Έγκαιρη διάταξη αναγκών ή αποτροπή ζυμώσεων από το ΚΚΕ; του Χρίστου Καραμάνου

Διακήρυξη για τις Ευρωεκλογές

Δημοσιοποιήθηκε η διακήρυξη της Κ.Ε. του ΚΚΕ της 21ης Ιούνη 2008 για τις Ευρωεκλογές. Έναν ακριβώς χρόνο πριν τις ευρωεκλογές. Και μόνο αυτό προκαλεί ερωτηματικά, καθώς πρόκειται για ρεκόρ έγκαιρης διάταξης δυνάμεων – ή μήπως για αποτροπή ζυμώσεων; Η διακήρυξη επιχειρεί να περιχαρακώσει τις γραμμές του κόμματος, με ιδιαίτερη έμφαση στην καταγγελία του ΣΥΡΙΖΑ, χρησιμοποιώντας το σχήμα ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ. Ας περιοριστούμε σε ορισμένες επισημάνσεις:

1. Γιατί η Ευρωσυνθήκη και το ιρλανδικό "ΟΧΙ" τοποθετείται μέσα στη διακήρυξη σε μια μικρή παράγραφο και δεν αναδεικνύεται ως κεντρικό ζήτημα για την πάλη των λαών; Γιατί το αίτημα "ΟΧΙ στην Ευρωσυνθήκη – Δημοψήφισμα ΤΩΡΑ" δεν υπάρχει πουθενά μέσα στη διακήρυξη; Η ηγεσία του ΚΚΕ έχει άραγε αποδεχθεί ότι το ζήτημα τελείωσε με την αποφασιστική και κυνική στάση του διευθυντήριου (και των κυβερνήσεων) και δεν πρέπει να αναγορευτεί σε ένα από τα βασικά μέτωπα πάλης και πανευρωπαϊκού συντονισμού στην πορεία προς τις Ευρωεκλογές; Μήπως η υποβάθμιση του ζητήματος, εκ μέρους της ηγεσίας του ΚΚΕ, σχετίζεται με το ότι παντού τα "ΟΧΙ" βγήκαν μέσα από ενωτικές, κινηματικές διαδικασίες βάσης;

2. Γιατί η διακήρυξη, ενώ είναι γεμάτη από το "ψήφο στο ΚΚΕ", δεν περιέχει ούτε μία αναφορά και εκτίμηση για τους αγώνες των λαών και τα μέτωπα πάλης, που είναι υπαρκτά και μαζικά σε μια σειρά χώρες της Ευρώπης αλλά και στην Ελλάδα; Γιατί απουσιάζει η κατεύθυνση, η έκκληση για συντονισμό, για κοινή δράση, ώστε μέσα από αγώνες, μέσα από την εξαπόλυση κινημάτων, να ανατραπούν οι πολιτικές της ΕΕ; Γιατί η διακήρυξη αδιαφορεί για το πώς θα εξελιχθεί ο φετινός χειμώνας όξυνσης της κρίσης και εστιάζει μόνο στο πώς θα πάρει ψήφους το ΚΚΕ; Η διακήρυξη της ηγεσίας του ΚΚΕ μοιάζει να απευθύνεται σε ψηφοφόρους και όχι σε αγωνιζόμενους ανθρώπους.

3. Είναι φτωχά τα επιχειρήματα απέναντι στο ΣΥΡΙΖΑ, που εστιάζονται στη στάση του ΣΥΝ απέναντι στο Μάαστριχτ. Αλλά γενικότερα πρέπει να σημειώσουμε ότι είναι εμφανής η αδυναμία του ΚΚΕ να αντιπαρατεθεί σε μια ενωτική, κινηματική, αντινεοφιλελεύθερη, αντιμπεριαλιστική και διεθνιστική πλατφόρμα ενάντια στις πολιτικές της ΕΕ. Όπως έχουν δείξει τόσα γεγονότα (ανάμεσά τους και η διαδήλωση των 80.000 ανθρώπων στο Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Φόρουμ της Αθήνας), η προβολή μιας τέτοιας πλατφόρμας έχει ιδιαίτερη θετική επίδραση στον αγωνιζόμενο λαό, ακόμη και στην επιρροή του ΚΚΕ (ανεξάρτητα του τι έκανε ο ΣΥΝ το 1992 με το Μάαστριχτ ή του τι έκανε το ΚΚΕ το 1988 με το κοινό πόρισμα ΚΚΕ-ΕΑΡ).

4. Η προβολή της γραμμής της "λαϊκής εξουσίας", σαν βασικής προϋπόθεσης για τη δημιουργία μετώπου, γίνεται ακριβώς για να ακυρώσει τη δυνατότητα συγκρότησης ενός πλατιού, αντινεοφιλελεύθερου και αντιμπεριαλιστικού μετώπου αντίστασης στις πολιτικές της ΕΕ, που θα μπορούσε να περιλαμβάνει ευρύτατα τμήματα της Αριστεράς. Όμως η γραμμή της "λαϊκής εξουσίας" δεν αποτελεί βάση για την πολιτική του ΚΚΕ σε ευρωπαϊκό επίπεδο, όπου μπορεί να συμμαχεί με διάφορες δυνάμεις τύπου ΑΚΕΛ κ.λπ.

Χρίστος Καραμάνος