Γαλλία: Ενωτική Διακήρυξη – Την κρίση δεν πρέπει να την πληρώσει ο λαός

Η κρίση φουλάρει και το κεφάλαιο σε όλο τον κόσμο προσπαθεί να τη φορτώσει στις λαϊκές μάζες, με μπαράζ απολύσεων, άγριας καταστολής και ολοκληρωτικής διάλυσης του όποιου "κοινωνικού κράτους". Έτσι τίθεται σήμερα μπροστά σε ολόκληρη την Αριστερά αμείλικτο το ερώτημα: Τι υπηρετεί καλύτερα τα συμφέροντα αυτών που (θέλει να) εκφράζει; Η ενωτική και αποφασιστική δράση ενάντια στον κοινό εχθρό, ή οι διαχωριστικές μικροπολιτικές και η πρόταξη της υποτιθέμενης "καθαρότητας" κάθε κόμματος; Ο πλατύς κόσμος της Αριστεράς στη συντριπτική του πλειοψηφία ποθεί την κοινή δράση, γιατί νιώθει αυτό που (κάνουν ότι) δεν καταλαβαίνουν κάποιες ηγεσίες: ότι δηλαδή σήμερα αυτός είναι ο μοναδικός δρόμος για να μην πληρώσουν οι εργαζόμενοι και η νεολαία την κρίση και για να περάσουν σε μια νικηφόρα αντεπίθεση. Στη Γαλλία, κάτω από την πίεση αυτού του κόσμου που ξαναβγαίνει δυναμικά στους δρόμους, δέκα κόμματα και οργανώσεις που καλύπτουν ολόκληρο το φάσμα της Αριστεράς υπέγραψαν την Ενωτική Διακήρυξη που αναδημοσιεύουμε.

Οι λαϊκές τάξεις έχουν πληγεί βαθιά από την κρίση. Η ανησυχία για το μέλλον μεγαλώνει. Η πολιτική της εξουσίας είναι περισσότερο από ποτέ άλλοτε στην υπηρεσία των προνομιούχων. Έφτασε η ώρα της αντεπίθεσης. Οι οργανώσεις που υπογράφουν αυτό το κάλεσμα υπερασπίζονται τις προτάσεις για μια άλλη πολιτική, και υπόσχονται να υποστηρίξουν και να συμμετέχουν ενεργητικά στις κινητοποιήσεις, με κεντρικό σταθμό την πολυκλαδική απεργία και τις διαδηλώσεις της 29ης Γενάρη.

Μέσα σε δύο μήνες, πάνω από 100.000 εργαζόμενοι προστέθηκαν στις στρατιές των ανέργων. Στις ιδιωτικές επιχειρήσεις, υπό το πρόσχημα της κρίσης, τα πλάνα απολύσεων πολλαπλασιάζονται και η μερική ανεργία πλήττει ολόκληρους κλάδους. Οι προσωρινά εργαζόμενοι και το σύνολο των συμβασιούχων πλήττονται εξ επαφής. Η αμφισβήτηση των δικαιωμάτων των ανέργων συνεχίζεται. Στο όνομα του αγώνα ενάντια στα "ελλείμματα", η εξουσία μείωσε τις δημόσιες δαπάνες, ιδιωτικοποίησε, έθεσε σε "ελεύθερο και ανόθευτο" ανταγωνισμό το κοινωνικό κράτος. Πρόκειται για ένα πραγματικό σχέδιο νεοφιλελεύθερης μετάλλαξης και ιδιωτικοποίησης, που εντείνεται με την περικοπή θέσεων εργασίας στο δημόσιο τομέα.

Η κυβέρνηση πριν από μερικούς μόνο μήνες μας ανακοίνωνε ότι "τα ταμεία είναι άδεια". Αργότερα, βρήκε εκατοντάδες δισεκατομμύρια (περισσότερα από 428 δισεκατομμύρια ευρώ) για να σώσει τις τράπεζες, τις ασφαλιστικές εταιρείες και άλλα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα. Τα διάφορα "πλάνα αναθέρμανσης της οικονομίας" εδώ κι εκεί σε όλο τον κόσμο δεν έχουν παρά ένα μόνο σκοπό: τη διατήρηση των κερδών των μεγάλων καπιταλιστικών ομίλων. Η κρίση είναι ευρωπαϊκή και παγκόσμια. Σε αυτό το πλαίσιο, πρέπει επίσης να κινητοποιηθούμε για μια Ευρώπη κοινωνική, οικολογική, δημοκρατική, φεμινιστική.

