Αυθαιρέτως
Ήταν ένα μικρό καράβι που ήταν αταξίδευτο…
Μετά τα πάνελ ο κ. Μπογιόπουλος, με ανεβασμένο οίστρο και ίσως αέρα, ξανάπιασε την πένα. Αντιγράφουμε από τον «Ριζοσπάστη» της 19ης Σεπτεμβρίου:
«Μετά το 1990, οι κομμουνιστές –και στην Ελλάδα– πόνεσαν και μάτωσαν. Αλλά δεν λύγισαν. Ούτε πισωγύρισαν. Δεν συνθηκολόγησαν. Σε μια εποχή εκπτώσεων, κάθε λογής, εκείνοι βρήκαν τη δύναμη και, όπως έλεγε προχτές ο συνάδελφος Δάνης Παπαβασιλείου στο ραδιόφωνο του “
Σε καιρούς άγριους, την ώρα που άλλοι πετούσαν από το πλοίο την αξιοπρέπειά τους, γιατί τους ήταν “βαρίδι” στα νέα τους σχέδια, οι κομμουνιστές έκλεισαν τα αυτιά στις Σειρήνες, πάλεψαν με τον κατακλυσμό, προστάτεψαν τα τιμαλφή τους, τη σημαία τους και το Κόμμα τους.
Σήμερα, οι κομμουνιστές, το Κόμμα τους, “το Κόμμα, το ΚΚΕ με τα γνωστά σύμβολά του, τη μαρξιστική λενινιστική ιδεολογία του, το πρόγραμμά του και τις αρχές του”, όπως λέει στο γράμμα του ο Χαρίλαος, σε πείσμα των επίδοξων νεκροθαφτών του μέλλοντος και στο όνομα των χιλιάδων μελών, φίλων και ψηφοφόρων του, στέλνει ακόμα πιο ηχηρά το μήνυμα: Το “Τέλος της Ιστορίας” δεν ήρθε και ούτε πρόκειται!»
Σχεδόν κλάψαμε. Μας σηκώθηκε η τρίχα από τον οίστρο του Νίκου. Η Κιβωτός, λοιπόν, των μαρξιστικών λενινιστικών αρχών δεν χάθηκε, σώθηκε. Σταμάτησε, μάλιστα, στις πλαγιές του όρου Αραράτ και είδε ένα περιστέρι να πετά. Όλοι όσοι επέβαιναν στο «μικρό καράβι» χαιρέτισαν το πουλί και φώναζαν «ωσανά».
Πόσος κοινοβουλευτικός κρετινισμός στο απόσπασμα, πόση κοινοβουλευτική έπαρση για ένα ποσοστό και πόση έπαρση γενικά. Καλά πάμε και, βεβαίως, μην «αθροίζουμε» τόσο ανόμοια πράγματα, επαρμένους κομμουνιστές με αναξιόπιστους γιαλαντζί αριστερούς… Δεν πάμε διόλου καλά…
Φως από την Κιβωτό
Συνεδρίασε η κεντρική επιτροπή του ΚΚΕ και έβγαλε ανακοίνωση για τα αποτελέσματα. Στο σημείο 2 διαβάζουμε μεταξύ άλλων:
«Η πολιτική συμμαχιών συμβάλλει στον απεγκλωβισμό λαϊκών δυνάμεων που βρίσκονται κάτω από την επιρροή και τα εκβιαστικά διλήμματα της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, από τη λογική του μονόδρομου που όλα τα κόμματα υιοθετούν. Σ’ αυτό το έδαφος θα αντιμετωπίζονται οι ρεφορμιστικές και οπορτουνιστικές αυταπάτες που αναστέλλουν τη ριζοσπαστικοποίηση και εγκλωβίζουν λαϊκές μάζες σε επιζήμιες για το παρόν και το μέλλον του λαϊκού κινήματος χίμαιρες και αυταπάτες».
Αλήθεια, ποια «πολιτική συμμαχιών», δεν καταλάβαμε. Μάλλον στην… «Παρέμβαση Αριστερών Πολιτών» θα αναφέρεται, ή στο ΠΑΜΕ, δηλαδή συμμαχία με τον εαυτό μας.
Ο ρεφορμισμός και ο οπορτουνισμός αναστέλλουν τη ριζοσπαστικοποίηση, εγκλωβίζουν λαϊκές μάζες… Η λογική του μονόδρομου, της περιχαράκωσης και του σεχταρισμού. Καταλάβαμε καλά…