Από διόδια σε διόδια: ένα τσιγάρο δρόμος, της Χριστίνας Κωστοπούλου

Κλασική περίπτωση βλάβης οφειλόμενης στο πολυδιαφημισμένο σύστημα των Σ.Δ.Ι.Τ. (Συμπράξεων Δημόσιου – Ιδιωτικού Τομέα) για την κατασκευή και εκμετάλλευση των δημόσιων έργων αποτελεί και η κυοφορούμενη θέση σε λειτουργία των διοδίων στο Αιγίνιο Πιερίας, σε απόσταση αναπνοής από τα υπάρχοντα διόδια των Μαλγάρων –προς Βορρά– και της Λεπτοκαρυάς –προς Νότο.

Η “Αυτοκινητόδρομος Αιγαίου Α.Ε.”, που εισπράττει ήδη τα τέλη από 4 ακόμη σταθμούς διοδίων, αξιώνει πρόσθετες εισπράξεις χωρίς προηγουμένως να έχει επιδείξει το έργο που σύμφωνα με τη σύμβαση παραχώρησης όφειλε να έχει εκτελέσει. Παρόλο που οι χρεώσεις για τους οδηγούς που κινούνται στον άξονα Π.Α.Θ.Ε. είναι τελείως αναντίστοιχες των διανυόμενων αποστάσεων, παρόλο που το τμήμα του αυτοκινητοδρόμου που φορτώνεται με τη μερίδα του λέοντος ήταν ήδη κατασκευασμένο με χρήματα του ελληνικού δημοσίου και παρόλο που δεν παρέχεται εναλλακτική διαδρομή για την κίνηση των τροχοφόρων πέρα από την πανάκριβη και –πρακτικά– ιδιωτική, η πολιτεία αντιμετωπίζει τις έντονες και δικαιολογημένες αντιδράσεις της τοπικής κοινωνίας με τον πατροπαράδοτο πλέον τρόπο. Βαρκούλες αρμενίζουν…

Χριστίνα Κωστοπούλου