Αντιστάσεις υπάρχουν! Οι μισθωτοί/ές κινητοποιούνται ενάντια στις απολύσεις, οργανώνουν διαδηλώσεις με την υποστήριξη των τοπικών πληθυσμών. Οι κινητοποιήσεις για την Εθνική Παιδεία, κυρίως των μαθητών των λυκείων και των καθηγητών τους, αποδεικνύουν πως είναι εφικτό να κάνουμε την κυβέρνηση να υποχωρήσει. Οι κακοστεγασμένες ή άστεγες οικογένειες μάχονται για την εφαρμογή του νόμου περί επίταξης των άδειων κατοικιών. Οι χωρίς άδειες παραμονής μισθωτοί/ές συνεχίζουν τον αγώνα τους για τη νομιμοποίησή τους. Είμαστε συνιστώντα μέρη αυτών των αντιστάσεων και θα συμμετάσχουμε στις επόμενες κινητοποιήσεις του Γενάρη, για την Εθνική Παιδεία στις 17, για την Υγεία και τα Δημόσια Νοσοκομεία στις 24, και στην πολυκλαδική απεργία και τις μαζικές διαδηλώσεις της 29ης Γενάρη.

Μια άλλη πολιτική είναι εφικτή, μια πολιτική επίθεσης ενάντια στα κέρδη και τη χρηματοοικονομική κερδοσκοπία, θέτοντας σε αμφισβήτηση τις αποδοχές του κεφαλαίου. Πρέπει να δοθεί προτεραιότητα στους μισθούς και τα κοινωνικά δικαιώματα, να επιβληθεί εισφορά επί των κερδών και των διανεμόμενων στους μετόχους μερισμάτων, αντικαθιστώντας τη "φορολογική ασπίδα" των προνομιούχων και των κερδοσκόπων από μια κοινωνική ασπίδα που θα επιτρέπει στο μεγαλύτερο δυνατό αριθμό να ζει καλύτερα.

Απαιτούμε την αύξηση των μισθών, του κατώτατου μισθού, της κατώτατης σύνταξης γήρατος και πρόνοιας. Προτείνουμε την κατάργηση του φορολογικού πακέτου του καλοκαιριού του 2007 και την αναδιανομή του κρατικού προϋπολογισμού, ώστε να ανταποκρίνεται στις κοινωνικές ανάγκες και να αναπτύσσει τις κοινωνικές υπηρεσίες σε όλα τα επίπεδα. Προωθούμε μια φορολογική μεταρρύθμιση προκειμένου οι επιχειρήσεις να μην είναι σε θέση, όπως σήμερα, να ευνοούν την κερδοσκοπία σε βάρος της απασχόλησης και των συνθηκών εργασίας.

Είμαστε αντίθετοι στις απολύσεις, απαιτούμε το δικαίωμα βέτο των μισθωτών στις απολύσεις. Απαιτούμε τη διατήρηση των συμβάσεων εργασίας, τη διατήρηση του συνόλου των απολαβών και των δικαιωμάτων των μισθωτών που τέθηκαν σε τεχνική ανεργία.

Υποστηρίζουμε και πάλι την αρχή της Σύμβασης Αορίστου Διαρκείας ως αναφοράς των συμβάσεων εργασίας στον ιδιωτικό τομέα, και της μόνιμης εργασίας στο δημόσιο τομέα. Υπερασπιζόμαστε τις αυτοδιαχειριστικές καταλήψεις επιχειρήσεων από τους μισθωτούς και τις μισθωτές. Αρνούμαστε κάθε δημόσια βοήθεια σε επιχειρήσεις που απολύουν.

Δρούμε για την κατάργηση των φορολογικών παραδείσων, για μια δημόσια ιδιοποίηση του πιστωτικού συστήματος, η οποία θα επιτρέψει μια άλλη πολιτική επενδύσεων προς όφελος της απασχόλησης, της κοινωνικής στέγης, των κοινωνικών υπηρεσιών και των σχεδίων που θα λαμβάνουν υπόψη το κατεπείγον των οικολογικών προβλημάτων.

Θέλουμε να τεθεί σε αμφισβήτηση το Σύμφωνο Σταθερότητας και οι ευρωπαϊκές οδηγίες ιδιωτικοποιήσεων. Να δράσουμε για ένα νέο τύπο ανάπτυξης. Να αντιπαλέψουμε όλες τις μορφές διακρίσεων σε κοινωνικό επίπεδο. Να δημιουργηθούν θέσεις απασχόλησης για την κοινωνική και την οικολογική πρόνοια. Προτείνουμε την αποδέσμευση χρημάτων για παραγωγικούς στόχους που θα είναι ενεργειακά οικονομικοί, θα δημιουργήσουν θέσεις απασχόλησης κυρίως στον τομέα του περιβάλλοντος, των μαζικών μεταφορών, των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, και θα στηρίζουν τη μικρομεσαία αγροτιά.

