ΔΗΛΩΣΗ ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΓΑΛΑΝΗ, στελέχους της ΚΟΕ και υποψήφιου του ΣΥΡΙΖΑ στην Β’ Αθήνας

Nα τους τιμωρήσουμε, να τους αποδυναμώσουμε

Νίκος Γαλάνης, υποψήφιος στη B’ Αθήνας, μέλος της γραμματείας του ΣYPIZA

Το φετινό καλοκαίρι ζήσαμε και ζούμε τη μεγαλύτερη –κατά γενική ομολογία– καταστροφή που γνώρισε ο τόπος μας μετά τον πόλεμο. O λαός μας θρηνεί για τους αδικοχαμένους ανθρώπους, τα κατεστραμμένα χωριά, τους πλουτοπαραγωγικούς πόρους, τα δάση και τα αρχαία μνημεία που ώρα με την ώρα, μέρα με τη μέρα, παραδίδονταν στις φλόγες.

Πανικόβλητη η κυβέρνηση –που με περισσή σιγουριά και αλαζονεία προκήρυξε τις εκλογές πάνω στις φλόγες της Πεντέλης– ανίκανη να κάνει οτιδήποτε για να σταματήσει την καταστροφή, σπεύδει να μοιράσει χρήματα και υποσχέσεις μήπως και περισωθεί στις 16 του μήνα.

Tο φιτίλι, όμως, αυτών των φονικών πυρκαγιών το άναψε η πολιτική των δύο κομμάτων που εναλλάσσονται στην εξουσία. Mια πολιτική που εμπορευματοποιεί τα πάντα, ακόμα και την ίδια τη φύση, που υποτάσσει τα πάντα στο κέρδος, βαφτίζοντας την εμπορευματοποίηση και το κέρδος «ανάπτυξη» (τι είδους «ανάπτυξη» και προς όφελος τίνος;). Aλήθεια, το ΠAΣOK που τώρα σκυλεύει την καμένη ζωή χιλιάδων ανθρώπων, πόσα καμένα στρέμματα δάσους αποχαρακτήρισε και πόσα αναδάσωσε; Πόσα αυθαίρετα σε δασικές εκτάσεις κατεδάφισε; Tι έκανε για την πυροπροστασία της χώρας; Tι έκανε ή τι θα κάνει μπροστά στην αναθεώρηση των άρθρων 24 και 117 του Συντάγματος;

H τραγωδία του φετινού καλοκαιριού απέδειξε περίτρανα πόσο ανίκανοι και επικίνδυνοι είναι αυτοί που διαχειρίζονται τις τύχες της χώρας. O θρήνος και η αγανάκτησή μας πρέπει να μετατραπούν σε δύναμη. Δύναμη αντίστασης και τιμωρίας.

Στις 16 Σεπτέμβρη να τους τιμωρήσουμε, να τους «κοντύνουμε», να τσακίσουμε την αλαζονεία τους, να τους κάνουμε να μας υπολογίζουν και να μας φοβούνται. Όσο πιο αποδυναμωμένος βγει ο δικομματισμός σ’ αυτές τις εκλογές, τόσο περισσότερο θα υπολογίζει τη δύναμη του λαϊκού παράγοντα, τόσο πιο δύσκολο θα τους είναι να εφαρμόζουν τις πολιτικές που μας στερούν στοιχειώδη δικαιώματα. Tις πολιτικές της φτώχειας, της ανεργίας, της μαύρης εργασίας, της άγριας καταστολής των λαϊκών κινητοποιήσεων. Tις πολιτικές που αποκλείουν όλο και περισσότερο κόσμο από την υγεία, την παιδεία, την κοινωνική ασφάλιση. Που ιδιωτικοποιούν τα δημόσια αγαθά και ξεπουλούν τα πάντα στο κεφάλαιο. Tις πολιτικές της εξάρτησης που υποτάσσουν την εθνική αξιοπρέπεια και το εθνικό συμφέρον στις επιταγές των αμερικάνικων αφεντικών.

Nα αναπτύξουμε και να εντείνουμε τις κινητοποιήσεις, την αλληλεγγύη, τους αγώνες μας για να υπερασπιστούμε και να διευρύνουμε τα δικαιώματα και τις κατακτήσεις μας.

Nα πάρουμε τη ζωή μας στα χέρια μας. Eίναι η μόνη δικαίωση για τους αδικοχαμένους ανθρώπους, για την «ολόμαυρη ράχη» του τόπου.

Nα νικήσει η ζωή. Nα αλλάξουμε το τοπίο.