Ιστορική Πρωτομαγιά στην Τουρκία, του Γιώργου Τσίπρα

Η Πρωτομαγιά στην Τουρκία αποτελεί μια ξεχωριστή μέρα αγώνα για τα συνδικάτα και την Αριστερά. Πάντα γίνεται υπό τη σκιά της απαγόρευσης της συγκέντρωσης στην πλατεία Ταξίμ της Κωνσταντινούπολης –την πιο κεντρική πλατεία της χώρας– που έχει επιβάλει το φασιστικό καθεστώς από το 1978. Φέτος τα συνδικάτα και η Αριστερά της χώρας αποφάσισαν να σπάσουν την απαγόρευση, και οι διαδηλώσεις των εργαζομένων να καταλήξουν σε μια μεγάλη δημόσια συγκέντρωση, όπως γινόταν και πριν το 1978. Η κυβέρνηση Ερντογάν είχε δηλώσει ότι δεν θα επιτρέψει να γίνει η συγκέντρωση και ότι θα λάβει όλα τα αναγκαία μέτρα, παρόλο που η μεγάλη πλειοψηφία του κόσμου θεωρεί ότι η απαγόρευση αυτή πρέπει να αρθεί.

Η φασιστική κρατική επίθεση άρχισε από τα ξημερώματα της Πρωτομαγιάς. Η αστυνομία επιτέθηκε με δακρυγόνα και αντλίες νερού στα κεντρικά γραφεία της DISK (της μεγαλύτερης ομοσπονδίας εργατικών συνδικάτων) όπου εκείνη την στιγμή βρίσκονταν πάνω από 2.000 εργάτες που σκόπευαν να συμμετάσχουν στη συγκέντρωση. Αργότερα οι συγκρούσεις επεκτάθηκαν στην συνοικία Σισλί και σε πάνω από 12 συνοικίες της Κωνσταντινούπολης, όπου γίνονταν προσυγκεντρώσεις. Γύρω στους 40.000 διαδηλωτές ήρθαν αντιμέτωποι με την αστυνομική βία στην ευρύτερη περιοχή του κέντρου. Κατά το μεσημέρι τα συνδικάτα εγκατέλειψαν την προσπάθεια να φτάσουν στην πλατεία Ταξίμ. Τα κόμματα της Αριστεράς και κυρίως οι επαναστατικές δυνάμεις ανέλαβαν την προσπάθεια να συνεχιστεί η διαδήλωση, και φτάνοντας στην πλατεία Ταξίμ ήρθαν αντιμέτωπα με πάνω από 30.000 αστυνομικούς με αύρες, που είχαν οχυρωθεί πίσω από μεταλλικούς φράχτες. Οι συγκρούσεις συνεχίστηκαν μέχρι τις 5 το απόγευμα περίπου. Πάνω από 3.000 διαδηλωτές συνελήφθησαν, ενώ περίπου 30 τραυματίστηκαν.

Κάτω από την πίεση του λαϊκού παράγοντα όλα τα κόμματα της αντιπολίτευσης αναγκάστηκαν να καταδικάσουν την κυβερνητική βία. Σημαντική επιπλέον ήταν και η συμμετοχή του κουρδικού στοιχείου στις εκδηλώσεις της Πρωτομαγιάς. Τα γεγονότα της Πρωτομαγιάς στην Τουρκία επιβεβαίωσαν τη νέα άνοδο του εργατικού κινήματος στη χώρα, κάτι που ήδη είχε φανεί από τις μαχητικές απεργίες των λιμενεργατών το προηγούμενο διάστημα. Αυτό είναι αποτέλεσμα της ακραίας νεοφιλελεύθερης πολιτικής που εφαρμόζει η κυβέρνηση Ερντογάν αλλά και της ανασύνταξης των προοδευτικών δυνάμεων στην Τουρκία.

Γιώργος Τσίπρας