Θέλουμε τη ρήξη με τις χρηματιστηριακές λογικές που αναπτύσσονται στην Ευρωπαϊκή Ένωση και τα θεσμικά της όργανα, και ειδικότερα την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.

Αρνούμαστε τις περικοπές θέσεων εργασίας στο δημόσιο τομέα, απαιτούμε την ακύρωση της αποφασισμένης περικοπής 30.000 θέσεων, την απόσυρση της ιδιωτικοποίησης της Υγείας (νόμος Bachelot), τη δημιουργία θέσεων απασχόλησης που είναι κοινωνικά χρήσιμες (Υγεία, Παιδεία, Ταχυδρομεία, Έρευνα, και νέες δημόσιες υπηρεσίες για τη στέγαση, τη βρεφονηπιακή πρόνοια κ.λπ.). Δρούμε για τη μείωση του χρόνου εργασίας χωρίς ελαστικοποίηση, και για αντίστοιχες προσλήψεις.

Οι απεργίες και διαδηλώσεις όπως αυτή της 29ης Γενάρη εκφράζουν την οργή και διευρύνουν τους αγώνες. Μια παλλαϊκή απάντηση επείγει. Δεσμευόμαστε να θέσουμε όλες μας τις δυνάμεις υπέρ της σύγκλισης των αγώνων ενάντια στις απολύσεις, την ακρίβεια, την ανεργία και τις προσωρινές μορφές απασχόλησης, και υπέρ της υπεράσπισης και διεύρυνσης των δημόσιων υπηρεσιών. Ήρθε η ώρα!

Ποιοι υπογράφουν

Την Ενωτική Διακήρυξη, που δημοσιοποιήθηκε πριν δύο εβδομάδες (Γενάρης 2009), υπογράφουν και προωθούν οι ακόλουθες δυνάμεις της γαλλικής Αριστεράς:

• Alternative Democratie Socialisme, ADS (Αλτερνατίβα Δημοκρατία Σοσιαλισμός: οργάνωση που προέρχεται από το Γαλλικό Κ.Κ.)
• Alter-Ekolo (Εναλλακτικοί Οικολόγοι: προέρχονται από εκείνο το ρεύμα των Πράσινων που αντιτάχθηκε στο "ευρωσύνταγμα", σε αντίθεση με την ηγεσία τους)
• Alternative Libertaire, AL (Ελευθεριακή Αλτερνατίβα: η μεγαλύτερη και ιστορική οργάνωση του ελευθεριακού χώρου)
• Association des Communistes Unitaires, ACU (Οργάνωση Ενωτικών Κομμουνιστών: τα μέλη της προέρχονται κυρίως από το Γαλλικό Κ.Κ., αλλά και από την Επαναστατική Κομμουνιστική Λίγκα και άλλες οργανώσεις)
• Coordination Nationale des Collectifs Unitaires, CNCU (Εθνικό Συντονιστικό των Ενωτικών Επιτροπών: αποτελεί τη μετεξέλιξη των ενωτικών λαϊκών επιτροπών βάσης που έδωσαν τη νικηφόρα μάχη ενάντια στο "ευρωσύνταγμα". Τα μέλη τους ανήκουν σε όλο το φάσμα της Αριστεράς)
• Les Alternatifs (Οι Εναλλακτικοί: αριστεροί εναλλακτικοί)
• Nouveau Parti Anticapitaliste, NPA (Νέο Αντικαπιταλιστικό Κόμμα: το νέο πλατύ κόμμα της αντικαπιταλιστικής Αριστεράς, που δημιουργείται με πρωτοβουλία της Επαναστατικής Κομμουνιστικής Λίγκας)
• Parti Communiste Francais, PCF (Γαλλικό Κ.Κ.)
• Parti Communiste des Ouvriers de France, PCOF (Κ.Κ. Εργατών Γαλλίας: οργάνωση που προέρχεται από το μαρξιστικό-λενινιστικό κίνημα)
• Parti de Gauche, PG (Κόμμα της Αριστεράς: προέρχεται από την αριστερή πτέρυγα του Σοσιαλιστικού Κόμματος, από το οποίο αποχώρησε πρόσφατα)