Εργατικό ατύχημα στο Κορωπί, του Ν.Τ.

Ένας ακόμα εργαζόμενος, ο οποίος δούλευε στη βιομηχανία χρωμάτων ΝΕΟΚΕΜ, στο Κορωπί, τραυματίστηκε σοβαρά. Το μεσημέρι της 15ης Σεπτέμβρη, ο 47χρονος Σωτήρης Μπλέσης λαμπάδιασε μετά από έκρηξη που σημειώθηκε την ώρα που γινόταν πρόσμειξη χρωμάτων. Ο εργαζόμενος μεταφέρθηκε στο ΚΑΤ όπου νοσηλεύεται στην εντατική μονάδα με εγκαύματα δευτέρου βαθμού στα χέρια, στο πρόσωπο και το στήθος. Σύμφωνα με καταγγελίες εργαζομένων στο εργοστάσιο, τα μέτρα ασφαλείας είναι ελλιπή. Δεν λειτούργησε το σύστημα πυρασφάλειας και τη φωτιά έσβησε ένας συνάδελφος του άτυχου εργάτη, με έναν απλό πυροσβεστήρα. Μάλιστα, μία ώρα μετά το "ατύχημα", η εργοδοσία ζήτησε απ’ τους εργάτες να επιστρέψουν κανονικά στις δουλειές τους.

Σε προκήρυξη που μοιράστηκε στο εργοστάσιο της ΝΕΟΚΕΜ, η Ένωση Εργαζομένων αναφέρει μεταξύ άλλων:

  • Πώς έγινε η έκρηξη αν δεν υπήρξε από την εταιρεία καμιά παράλειψη στους κανόνες ασφαλείας που πρέπει να τηρούνται, τη στιγμή που όλοι δέχονται ότι τίποτα δεν έγινε λάθος από τον συνάδελφό μας;
  • Αν τίποτα δεν έγινε λάθος, τότε τίποτα δε μπορεί να μας προφυλάξει στο μέλλον από "ατυχήματα"; Τότε η δουλειά στο εργοστάσιο θα γίνεται από εδώ και πέρα με το φόβο του τραυματισμού ή του θανάτου;
  • Είναι ψέματα ότι το συγκεκριμένο μηχάνημα ήτανε καθαρά "πατέντα" ενός μηχανουργείου που λειτουργούσε για χρόνια χωρίς προδιαγραφές ασφαλείας για τους εργαζόμενους;
  • Πόσοι συνάδελφοι είχαν κάνει σεμινάρια και είχαν εκπαιδευτεί μέσα στο εργοστάσιο για θέματα ασφαλείας;
  • Πόσες φορές είχατε δει να φέρνει ο εργοδότης τον τεχνικό ασφαλείας να φροντίσει για κάτι στο εργοστάσιο; Τον είχατε ξαναδεί πριν τη Δευτέρα; Ξέρετε ότι με βάση την κατηγορία του εργοστασίου και τον αριθμό εργαζομένων, θα έπρεπε να πληρώνει ο εργοδότης ώστε να έρχεται περίπου ένα οχτάωρο κάθε βδομάδα;
  • Γιατί οι εργοδότες ζήτησαν να δουλέψει ο κόσμος αμέσως μετά το "ατύχημα";

Εργαζόμενοι της ΝΕΟΚΕΜ, Μόνο με την ενότητα και την οργάνωσή μας μπορούμε να εξασφαλίσουμε και την ασφάλειά μας και τα δικαιώματά μας, αυτά που έχουμε και μας τα χτυπάνε και αυτά που δεν έχουμε και τα θέλουμε. Με σωματεία μαζικά, ενωτικά, αγωνιστικά.

Ν.Τ.