Γιάννης Νιράκης: Πρέπει να είμαστε χρήσιμοι

Η «Αριστερά!» ενόψει της 2ης Πανελλαδικής Σύσκεψης του ΣΥΡΙΖΑ, απευθύνθηκε στις συνιστώσες και σε πολλούς ανένταχτους του ΣΥΡΙΖΑ, θέτοντας σε όλους τέσσερα ερωτήματα. Σε αυτές τις σελίδες δημοσιεύονται οι απαντήσεις όσων ανταποκρίθηκαν. Να σημειωθεί ότι οι ερωτήσεις τέθηκαν σε όλες τις συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ, καθώς και στον βουλευτή Φώτη Κουβέλη. Οι ερωτήσεις είναι οι εξής:

1. Ποια θεωρείτε ότι ήταν τα θετικά και ποια τα αρνητικά στοιχεία-βήματα του ΣΥΡΙΖΑ στον έναν χρόνο από την πρώτη Πανελλαδική Σύσκεψη;
2. Τι πρέπει να αλλάξει στο ΣΥΡΙΖΑ από δω και πέρα, προς ποια κατεύθυνση και με ποια εργαλεία;
3. Μπροστά στις ευρωεκλογές ποιοι πρέπει να είναι οι στόχοι, τα προτάγματα και εν τέλει το διακύβευμα για τον ΣΥΡΙΖΑ;
4. Στο περιβάλλον που διαμορφώνει η κρίση πώς οριζόμαστε ως ΣΥΡΙΖΑ και σε τι καλούμε τον κόσμο να δράσει και να κινητοποιηθεί;

1. και 2. Κύριο είναι και παραμένει η ύπαρξη και δράση του ενωτικού μας εγχειρήματος του ΣΥΡΙΖΑ. Κατάχτηση που οφείλουμε να προωθήσουμε, ενισχύοντας τα φυσιογνωμικά χαρακτηριστικά του ως δύναμης αντισυστημικής, αντινεοφιλελεύθερης, πολιτικού φορέα της ριζοσπαστικής Αριστεράς, που οραματίζεται και αγωνίζεται για το σοσιαλιστικό μετασχηματισμό της κοινωνίας μας, με βάση και την ιδρυτική του διακήρυξη. Πολιτική δύναμη μαχόμενη στο «καθημερινό» για τη βελτίωση της ζωής και της ποιότητάς της για τους ανθρώπους του μόχθου.

Είμαστε και συνυπάρχουμε στο ΣΥΡΙΖΑ, ανένταχτοι και συνιστώσες, με διαφορετικές ιδεολογικές και πολιτικές απόψεις. Παλιοί και νέοι, κινήματα, πρωτοβουλίες, οικολογικά ρεύματα και κοινωνικά κινήματα. Είναι ο πλούτος που ορισμένες στιγμές γίνεται η αχίλλειος πτέρνα μας.

Αυτή η πραγματικότητα της ύπαρξής μας δεν πρέπει οπωσδήποτε να μας οδηγεί σε παθογένειες, σε λαθεμένες ενέργειες και στάσεις, σε άστοχες παρεμβάσεις, σε άγονους διαπληκτισμούς που αποσυσπειρώνουν την κοινωνική μας βάση και φθείρουν την πολιτική μας αξιοπιστία και επιρροή. Ούτε η, πάση θυσία, ανούσια διαφοροποίηση γίνεται αποδεκτή από τις δυνάμεις που μας στηρίζουν όταν καταλήγει σε εσωστρέφεια και παραλυτική ακινησία.

Πολύ δε περισσότερο όταν περιφρονούνται πολιτικές αποφάσεις, συλλογικά επεξεργασμένες και όχι αμφίσημες. Κάκιστη εν τέλει υπηρεσία προσφέρουμε «στην κοινή γνώμη» και αναιρούμε αναίτια τη φερεγγυότητά μας όταν ευνουχίζουμε τον πολιτικό μας λόγο με βάση τη λογική του ατελέσφορου «μέσου όρου», που φέρνει σε αμηχανία την πολιτική μας επιρροή και εξασθενεί –αντί να ενισχύει– την αγωνιστική ανάταση των καταπιεσμένων συνανθρώπων μας.

Όσο βαθαίνουμε τη δημοκρατική συμμετοχική λειτουργία μας ως ΣΥΡΙΖΑ και τη σεβόμαστε έμπρακτα, στηρίζοντας και προωθώντας την πολιτική μας δράση, όσο πιο αταλάντευτα στηρίζουμε τα δίκαια λαϊκά αιτήματα και ενεργά δρούμε μαζί με τις μαχόμενες κοινωνικές δυνάμεις χωρίς ιδιοτελείς σκοπεύσεις και με συνέπεια λόγων και έργων, άλλο τόσο θα περιορίζονται οι τριγμοί στον πολιτικό μας φορέα και θα επιφέρουμε τριγμούς και βάσανα στο πολιτικό κατεστημένο.

