Από τα αμφιθέατρα και τις συνελεύσεις
Φοιτητικό Κίνημα: Όχι Όπως Πριν
της Δανάη Κίτρινου
Η κυβέρνηση προχωράει μετά τις εκλογές, όπως και πριν:
1. Εξακολουθεί να χτυπά τη Δημόσια Παιδεία και να υπηρετεί την Παρα-παιδεία. Τελευταίο κρούσμα η «μάχη» στην Ευρωπαϊκή Ένωση για την αναγνώριση των ιδιωτικών σχολών και των παραρτημάτων των ξένων Πανεπιστημίων, σαν ισότιμα με τα ΑΕΙ και ΤΕΙ. Τη μάχη αυτή η κυβέρνηση πάει να τη χάσει. Παρακαλάει να τη χάσει. Διότι έτσι θα μας φέρει σαν «δεδομένη» την αναγνώριση των ιδιωτι-κών σχολών, με τη δικαιολογία ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση μας βάζει πρόστιμα και πρέπει να μπει τάξη στο χάος. Αφού το άρθρο 16 δεν μπορούν να το αναθεωρήσουν κανονικά, το καταργούν από το παράθυρο.
2. Εξακολουθεί να μειώνει συστηματικά τις δαπάνες για την ππαιδεία. Από το 3,41% του ΑΕΠ στο 3,09% (με βάση την προς τα πάνω αναθεώρηση του ΑΕΠ). Εξακολουθεί να στραγγαλίζει την Δημόσια Παιδεία, να την απαξιώνει συστη-ματικά, να γράφει στα παλιά της τα παπούτσια τη «δέσμευση» για το 5% του ΑΕΠ, να κλείνει τη στρόφιγγα των κοινωνικών δαπανών. Μεταφέρει το κόστος της «δημόσιας» και «δωρεάν» παιδείας από το κράτος στον γονιό και στον φοιτητή. Και αφήνει ελεύθερο το πεδίο στους επιχειρηματίες της εκπαίδευσης να θησαυρίζουν.
3. Εξακολουθεί, παρά την κατακραυγή του φοιτητικού κινήματος, να επιμένει στον νόμο πλαίσιο. Ήδη σε μια σειρά σχολές στέλνονται ειδοποιήσεις στους «αιώνιους» φοιτητές, οι επί πτυχίω εξαναγκάζονται σε δηλώσεις νομιμοφροσύνης ότι αποδέχονται τις ρυθμίσεις του νόμου, καταργούνται εξεταστικές, εξετάζεται το καθεστώς των πολλαπλών συγγραμμάτων.
Το φοιτητικό κίνημα προχωράει κι αυτό όπως πριν:
1. Ξαναγυρνάμε στο έργο των κομματικών διαδηλώσεων, της αριστερής εμφυλιοπολεμικής βλακείας στα αμφιθέατρα που μπορεί να στήνει τα κομματικά μαγαζάκια, αλλά δεν βοηθά το κίνημα. Την Πέμπτη 18/10 δικιά της πορεία η ΚΝΕ. Μην προβληματίζεστε αν δεν έχουν ανοίξει ακόμη οι σχολές. Λεπτομέρειες. Προέχει το μάζεμα της παράταξης. Τη Δευτέρα 22/10 πορεία οι υπόλοιποι.
2. Σε αρκετές σχολές καλείται συνέλευση έξω από κάθε διαδικασία. Ο καθένας καλεί όποτε του αρέσει, όποτε τον βολεύει, μπαίνει στο αμφιθέατρο με τον εαυτό του και κάνει συνέλευση του Συλλόγου. Βγάζει την απόφαση που θέλει (δεν υπάρχει και αντίπαλος), χειροκροτά τον εαυτό του και πάει για «νέες μάχες».
3. Φροντίδα για να υπάρξουν μαζικές διαδικασίες, πραγματικές συνελεύσεις, εκδηλώσεις, συζητήσεις, κινητοποιήσεις, δεν υπάρχει. Ο καθένας αρκείται στο να δηλώνει με όλους τους τρόπους ότι αυτός είναι αγωνιστής, ότι τα λέει καλά και φιλολαϊκά. Πόσος προβληματισμός υπάρχει για το αν έτσι όπως πάμε θα συγκροτηθεί μαζικό κίνημα ενάντια στην κυβερνητική εκπαιδευτική μεταρρύθμιση;
Όχι όπως πριν
Ή για την ακρίβεια, να πάμε όπως πήγαμε στο μεγάλο κίνημα του 2006-2007: Με ανυποχώρητο, μαζικό, ενωτικό αγώνα για να μην περάσουν οι νόμοι και οι πολιτικές του νεοφιλελευθερισμού στην εκπαίδευση. Με τον τρόπο που γέννησε ένα από τα μεγαλύτερα φοιτητικά ξεσπάσματα εδώ και δεκαετίες, με τον τρόπο που έδωσε μια υλική νίκη, ένα υλικό αποτέλεσμα για τους φοιτητές. Με τον τρόπο που σκόρπισε το χαμόγελο σε πολύ κόσμο που είδε μια αναιδή, προκλητική, δεξιότατη κυβέρνηση να τρώει χαστούκι, όχι από την κοινοβουλευτική αντιπολίτευση αλλά από το μαζικό κίνημα.
Ας πάμε μ’ αυτό τον τρόπο. Ας μάθουμε απ’ αυτό το κίνημα. Ας προετοιμαστούμε και ας προετοιμάσουμε μια μεγάλη σύγκρουση στο χώρο της παιδείας. Οι καιροί το επιτρέπουν. Το φοιτητικό κίνημα μπορεί να ξαναγίνει πρωταγωνιστής. Η κυβέρνηση της ΝΔ μπορεί να εξακολουθεί να μας φοβάται.
Δημιουργήσαμε τον νέο ιστότοπο των Αριστερών Σχημάτων. Θα βρείτε όλες τις ανακοινώσεις, τα έντυπα, τις αφίσες, κείμενα και αφιερώματα, καθώς και συχνές τοποθετήσεις για το φοιτητικό κίνημα. Επισκεφθείτε το.