Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ: Καλοκαιρινό σαφάρι με στόχο δικαιώματα, εργασία, μετανάστες, περιβάλλον

Το θερινό τμήμα της Βουλής, δηλαδή το 1/3 των μελών της Βουλής, γιατί δουλεύουν με βάρδιες οι “εκπρόσωποι” και παίρνουν άδειες κατά τμήματα, δεν σταμάτησε ούτε για λίγο: ακάθεκτο ψηφίζει, νομοθετεί, μπάζει από το παράθυρο σαν τροπολογίες σοβαρότατους νόμους, και όλα δείχνουν ότι ξέρουν τι κάνουν και, κυρίως, γιατί το κάνουν.

Έτσι, ψήφισαν σημαντικές διατάξεις για νέους φόρους και ακόμα για το πώς το μεγάλο κεφάλαιο θα μπορεί να γλιτώνει από φόρους μέσα από απίθανα “κορακίστικα” για το λαό νομοσχέδια. Με τον ίδιο τρόπο ψήφισαν και διατάξεις για την κατάργηση δημοκρατικών δικαιωμάτων – δηλαδή τους νόμους για τις παρακολουθήσεις των καρτοκινητών, τις κάμερες, το DNA.

Αλλά και διαρκείς συνεργασίες και συσκέψεις για να εφαρμοστούν όσα αποφασίστηκαν στην πρόσφατη σύνοδο του ECOFIN στην Ευρώπη. Δηλαδή: Πάγωμα μισθών και συντάξεων και για τον επόμενο χρόνο. Αλλαγές στο ασφαλιστικό, με νέα αύξηση των ορίων ηλικίας. Διάσπαση του ΙΚΑ σε δύο ταμεία, για συντάξεις και για υγεία. Κατάργηση μεγάλου μέρους των βαρέων και ανθυγιεινών. Θεσμοθέτηση μέτρων μείωσης του κόστους των εργοδοτών για τους νέους εργαζόμενους. Μείωση του αριθμού των εργαζομένων στο δημόσιο, νέο μισθολόγιο για τους νεοπροσλαμβανόμενους και κατάργηση επιδομάτων και μείωση των αποδοχών. Θεσμοθέτηση εβδομάδας 4 ημερών εργασίας με μείωση των αποδοχών των εργαζομένων.

Η δήθεν καλοκαιρινή χαλάρωση [πόσο μίκρυνε το καλοκαίρι και τι δυνατότητες έχει κάθε λαϊκό νοικοκυριό να χαλαρώσει, να ξεκουραστεί, να κάνει διακοπές;] είναι εντελώς επιφανειακή. Τα “μπάνια του λαού” δεν υφίστανται ούτε καν σαν πρόσχημα. Έτσι το σαφάρι διευρύνεται: ασκήσεις επί κινούμενων στόχων – αυτή τη φορά των μεταναστών ή “λαθρομεταναστών”. Τα όσα γίνονται στις μέρες μας στην Πάτρα και αλλού είχαν εξαγγελθεί από καιρό. Επιχειρήσεις σκούπα, βίαιη διάλυση των καταυλισμών και εγκλεισμός των μεταναστών σε χώρους “υποδοχής” [στρατόπεδα – ουσιαστικά φυλακές]. Αλλά επίσης πυροβολισμοί ενάντια σε μετανάστες, εμπρησμοί σπιτιών και ταυτόχρονες περίεργες φωτιές σε χώρους που διαμένουν, ή ακόμα η φωτιά να αποτελειώνει τη δουλειά που έκαναν οι μπουλντόζες αφού ισοπεδώσουν ένα χώρο. Από κοντά και διακρατικές συνεργασίες για την “πάταξη” της “μάστιγας”.

Και, επειδή είναι καλοκαίρι, οι φωτιές θα γλύψουν δάση και συνοικισμούς, θα καταστρέψουν το περιβάλλον, που στη συνέχεια θα το “σώσουν” μεγαλοεργολάβοι, νέα χωροταξικά, νέοι αυτοκινητόδρομοι κ.λπ. Με τη χώρα να βυθίζεται στα σκουπίδια και γύρω από αυτά, στις χωματερές που εγκυμονούν τεράστιους κινδύνους, με τεράστια κυκλώματα συμφερόντων να στήνονται, τα οποία απαιτούν την καύση τους και αδιαφορούν για το περιβάλλον. Από κοντά και τα ΜΑΤ, που επιβάλλουν την τάξη όπου ο κόσμος αγωνίζεται για να μπορεί να ανασάνει.

Και έρχεται μια πανδημία με τη νέα γρίπη όπου, σύμφωνα με επίσημες δηλώσεις του Αβραμόπουλου, θα νοσήσει το 54% του πληθυσμού. Το Δημόσιο σύστημα υγείας είναι σε κατάρρευση, οι προσλήψεις που έπρεπε να γίνουν δεν έχουν γίνει, και αναμένονται περικοπές από τον προϋπολογισμό. Τα εμβόλια κανείς δεν ξέρει πότε θα έρθουν. Άλλοι λένε ότι οι 8 εκατομμύρια δόσεις θα υπάρχουν τον Οκτώβριο, άλλοι το αμφισβητούν γιατί ακόμα το κράτος δεν έχει καταβάλει καμιά προκαταβολή για την παραγγελία, άρα περίπου το Δεκέμβριο, και άλλοι αμφιβάλλουν για την αποτελεσματικότητα του εμβολίου. Κανείς δεν ξέρει τι θα γίνει, κανείς δεν ενημερώνει και κανείς δεν θέλει να χαλάσει την καλοκαιρινή του ραστώνη. Θα δούμε το Σεπτέμβριο…

