Εμπρός, λοιπόν, Αριστερά, του Μάριου Μιχαηλίδη

Πριν κλείσουν είκοσι χρόνια από τότε που η κόκκινη σημαία κατέβηκε από το Κρεμλίνο, οι ιδέες και οι δυνάμεις της Αριστεράς αρχίζουν και πάλι να ορθώνουν το ανάστημά τους σε πολλά μέρη του πλανήτη. Στην Ελλάδα οικοδομείται ο Συνασπισμός της Ριζοσπαστικής Αριστεράς ως μέτωπο οργανώσεων και ανένταχτων αγωνιστών. Στρέφεται ενάντια στο νεοφιλελευθερισμό και το δικομματισμό, θέτει ως απώτερο στόχο το σοσιαλιστικό μετασχηματισμό της κοινωνίας, καλεί σε άνοδο των λαϊκών κινημάτων και στηρίζεται σε αυτά. Η απήχηση του ΣΥΡΙΖΑ στο λαό μας είναι εντυπωσιακή. Οι εργαζόμενοι που φωνάζουν πως "δεν πάει άλλο" εκτιμούν θετικά τη συσπείρωση διαφορετικών αριστερών δυνάμεων και τον αγωνιστικό προσανατολισμό τους. Οι δημοσκοπήσεις ανεβάζουν ραγδαία τα ποσοστά του ΣΥΡΙΖΑ, διαπιστώνοντας, ταυτόχρονα, σημαντική φθορά της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Το ερώτημα "Τι να κάνουμε" τίθεται χωρίς περιστροφές και καθυστερήσεις. Να λειτουργήσουμε ως μια συνηθισμένη κοινοβουλευτική δύναμη, ετοιμάζοντας κυβερνητικό πρόγραμμα και βολιδοσκοπώντας για τις αναγκαίες συμμαχίες; Να αγνοήσουμε την αυξανόμενη επιρροή και να μείνουμε "καθαροί", "μακριά από αυτά", δυναμώνοντας τη δράση μας στο μαζικό κίνημα και προετοιμάζοντας τη "μεγάλη στιγμή"; Ούτε μόνο το πρώτο ούτε μόνο το δεύτερο! Με βασική προτεραιότητα στη μαζική δράση, στην ενεργό παρουσία μας σε κάθε εργατική – λαϊκή διεκδίκηση, πρέπει από τώρα να σκεφτούμε το "δρόμο" προς τις μεγάλες ανατροπές. Τόσο η συμμετοχή του ΣΥΡΙΖΑ σε μια κυβέρνηση συγκεκριμένων ρήξεων όσο και η παραμονή του έξω από κυβερνητικές θέσεις, με γερές "ρίζες" στο εργατικό – λαϊκό κίνημα, μπορούν να προωθήσουν τους στόχους μας, που είναι η υπεράσπιση των δικαιωμάτων του λαού και το άνοιγμα του δρόμου για το σοσιαλισμό. Μερικά από αυτά μπορεί να φαντάζουν σε πολύ κόσμο άκαιρα ή εξωπραγματικά. Όμως, προσοχή! Στην ιστορία συμβαίνει πολλές φορές "όσα φέρνει η ώρα να μην τα φέρνει ο χρόνος"! Μια αριστερή πολιτική δύναμη, που στοχεύει μακριά και βαθιά, είναι υποχρεωμένη να "βλέπει" πολύ πιο μπροστά από τα "τρέχοντα". Αυτό, άλλωστε, διδάσκει και η ιστορία του ΕΑΜ. Θεωρώ ότι η συμβολή της ΚΟΕ σε αυτόν τον τομέα μπορεί να είναι ιδιαίτερα σημαντική.

Μάριος Μιχαηλίδης,
εκπαιδευτκός