από την πρώτη στιγμή επέβαλε τη λογική του ακραίου καιρικού φαινομένου και όχι του εγκληματικού ολοκαυτώματος, λες και στο νομό μας έπεσε ένα απλό χαλάζι ή ένας παγετώνας καταστρέφοντας μόνο κάποιες καλλιέργειες και τίποτα άλλο.

Αυτή η λογική πρέπει να ανατραπεί, να καταδικαστεί από το σύνολο του κόσμου.

Ποια είναι τα άμεσα βήματα που πρέπει να γίνουν για να προχωρήσει μια πραγματική αποκατάσταση των πληγέντων, και με ποιο τρόπο μπορεί να υπάρξει ξανά μέλλον για την παραγωγική και κοινωνική ζωή του νομού;

Το αίτημα που βάζουν οι πυρόπληκτοι απαντά στο ποια είναι για εμάς η πραγματική αποκατάσταση. Αποζημιώσεις στο 100% της χαμένης παραγωγής και για όσο χρειάζεται ώστε να αποκατασταθεί και ν’ αποδώσει ξανά το χαμένο φυτικό και ζωικό κεφάλαιο. Αν δεν λυθεί άμεσα αυτό, κανένα σχέδιο ανασυγκρότησης δεν θα έχει καμιά αξία για τους πυρόπληκτους. Ποια αξία έχει, για παράδειγμα, το σχέδιο στροφής προς τη βιολογική γεωργία ή κτηνοτροφία όταν τα λεφτά που δίνονται για την αποκατάσταση του ζωικού και φυτικού κεφαλαίου δεν αρκούν για να ζήσει τα επόμενα 2-3 χρόνια, να ξαναβάλει ελιές ή αμπέλια ή περιβόλια ή να αγοράσει βελτιωμένες παραγωγικές φυλές; Ο πυρόπληκτος κτηνοτρόφος που του κάηκαν 200 πρόβατα δεν αποζημιώθηκε ούτε με 1 ευρώ για τη χαμένη παραγωγή του σε γάλα ή κρέας και εδώ και περισσότερους από οκτώ μήνες δεν παίρνει δωρεάν ζωοτροφές. Για ποια βιολογική κτηνοτροφία μιλάμε στα καμένα δάση;

Ποια είναι η γνώμη του κόσμου συνολικά για το δικομματισμό με κριτήριο τη στάση που κράτησε και κρατάει απέναντι στην καταστροφή του τόπου; Μπορεί το "σιχτίρισμα" να εκφραστεί πολιτικά υπέρ της Αριστεράς;

Όπως αναφέραμε, το υπνωτικό τριχίλιαρο, ή καλύτερα ο πλειστηριασμός συνειδήσεων στα προεκλογικά προγράμματα του δικομματισμού για τις πυρόπληκτες περιοχές, λειτούργησε θετικά. Στην Ηλεία ο δικομματισμός πήρε πολύ υψηλά ποσοστά. Σήμερα τα πράγματα έχουν αλλάξει. Δεν είναι τυχαίο που ο κ. Καραμανλής ήρθε στην Ηλεία μόνο με αφορμή το "περιφερόμενο" φεστιβάλ της ΟΝΕΔ, χωρίς να κάνει κάποια περιοδεία στις πυρόπληκτες περιοχές, όπως δεν είναι τυχαίο και το ότι ο κ. Παπανδρέου ήρθε για να μοιράσει σχέδια ανασυγκρότησης κι επιταγές, αλλά για το αίτημα της κατά 100% αποκατάστασης δεν ακούστηκε κουβέντα. Η δυσαρέσκεια του κόσμου γενικά είναι μεγάλη, όμως πιο μεγάλη είναι η ανάγκη του κόσμου για πιο ουσιαστικές και δυναμικές κινητοποιήσεις ώστε να λυθούν άμεσα τα προβλήματά τους. Εδώ λοιπόν είναι το στοίχημα για την Αριστερά. Βασική προϋπόθεση όμως είναι η ίδια η Αριστερά να αποκτήσει στενούς δεσμούς με τις πυρόπληκτες περιοχές, και να μην εγκλωβιστεί προβάλλοντας μόνο ένα εναλλακτικό σχέδιο ανασυγκρότησης.

