ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΑΙΟ ΝΑ ΕΞΕΓΕΙΡΕΣΑΙ, ανακοίνωση των Αριστερών Σχημάτων για την εξέγερση του Νοέμβρη

Ανακοίνωση των Αριστερών Σχημάτων για την Εξέγερση του Νοέμβρη

Είναι δίκαιο να εξεγείρεσαι

34 χρόνια μετά, αυτό το σύνθημα τρομάζει ακόμη την εξουσία, τα επιτελεία, τα κατεστημένα, και εμπνέει τους αγώνες μας.

Είναι επίκαιρες οι εξεγέρσεις;

Αν πιστέψουμε τους επίσημους λόγους κυβερνήσεων, κομμάτων, επωνύμων και γνωστικών, έχουν περάσει οι εποχές των αγώνων. Είμαστε στις εποχές της υπευθυνότητας, του βολέματος, της «σύνεσης». Την Εξέγερση του Νοέμβρη πρέπει να την τιμάμε στα λόγια. Με πανηγυρικούς στα σχολεία, με δηλώσεις πολιτικών, άντε και με κάποιο ντοκιμαντέρ στην τηλεόραση. Στην πράξη, όμως, πρέπει να την ξεχάσουμε. Να υποταχθούμε στις δυσκολίες της ζωής. Να αναγνωρίσουμε ότι οι αγώνες είναι ουτοπία. Να αποδεχτούμε ότι το να πετύχουμε πράγματα με τη μαζική μας συμμετοχή είναι ανέφικτο.

Τη μέρα του Πολυτεχνείου, μέχρι και ο πρωθυπουργός θα κάνει δήλωση. Θα πει για τη δημοκρατία, που έχει κατοχυρωθεί πια στον τόπο μας, για τα βήματα προόδου που έχουν γίνει για «όοοολους τους Έλληνες και όοοολες τις Ελληνίδες» και θα βάλει θεατρικά το χέρι στην καρδιά του. Θα μας πει, όμως, και ότι χρειάζονται μεγάλες αλλαγές και υπάρχουν πολλά να γίνουν ακόμα. Θα ζητήσει, μάλιστα, συναίνεση στις μεγάλες τομές και μεταρρυθμίσεις που θέλει να κάνει η κυβέρνησή του.

Οι φοιτητές που εξεγέρθηκαν το 1973, για την τότε εξουσία, ήταν ανεύθυνοι, τυχοδιώκτες, αλήτες. Οι φοιτητές και οι μαθητές που αγωνίζονται σήμερα –κατά τον κ.Καραμανλή– είναι ταραξίες, εξτρεμιστές, μειοψηφίες. Υπάρχει κάποια ομοιότητα;

«Είμαστε στην εποχή που η δημοκρατία δεν κινδυνεύει», λένε…

Είμαστε, όμως, και στην εποχή που ο εισαγγελέας του Άρειου Πάγου συνιστά στην αστυνομία να παρακολουθεί με κάμερες τις διαδηλώσεις, σαν να μην έχει περάσει ούτε μια μέρα από τη χούντα.

«Είμαστε στην εποχή που το βιοτικό επίπεδο έχει ανεβεί», λένε…

Είμαστε, όμως, και στην εποχή που η εργασία δεν είναι κοινωνικό δικαίωμα, αλλά ευκαιρία, που ο εργαζόμενος έχει γίνει απασχολήσιμος, που ειδικά ο νέος εργαζόμενος δουλεύει σαν να είναι σε γαλέρα.

«Είμαστε στην εποχή που η παιδεία χρειάζεται αλλαγές σε ένα ανταγωνιστικό περιβάλλον», λένε…

Είμαστε, όμως, και στην εποχή που η παιδεία γίνεται εμπόρευμα, που ιδροκοπάνε να φτιάξουν ιδιωτικά πανεπιστήμια και, όταν ο αγώνας μας τους σταματά, από την πίσω πόρτα αναγνωρίζουν τα ιδιωτικά κολέγια.

«Είμαστε στην εποχή που χρειάζεται συναίνεση και ομοφωνία στα κρίσιμα ζητήματα», λένε…

Ξεχνάνε ότι η εξέγερση του Πολυτεχνείου, αλλά και κάθε εξέγερση, δεν γίνεται από όλους, από όλα τα κόμματα, από όλες τις πολιτικές δυνάμεις. Ξεχνάνε ότι το Πολυτεχνείο η δεξιά το χτύπησε, αλλά ακόμη και η επίσημη Αριστερά κατήγγειλε τους «προβοκάτορες» που ξεκίνησαν την κατάληψη και έβαλαν αντιχουντικά συνθήματα.

«Πέρασαν οι αγνές εποχές των αγώνων και των οραμάτων», λένε…

Ναι, αλλά οι ίδιοι που το λένε πρωτοστάτησαν για να γίνουν κατεστημένο, να γίνουν υπουργοί, βουλευτές, γιάπηδες και επιχειρηματίες, που μια φορά κι έναν καιρό ήτανε αριστεροί… Οι ίδιοι που το λένε εξαργύρωσαν τους αγώνες που δεκάδες χιλιάδες φοιτητές και εργαζόμενοι έδωσαν σε καρέκλες, χρήμα και εξουσία.

«Σήμερα τα πράγματα έχουν αλλάξει, ο Νοέμβρης δικαιώθηκε» λένε…

Μας κρύβουν ότι λίγα πράγματα έχουν αλλάξει προς το καλύτερο, πολλά έχουν αλλάξει προς το χειρότερο. Μας κρύβουν ότι είμαστε η πρώτη γενιά που είναι σίγουρο ότι θα ζήσει χειρότερα, φτωχότερα, πιο ανασφαλής από την προηγούμενη. Μας κρύβουν ότι τα αιτήματα για ψωμί, παιδεία, ελευθερία, εθνική ανεξαρτησία, λαϊκή κυριαρχία είναι αδικαίωτα. Αλλά είναι και αναγκαία. Γι’ αυτό, παρόλο που τότε ήμασταν αγέννητοι, το Νοέμβρη του ’73 τον νιώθουμε μαζί μας, κοντά μας, δίπλα μας σε κάθε σημερινό αγώνα.

«Τότε είχαμε χούντα, γι’ αυτό εξεγερθήκαμε. Σήμερα είμαστε καλά, καθίστε κι εσείς καλά», λένε…

Σήμερα έχουμε καταστολή και μπάτσους να μας κυνηγάνε. Έχουμε δικαστές και εισαγγελείς να μας απειλούν. Έχουμε επιχειρηματίες να τα κονομάνε σε βάρος μας. Έχουμε παιδεία που δεν είναι δημόσια, δεν είναι δωρεάν και, μάλλον, δεν είναι παιδεία. Έχουμε παρόν που μοιάζει ασφυκτικό και μέλλον που είναι σκοτεινό. Έχουμε οικονομία που μας κάνει φτωχότερους. Έχουμε πολιτισμό για τα σκουπίδια. Έχουμε φασίστες να κάνουν κατάληψη στις τηλεοράσεις.

Σήμερα έχουμε ακόμη περισσότερους λόγους να εξεγερθούμε. Όλοι στην πορεία του Πολυτεχνείου.