18. ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΦΟΡΟΥΜ, τ.261, 20/2/2009

Το Παγκόσμιο Φόρουμ σε σταυροδρόμιΤο μπλοκ της νοτιοαμερικάνικης πραγματικής Αριστεράς επιτίθεταιΟ σοσιαλισμός στον 21ο αιώναΖούμε μια αλλαγή εποχής παρά μια εποχή αλλαγών"Να ζούμε καλύτερα""Πρέπει να μας διακατέχει ανυπομονησία"Η μετάβαση σε ένα μετα-νεοφιλελεύθερο κόσμοΗ διεξαγωγή του 8ου Παγκόσμιου Κοινωνικού Φόρουμ στο Μπελέμ της Αμαζονίας (Βραζιλία), του πρώτου Φόρουμ αφότου ξέσπασε η κρίση τον περασμένο χρόνο, σημαδεύτηκε από τα κρίσιμα ερωτήματα-διλήμματα που τίθενται σήμερα για τη μετεξέλιξη του αντιπαγκοσμιοποιητικού κινήματος.10 χρόνια από το Σιατλ, και πάρα πολλά έχουν αλλάξει στον σύγχρονο κόσμο. Είναι ίσως η ώρα ενός λογικού και ουσιαστικού απολογισμού αυτού του κινήματος σε όλα τα επίπεδα: πολιτικής κατεύθυνσης, προσανατολισμού, κινητοποίησης, δομών, δικτυώσεων κ.λπ. Αυτή η διαδικασία έχει ξεκινήσει και θα εκφράσουμε τις απόψεις μας σε επόμενο σημείωμα.Στο Μπελέμ καταγράφηκαν τα προβλήματα γιατί έχουμε μπει –όχι εμείς αλλά ολόκληρη η Λατινική Αμερική– σε μια νέα εποχή αλλαγών και μετασχηματισμών. Το "μπλοκ της νοτιοαμερικάνικης πραγματικής Αριστεράς" που εκπροσωπούν οι πρόεδροι τεσσάρων χωρών (Βολιβία, Βενεζουέλα, Παραγουάη, Εκουαδόρ) ζητά μια μεγαλύτερη συστράτευση των κινημάτων αυτών στην πορεία οικοδόμησης του "μετα-νεοφιλελεύθερου κόσμου" και όλα θα κριθούν από την επιτυχία αυτής της πορείας. Αυτή η πραγματική Αριστερά και τα κοινωνικά κινήματα που την στηρίζουν δεν μπορούν να περιμένουν τις δομές και τα Φόρουμ να είναι απλά χώροι ανταλλαγής απόψεων και συζητήσεων, ούτε να αφήνουν τις δομές να κυριαρχούνται από γραφειοκρατικές δυνάμεις και από αμφιλεγόμενες ΜΚΟ.Αργά ή γρήγορα θα φτάναμε σε αυτό το δίλημμα. Η σύγκρουση ανάμεσα σε ένα ριζοσπαστικό σχέδιο και σε ένα ρεφορμιστικό-συντηρητικό σχέδιο θα ερχόταν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Το πραγματικό πρόβλημα ήταν με ποιους όρους θα έμπαινε το ζήτημα, και με ποιο συσχετισμό δύναμης. Το ότι τέθηκε στην Λατινική Αμερική δεν είναι τυχαίο. Δεν θα ήταν εύκολο να τεθεί με τέτοιους όρους στα πλαίσια και τα όρια της Ευρώπης, του Ευρωπαϊκού Φόρουμ. Ειναι ιδιαίτερα ευχάριστο πως η αντιπαράθεση δεν γίνεται με κλασικούς όρους του 20ού αιώνα, αλλά με όρους μιας σύγχρονης πραγματικότητας στην οποία εκτυλίσσονται (και δεν θα μπορούσε να είναι διαφορετικά) πρωτόγνωρα γεγονότα. Όλα όσα συμβαίνουν στην Λατινική Αμερική δεν ακολουθούν κλασικές συνταγές ή προκατασκευασμένα σχήματα. (Αλήθεια, ποια είναι η πρωτοπορία, ποιο το κοινωνικό και πολιτικό υποκείμενο των ιστορικών αλλαγών στην ήπειρο αυτή;)Σε αυτές τις Σελίδες της Αριστεράς δημοσιεύουμε άρθρα, τοποθετήσεις και απόψεις ορισμένων σημαντικών προσωπικοτήτων που πήραν μέρος στο Φόρουμ. Θα ακολουθήσει μια πιο αναλυτική τοποθέτηση (σε επόμενο φύλλο) για τη σημασία του κινήματος αυτού και για θέματα σχετικά με τον προβληματισμό και τις αλλαγές στη Λατινική Αμερική που εμπλουτίζουν τη θεωρία και την πράξη της απελευθερωτικής πάλης στις αρχές του 21ου αιώνα. Στα κείμενα αυτά ο αναγνώστης θα βρει ενδιαφέρον υλικό για να γονιμοποιήσει τον προβληματισμό του για πολλά και κρίσιμα ζητήματα.Όσοι απαξιωτικά τοποθετούνται απέναντι στο κίνημα ενάντια στην παγκοσμιοποίηση και τα Φόρουμ θα πρέπει να διαβάσουν με προσοχή τι λένε οι τέσσερις πρόεδροι χωρών της Λατινικής Αμερικής (αλλά και άλλοι) για το κίνημα αυτό, και να αναλογιστούν πού αλλού συνάντησαν σε τέτοια κλίμακα τα τελευταία 20 χρόνια διαδικασίες και προβληματισμούς, που να είναι πιο ενδιαφέροντες, πιο τολμηροί, πιο αποτελεσματικοί και να εμπλέκουν τόσο κόσμο.Όσοι μάλιστα είχαν στρογγυλοκαθίσει πάνω στην υπναλέα εκτίμηση "έχασαν την ακτινοβολία το αντιπαγκοσμιοποιητικό κίνημα και τα Φόρουμ" ας διαβάσουν με μεγαλύτερη προσοχή τα κείμενα αυτά, γιατί η προσφορά κάθε κινήματος δεν κρίνεται με πραγματιστικά κριτήρια.Ρούντι Ρινάλντι