Μετά την περσινή καταστροφή γεννήθηκαν επιτροπές που προσπάθησαν να διεκδικήσουν μια πραγματική ανακούφιση του τόπου και να εμποδίσουν το ιδιωτικό κεφάλαιο να ανοίξει μπίζνες πάνω στα καμένα. Ποια είναι η συμμετοχή του ντόπιου κόσμου σε αυτές τις κινήσεις και πώς μπορούν μαζί με τις δυνάμεις της Αριστεράς στο νομό να δημιουργήσουν ένα πλατύ ρεύμα αντίστασης απέναντι στα μεγάλα συμφέροντα που βάζουν πόδι στην περιοχή;

Όλοι μας γνωρίζουμε ότι εδώ και αρκετά χρόνια προσπαθούν με κάθε τρόπο να αλλάξουν το χάρτη και την οικονομία αυτού του τόπου. Με την ερημοποίηση της ορεινής και ημιορεινής Ηλείας, την εγκατάλειψη παραδοσιακών καλλιεργειών καθώς και τεράστιων εκτάσεων καλλιεργήσιμης γης, το φτωχό αγροτικό και κτηνοτροφικό εισόδημα και την εξαφάνιση των μικρομεσαίων αγροτών επιβάλλεται η πολιτική της άκρατης τουριστικοποίησης, το ξεπούλημα του φυσικού πλούτου του νομού στα διάφορα εργολαβικά και τουριστικά συμφέροντα που δεν διστάζουν μπροστά στις υγιείς αντιδράσεις της κάθε τοπικής κοινωνίας να επιβληθούν με οποιοδήποτε κόστος – ακόμα και με το εγκληματικό ολοκαύτωμα του περσινού καλοκαιριού.

Η χάραξη της Ιωνίας Οδού τοποθέτησε τις φωτιές, οι φωτιές χάραξαν την Ιωνία Οδό.

Η υπόθεση με τον Καϊάφα τις τελευταίες μέρες είναι ό,τι πιο χαρακτηριστικό υπάρχει. Οικολογικές και περιβαλλοντικές οργανώσεις μαζί με κινήσεις ενεργών πολιτών και πολιτικές οργανώσεις κατάφεραν να αποτρέψουν κάθε εργασία καθαρισμού-ισοπέδωσης με βαριά μηχανήματα στο εύθραυστο οικοσύστημα του Καϊάφα, στο όνομα της αναδάσωσης-παρκοποίησής του για λογαριασμό της εταιρίας ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΑ ΑΚΙΝΗΤΑ Α.Ε. Κινητοποιήσεις που συνδέονται άμεσα με το ζήτημα της χάραξης της Ιωνίας Οδού μέσα από το προστατευμένο δάσος του Καϊάφα. Ως προσπάθεια όμως εκφοβισμού μας, τα τουριστικά και εργολαβικά συμφέροντα στρατολόγησαν δημάρχους και τον δασάρχη της περιοχής, οι οποίοι με τη σειρά τους μας απείλησαν με μηνύσεις. Η συμπαράσταση του κόσμου όμως είναι μεγάλη και ουσιαστική αφού στο διήμερο εκδηλώσεων "1 χρόνος μετά της φωτιές" που διοργάνωσε η Πανηλειακή Επιτροπή Αγώνα για τις Πυρόπληκτες Περιοχές στην κεντρική πλατεία του Πύργου στις 24-25/8, η προσέλευση του κόσμου ήταν σημαντική, όπως και οι υπογραφές για το κείμενο που έχουμε για τον Καϊάφα.