«Δεν είμαι θεωρητικός της επανάστασης, είμαι ακτιβιστής της»

Αντίο Φιντέλ

Στις 25 Νοεμβρίου 2016, στα 90 του χρόνια ο Φιντέλ πέθανε από φυσικά αίτια και όχι σε κάποια από τις πάμπολλες απόπειρες της CIA να τον δολοφονήσει. Είχε, στο μεταξύ, αποχωρήσει από την ενεργό δράση τα τελευταία 8 χρόνια.

Η πολυτάραχη ζωή του συνδέθηκε με τις τύχες ενός λαού και μιας χώρας που, κάτω από τα ρουθούνια του βορειοαμερικάνικου ιμπεριαλισμού, σήκωσε τη σημαία της επανάστασης, πραγματοποίησε μια μεγάλη επανάσταση και αποτέλεσε ελπίδα και παράδειγμα για εκατοντάδες εκατομμύρια ανθρώπων στη Λατινική Αμερική και σε όλον τον κόσμο.

Ο Φιντέλ είναι ο τελευταίος μεγάλος επαναστάτης του 20ού αιώνα, εκπρόσωπος της επαναστατικής θύελλας που συγκλόνισε τον κόσμο με τον εθνικοαπελευθερωτικό αντιιμπεριαλιστικό αντιαποικιακό αγώνα τις δεκαετίες του ’50 και ’60, εκπρόσωπος ενός λαού που δεν ακολούθησε την πορεία των ανατολικών χωρών του «υπαρκτού σοσιαλισμού». Ενός λαού που, μέσα από απίστευτες δυσκολίες και εμπάργκο, άνοιξε δρόμους όχι μόνο για τον ίδιο, ενώ ταυτόχρονα έγινε παράδειγμα με τα επιτεύγματά του στο χώρο της παιδείας, της επιστήμης, του αθλητισμού.

Το ξεκίνημα του Φιντέλ και η πορεία του, αλλά και ο τρόπος που αποχώρησε από την εξουσία, η πορεία της Κούβας και οι παρακαταθήκες που αυτή αφήνει, πέρα από τα εντυπωσιακά στοιχεία, τις επιτυχίες, τις αδυναμίες, τα λάθη, θα κριθεί και θα μελετηθεί, θα γίνει αντικείμενο εκτιμήσεων και αποτιμήσεων από τις επόμενες γενιές των προοδευτικών ανθρώπων.

Ας γαυγίζουν κι ας πανηγυρίζουν τα σκυλιά του υπόκοσμου του Μαϊάμι, ας γρυλίζει από χαρά ο νεοεκλεγείς επόμενος πρόεδρος των ΗΠΑ και όλοι οι «κόντρας» όπου γης. Είναι εξαιρετικά λίγοι, ελάχιστοι μπροστά στα εκατοντάδες εκατομμύρια ανθρώπων που αποτίουν φόρο τιμής σε έναν μεγάλο επαναστάτη που έφυγε.

Αναδημοσίευση από το www.edromos.gr