Με τέτοια πολιτική βούληση μπορούμε, κατά τη γνώμη μου, να προχωρούμε δημιουργικά σε πολιτικές θέσεις, στο να ανοίγουμε συζήτηση για δύσκολα και σημαντικά ζητήματα που αφορούν στρατηγικούς μας στόχους.

Με βάση τις παραπάνω σκέψεις, ίσως δούμε την πυξίδα για να πορευτούμε ορθά και στις όποιες επιλογές προσώπων στα διάφορα μετερίζια του αγώνα και στις αναγκαίες ώριμες οργανωτικές ρυθμίσεις που απαιτούνται σήμερα.

3. Εν όψει των ευρωεκλογών, θεωρώ εξαιρετικά σημαντική κατάχτηση τη συμμετοχή μας ως ΣΥΡΙΖΑ. Συμμετοχή που στηρίζεται στην πολιτική διακήρυξη για την Ευρώπη, διακήρυξη ουσιαστική, αυτοκριτική, προωθημένη και συνάμα πολιτικά ορθή.

Πηγαίνουμε στην αναμέτρηση των ευρωεκλογών με επεξεργασίες που παίρνουν υπόψη τους την πικρή εμπειρία της ευρωπαϊκής πραγματικότητας που βιώνουν οι άνθρωποι, τα συμφέροντα των οποίων θέλουμε να εκφράσουμε, και τη συνθέτουν πολιτικά. Κατά τη γνώμη μου, ο ΣΥΡΙΖΑ οφείλει να αναδείξει ότι η καπιταλιστική νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση και οι πολιτικές των ιθυνόντων της ΕΕ δεν αποτελούν μονόδρομο για τους λαούς της Ευρώπης.

Υπάρχουν κι άλλες επιλογές κόντρα και ενάντια σε αυτή την πραγματικότητα, και αποτελεί μυωπική προσέγγιση η υπεράσπιση ενός ευρωμονόδρομου, των επιλογών του κεφαλαίου και των πολιτικών εκφράσεών του εκ μέρους της Αριστεράς.

Κατά τη γνώμη μου, αυτή η προσέγγιση δεν μειώνει την ευρωπαϊκή μας επιλογή και τη διεθνιστική μας παράδοση και στάση. Η αντίθεσή μας σε συνθήκες, συμφωνίες και ντιρεκτίβες της ΕΕ, που αντιστρατεύονται κοινωνικά, ασφαλιστικά, εκπαιδευτικά δικαιώματα, από πότε, αλήθεια, εκφράζουν μια άχρωμη αντιευρωπαϊκή λογική, από πότε αναδεικνύουν έναν «υφέρποντα εθνικισμό» της Αριστεράς; Ας προβληματιστούμε όλοι ξανά και ξανά σε αυτά και τόσα άλλα και να καταλήξουμε δημιουργικά σε πολιτικές απόψεις και θέσεις.

Με αυτή την έννοια, η ενίσχυση των απόψεών μας σε πολιτικό επίπεδο στις ευρωεκλογές και η έκφρασή τους με όσο το δυνατόν υψηλότερα ποσοστά και με ευρωβουλευτές είναι το πολιτικό ζητούμενο αυτής της περιόδου.

4. Η κρίση που ζούμε και το περιβάλλον που αυτή διαμορφώνει στο σύνολο των εργαζόμενων, των άνεργων, των νέων, των γυναικών, των νεόπτωχων, των οικονομικών μεταναστών, πολλών αυτοαπασχολούμενων (αγροτών, μικροβιοτεχνών και επαγγελματιών) απαιτεί, εκτός των θέσεων, και λήψη πραχτικών μέτρων σε επίπεδο κοινωνίας και πολιτικής παρέμβασης. Αφού την κρίση και τις οδυνηρές συνέπειές της στο λαό δημιουργεί το ίδιο το σύστημα και οι εφαρμοζόμενες πολιτικές των εκπροσωπών του, αφού η κρίση έχει «θύτες» και «θύματα», λογική συνέπεια αποτελεί την κρίση να πληρώσουν οι δημιουργοί της.

Και σε αυτή την ανάγκη, έχουμε προγραμματική, πολιτική επάρκεια. Ανεπάρκεια έως και ολιγωρία, πολιτική και πραχτική, παρουσιάζουμε σε επίπεδο πρωτοβουλιών πολιτικών και σε επίπεδο κοινωνίας. Για παράδειγμα, στο Ηράκλειο Κρήτης έχει νόημα ύπαρξης η οργάνωση του ΣΥΡΙΖΑ εάν έγκαιρα, σταθερά, με συνέπεια, ασχοληθούμε με τα ζητήματα των επιπτώσεων της κρίσης στους εργαζόμενους, στον επισιτισμό, στον κατασκευαστικό κλάδο, στους αγρότες και σε πλήθος μικρομεσαίων επιχειρήσεων, εκτός των άλλων. Αν βρεθούμε μαζί με τους εργαζόμενους των ελαστικών εργασιακών σχέσεων, με τους άνεργους, τότε ως Αριστερά μαχόμενη και ριζοσπαστική θα είμαστε χρήσιμοι – και ίσως και αποτελεσματικοί.

Γιάννης Νιράκης,
μέλος της Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ Ηρακλείου