Δικομματικό καρτέλ: Όμοια κόμματα, όμοιες πολιτικές, του Δημήτρη Υφαντή

Σε ολόκληρη την περίοδο των τελευταίων 20 χρόνων της επέλασης του νεοφιλελευθερισμού, ένα μεγάλο τμήμα του λαού ψηφίζει (απογοητευμένο και διαμαρτυρόμενο) όχι με βάση την ελπίδα, το όραμα, τους πόθους και το δίκιο του, αλλά με βάση το να τιμωρήσει το κόμμα που βρίσκεται κάθε φορά στην κυβέρνηση. Θεωρώντας, καθώς εντέχνως πλασάρεται από τα ΜΜΕ, ότι τα πράγματα, όπως τα έκανε η τάδε κυβέρνηση, δεν μπορεί να πάνε χειρότερα. Έτσι, μια ολόκληρη γενιά πέρασε με τη δικομματική εναλλαγή. Τα πράγματα, όμως, πήγαιναν και πηγαίνουν από το κακό στο χειρότερο. Κάθε κυβέρνηση είναι πολύ χειρότερη από την προηγούμενή της. Η “εκσυγχρονιστική” περίοδος Σημίτη υπήρξε πιο επιθετική απέναντι στο λαό, ακόμη και σε σχέση με την κυβέρνηση Μητσοτάκη. Η “σεμνή και ταπεινή” κυβέρνηση Καραμανλή αποδεικνύεται η πιο αντιλαϊκή κυβέρνηση της μεταπολίτευσης. Είναι βέβαιο, καθώς η καπιταλιστική κρίση βαθαίνει, ότι η επόμενη κυβέρνηση (είτε ένας Μεγάλος Συνασπισμός του δικομματισμού είτε μια κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ) θα είναι ακόμη πιο σκληρή. Συνεπώς, ακόμη και το άλλοθι “δεν μπορεί να υπάρξει χειρότερη κυβέρνηση από αυτή του Καραμανλή” δεν αποτελεί παρά μια αυταπάτη. Μια μόνο στάση μπορεί να υπάρξει: Όχι στο ραγιαδισμό απέναντι στο δικομματικό καρτέλ -Καμιά ψήφος ούτε στο ΠΑΣΟΚ ούτε στη ΝΔ.

Κοινός παρονομαστής και των δύο κομμάτων η νεοφιλελεύθερη πολιτική και η υποταγή στα ιμπεριαλιστικά σχέδια. Σταθερός τους προσανατολισμός υπήρξε και παραμένει η ικανοποίηση των απαιτήσεων του ΣΕΒ, των τραπεζιτών, των πολυεθνικών (της SIEMENS περιλαμβανομένης), του ΝΑΤΟ, του Συμφώνου Σταθερότητας, του κ. Μπαρόζο και του (σοσιαλδημοκράτη) κ. Αλμούνια.

Ορισμένα ενδεικτικά παραδείγματα:

• Λιτότητα ο ένας, λιτότητα κι ο άλλος. Προδοτικές συμβάσεις ΓΣΕΕ-ΣΕΒ. Χτύπημα των συλλογικών συμβάσεων (τοπικά σύμφωνα απασχόλησης ο ένας, πλάτες στους τραπεζίτες να μην υπογράφουν συμβάσεις ο άλλος). Απελευθέρωση των απολύσεων. Αποτέλεσμα η κοινωνία των 600 ευρώ.
• Ελαστική εργασία: Το ΠΑΣΟΚ τη θέσπισε, η ΝΔ έφτασε από πέρσι να εφαρμόσει ακόμη και την εβδομάδα των 3 εργάσιμων ημερών, που θεσμοθετήθηκε επί Σημίτη. Το ΠΑΣΟΚ μίλησε για απασχολήσιμους, η ΝΔ έκανε ελαστικά εργαζόμενους ακόμη και τους εργαζόμενους στο δημόσιο. Το ΠΑΣΟΚ θεσμοθέτησε τους ενοικιαζόμενους εργαζόμενους, η ΝΔ γενίκευσε αυτό το καθεστώς. Το ίδιο και για τους εργαζόμενους με “μπλοκάκι”. Το ΠΑΣΟΚ άρχισε τα stage, η ΝΔ τα συνεχίζει και τα διευρύνει. Τώρα το ΠΑΣΟΚ υπόσχεται να τα καταργήσει από το δημόσιο, αλλά θα τα διατηρήσει στον ιδιωτικό τομέα – έτσι που με το καθεστώς των εργολάβων, τελικά, θα διαιωνιστούν και στο δημόσιο.
• Το ΠΑΣΟΚ, με το νόμο Ρέππα το 2002, αύξησε τα συνταξιοδοτικά όρια και μείωσε τις συντάξεις με αρχή την 1-1-2008. Η ΝΔ, φυσικά, τον εφάρμοσε, ενώ ακολούθησε το αντιασφαλιστικό έκτρωμα της Φάνης Πετραλιά. Παράλληλα, οι χαριστικές ρυθμίσεις για τις εισφορές που οφείλει το μεγάλο κεφάλαιο διαδέχονται η μία την άλλη. Τώρα, το ΠΑΣΟΚ υπόσχεται να απαλλάξει τους εργοδότες από τις ασφαλιστικές εισφορές για τους νέους εργαζόμενους.
• ΠΑΣΟΚ και ΝΔ υπερψήφισαν από κοινού τη νέα Ευρωσυνθήκη, αλλά και όλες τις συνθήκες που θεμελιώνουν το νεοφιλελεύθερο χαρακτήρα της ΕΕ. Υπερψήφισαν από κοινού στο Ευρωκοινοβούλιο όλες τις αντιδημοκρατικές και αντιλαϊκές οδηγίες της ΕΕ
• Απέναντι στους Αμερικάνους και στο ΝΑΤΟ: Πλήρης συμμόρφωση στις απαιτήσεις και μετατροπή της χώρας σε ορμητήριο για τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις.

Δημήτρης Υφαντής