Μέσα σε αυτό το ζοφερό οικονομικό και κοινωνικό περιβάλλον, ήρθε και η συνδυασμένη επιτυχία ΕΛΑΣ – ΕΥΠ κ.λπ. για το ποινικό έγκλημα. Οι απαγωγές βιομηχάνων και εφοπλιστών ήταν μια ενοχλητική κατάσταση και έπρεπε να μπουν ορισμένα όρια στα καρτέλ του οικονομικού – παραοικονομικού κόσμου και των μαφιόζικων παραφυάδων του. Έτσι πιάστηκαν κυκλώματα, εντοπίστηκαν διασυνδέσεις μέσα και έξω από τις φυλακές και στάλθηκαν μηνύματα ότι τα “ριχτάδικα”, δηλαδή οι απαγωγές για λύτρα, δεν θα είναι ανεκτές. Όμως το πράγμα μπουρδουκλώθηκε, γιατί στις αποκαλύψεις άρχισαν να βγαίνουν και πράγματα ενοχλητικά για τον πολιτικό κόσμο και τις διαδικασίες μαφιοποίησης. Βγήκε στη φόρα δηλαδή μια διαπλοκή και διασύνδεση πολιτικού – οικονομικού – δικαστικού κόσμου και υποκόσμου. Για να μην εξωκείλει κι άλλο η υπόθεση, καρατομήθηκε ο υπεύθυνος της ΕΥΠ, και στη θέση του μπήκε ένας εισαγγελέας (!!!) – άλλη μια παγκόσμια πρωτοπυπία. Αναδείχθηκε, λοιπόν, με ένταση, όλος ο υπο-κοσμος της αστικής κυριαρχίας στον βαλκανικού τύπου και υπό βαθιά κρίση καπιταλισμό που διαθέτουμε και μας σερβίρουν.

Τα καλοκαιρινό σαφάρι δεν είναι μια διαφημιστική καμπάνια. Προετοιμάζει βέβαια το έδαφος για όσα θα έρθουν το Σεπτέμβριο, αλλά παράλληλα είναι εντελώς απαραίτητο για την άρχουσα τάξη ώστε να διαχειριστεί την οικονομική κρίση, να αναδιατάξει τις δυνάμεις της και τις εφεδρείες της, να σκληρύνει όλο το θεσμικό κατασταλτικό πλέγμα, να μπει στο περιθώριο κάθε λαϊκή αμφισβήτηση και στάση. Ξέρουν τι κάνουν και γιατί το κάνουν.

Η “άλλη πλευρά” τι κάνει; Πώς προετοιμάζεται, ποια συμπεράσματα βγάζει, τι σχέδια έχει, πόσο έχει συγκροτηθεί σαν αντίπαλος, τι αδυναμίες πρέπει να ξεπεράσει; Η κοινωνική αριστερά διαισθητικά καταλαβαίνει ότι σκληραίνει η αντιπαράθεση και το σκηνικό. Η πολιτική αριστερά είτε προσπαθεί να προσαρμοστεί στις νέες συντεταγμένες (άσχετα τι λέει), είτε δεν μπορεί να καταλάβει τι γίνεται, είτε υπερτιμάει τον αντίπαλο και υποτιμάει το λαό, είτε είναι ακόμα ζαλισμένη από το σοκ των ευρωβουλευτικών, είτε σχεδιάζει πώς θα αντέξει στις επόμενες εκλογικές διαδικασίες. Δηλαδή λίγα, πολύ λίγα πράγματα μπροστά σε μια σύνθετη και δύσκολη κατάσταση.

Η πρόσφατη κρίση στον ΣΥΡΙΖΑ οφείλεται –πέρα από άλλους λόγους– και στη συνειδητοποίηση από χιλιάδες αριστερούς ότι δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί η κατάσταση με την υπάρχουσα αριστερά, χωρίς να γίνουν τομές και αλλαγές. Ακόμα κι αν αυτή η συνειδητοποίηση δεν συνοδεύεται από ένα συγκεκριμένο σχέδιο αλλαγής και τομών, ακόμα κι αν υπάρχει ακόμα σύγχυση, είναι μια παρακαταθήκη για να μην χαθούν πολλά και πολύτιμα που κατακτήσαμε –αλλά δεν βαθύναμε– τα τελευταία χρόνια. Από την άποψη αυτή, η αγωνία, οι τοποθετήσεις, οι προτάσεις που γίνονται μέσα στο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και οι αναζητήσεις σε όλους τους χώρους της αριστεράς, μπορούν να αποδειχθούν χρήσιμες για έναν αναγκαίο μετασχηματισμό της αριστεράς. Η κοινή δράση και η ενιαία – κοινή ιεράρχηση των μετώπων και αντιστάσεων είναι μια κοιτίδα που μπορεί να συνενώσει πολύ περισσότερες δυνάμεις από αυτές που συσπειρώνονται στα εκλογικά ποσοστά. Ή, με άλλους όρους, είναι η μόνη διέξοδος για να αλλάξουν και τα εκλογικά ποσοστά ολόκληρης της Αριστεράς.