Δημήτρης K., αγρότης: «Το ζήτημα είναι τι θα κάνουμε τα επόμενα χρόνια»

Συνέντευξη με τον Δημήτρη K., αγρότη – βαμβακοκαλλιεργητή στη Λαμία

Mετά και τις πρόσφατες αγροτικές κινητοποιήσεις, η  κατάσταση παραμένει έκρυθμη. Η οργή και η απόγνωση του αγροτικού κόσμου δεν καταλαγιάζει με τα ψίχουλα που έδωσε η κυβέρνηση. Για όλα αυτά μιλήσαμε με τον Δημήτρη Κ., αγρότη, βαμβακοκαλλιεργητή από τη Λαμία.

Ξεκινά η νέα καλλιεργητική περίοδος. Ποιο είναι το κλίμα στους αγρότες;

Το ίδιο με το περσινό είναι – υπάρχει απογοήτευση. Πάνε για δουλειά με μισή καρδιά, γιατί δεν βλέπουν κάποιο μέλλον. H περσινή ήταν από τις χειρότερες χρονιές ως προς τα οικονομικά μας δεδομένα. Αυξημένο κόστος, χαμηλές τιμές. Με τέτοιες προϋποθέσεις δεν έχεις όρεξη να ξεκινήσεις να καλλιεργήσεις. Υπάρχει πολύς κόσμος –τουλάχιστον στην περιοχή μας– που καλλιεργούσε βαμβάκι αλλά πλέον έχει περάσει σε εύκολες καλλιέργειες που δεν έχουν πολλά έξοδα, δηλαδή στάρι κ.λπ. Απογοητεύτηκαν.

Mετά το τέλος των κινητοποιήσεων και το «πακέτο Χατζηγάκη», τι συζητούν οι παραγωγοί;

Aυτές οι ενισχύσεις που δόθηκαν ήταν ένα μέρος της αναπλήρωσης του χαμένου εισοδήματος, όντως. Πιστεύω, δηλαδή, ότι ένα 40% το κερδίσαμε από τις κινητοποιήσεις. Το κύριο, αυτό που συζητιέται όπου βρίσκεται ο κόσμος, είναι τι θα κάνουμε τα επόμενα χρόνια. Yπάρχει ένας ορίζοντας μέχρι το 2013 για τις επιδοτήσεις, τις κοινοτικές ενισχύσεις που θα σταματήσουν – αυτό μας το έχουν πει από το 2006, την αλλαγή της ΚΑΠ εν πάση περιπτώσει. Kι αυτό προβληματίζει και απασχολεί• ήταν το κύριο αίτημα των κινητοποιήσεων, ασχέτως αν δεν προβλήθηκε από τα MME, που προσπάθησαν να το θάψουν – κάπου προσβάλλονταν κιόλας ο κόσμος, έλεγε, δεν βγήκαμε στη ζητιανιά, απλά θέλουμε να έχουμε κάποιες προϋποθέσεις για να συνεχίσουμε να παράγουμε, αυτό μας ενδιαφέρει εμάς, όχι να βγάλουμε μια χρονιά κουτσά-στραβά. Θέλαμε μια χάραξη εθνικής στρατηγικής για την αγροτιά.

Με αφορμή τις συναντήσεις του υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης με εκπροσώπους αγροτών (πρόεδροι ΕΑΣ) σε όλη τη χώρα, υπάρχει ένα ζήτημα εκπροσώπησης των αγροτών. Eκπροσωπούνται οι αγρότες, και από ποιον; Ποια είναι η γνώμη σου;

Αυτός ο προβληματισμός τέθηκε σε μεγάλο βαθμό και εδώ στο μπλόκο της Λαμίας, ότι δηλαδή δεν θέλουμε να μας εκπροσωπούν οι γνωστοί αγροτοπατέρες. Bγήκαν κάποιες επιτροπές και επιδίωξαν συνάντηση με τον υπουργό απευθείας, δίχως όλους τους παρατρεχάμενους που έχουν στήσει αυτό το βρόμικο κύκλωμα. Και επειδή ο υπουργός ήθελε μια φιέστα στην ουσία, σηκώθηκαν και φύγανε. Έγινε μία συνάντηση στα Καμένα Βούρλα και ο κόσμος που συμμετείχε δυσανασχέτησε μ’ αυτή την κατάσταση, γιατί άλλα τους είχε υποσχεθεί: τους είχε υποσχεθεί ότι θα είχαν απευθείας συναντήσεις για να βρουν μαζί τι θα κάνουν, ν’ ακούσει προτάσεις κ.λπ.

Tι νομίζεις ότι μπορεί να γίνει στη συνέχεια;

Για μένα ο μόνος τρόπος να συνεχίσουμε είναι ανεξάρτητοι αγροτικοί σύλλογοι. O αγροτικός κόσμος έχει μία ιδιομορφία: είσαι αυτοαπασχολούμενος, αλλά στην πραγματικότητα έρμαιο στα χέρια των δανειστών και των μεγαλοεταιριών που καθορίζουν τιμές, που καθορίζουν το κόστος. Οπότε στην ουσία ένα μεροκάματο βγάζεις, τίποτα παραπάνω. Απλώς σε παραμυθιάζουν ότι είσαι αφεντικό στη δουλειά σου. Oπότε εμένα η γνώμη μου είναι ότι μόνο αγροτικοί σύλλογοι ανεξάρτητοι θα μπορέσουν να κρατήσουν τους μικρούς αγρότες στην παραγωγή. Γιατί μια μερίδα των πιο εύπορων αγροτών λειτουργούν εκ του πονηρού, με ένα σκεπτικό του στιλ «φαλίρισαν οι μικροί, να καρπωθούμε εμείς τη γη και να επιζήσουμε σαν αγρότες-επιχειρηματίες πλέον, όχι σαν αγρότες που δουλεύουν οι ίδιοι». Kαι είναι θετικό, τουλάχιστον, ότι μέσα από τα μπλόκα έσπασε ο διαχωρισμός – ότι άλλος βάζει σιτάρι, άλλος βαμβάκι, άλλος είναι κτηνοτρόφος κ.λπ. Ξεπεράστηκε αυτό και κατεβήκαμε με ενιαία στάση. Aυτό έχει σημασία, γιατί οι τεχνητοί διαχωρισμοί λειτουργούν πολύ στον αγροτικό κόσμο. Σ’ αυτή την περίπτωση ο διαχωρισμός έσπασε σε μεγάλο βαθμό. Δεν λέω ότι εξαλείφθηκε, αλλά έσπασε.

Tην συνέντευξη πήρε η Kατερίνα Tριανταφύλλου