Απαιτούνται δικλείδες ασφαλείας για την υλοποίηση των αποφάσεων

Γιάννης Μπανιάς, πρώην βουλευτής Επικρατείας ΣΥΡΙΖΑ, ΑΚΟΑ

1 Πώς εκτιμάτε ότι μπορεί να διασφαλιστεί η υλοποίηση των αποφάσεων της Πανελλαδικής Συνδιάσκεψης ώστε να μην έχουν την τύχη των προηγουμένων, οι οποίες έχουν παραπεμφθεί στις καλένδες;

2 Ζητήματα πολιτικής γραμμής και στάσης απέναντι στην κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ πρέπει να συζητηθούν στην Πανελλαδική Συνδιάσκεψη, και προς ποια κατεύθυνση; Ποια αντιπολίτευση πρέπει κατά τη γνώμη σας να κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ;

1 Η διασφάλιση της υλοποίησης των αποφάσεων που θα πάρει η Συνδιάσκεψη του ΣΥΡΙΖΑ θα εξαρτηθεί, πιστεύω, σ’ ένα μεγάλο βαθμό και από τον χαρακτήρα αυτών των αποφάσεων. Εάν αποφασιστούν ουσιαστικές τομές ως προς τη σημερινή συγκρότηση και λειτουργία του ΣΥΡΙΖΑ, κάτι που έχει δοθεί ως κατεύθυνση από τα προηγούμενα Πανελλαδικά Σώματα του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά αποτελεί και επιθυμία ενός πολύ μεγάλου μέρους των συνιστωσών και των ανένταχτων δυνάμεων που αποδέχονται, υποστηρίζουν ή και συμμετέχουν ενεργά στις προσπάθειες αυτού του ενωτικού εγχειρήματος της Αριστεράς, η υλοποίησή τους θα συναντήσει μεγάλες δυσκολίες μετά την Πανελλαδική Συνδιάσκεψη. Μεγαλύτερες και από αυτές που υπήρξαν στο παρελθόν, για λιγότερο τολμηρές αποφάσεις.

Είναι βέβαιο ότι θα υπάρξουν αμφισβητήσεις και προσπάθειες να δοθούν σ’ αυτές τις αποφάσεις διαφορετικές ερμηνείες ως προς το περιεχόμενό τους. Και πάνω σ’ αυτό θα επιχειρηθούν εκ των υστέρων συμβιβασμοί, που θα προκαλέσουν νέες εσωτερικές τριβές, εσωστρέφεια και υπονόμευση της νέας δυναμικής που είναι αναγκαίο να δημιουργηθεί.

Γι’ αυτό απαιτείται να υπάρξουν εκ των προτέρων, στη φάση της προετοιμασίας της Συνδιάσκεψης, συγκεκριμένες δικλείδες ασφαλείας που θα τύχουν της μέγιστης δυνατής αποδοχής από τον κόσμο που θα πάρει μέρος στις διαδικασίες.

Τέτοιες δικλείδες ασφαλείας μπορεί να είναι:

α. Η κατοχύρωση ότι θα παρθούν αποφάσεις από τη Συνδιάσκεψη στα κρίσιμα ζητήματα συγκρότησης και λειτουργίας, και όχι γενικές κατευθύνσεις, που η υλοποίησή τους θα αφεθεί στον “πατριωτισμό” της νέας Γραμματείας. Η πείρα δείχνει ότι κάτι τέτοιο θα δημιουργήσει προβλήματα στη μετά τη Συνδιάσκεψη φάση.

β. Η σαφήνεια των αποφάσεων που θα παρθούν, ώστε να μην είναι δυνατή η διαφορετική ερμηνεία και η αμφισβήτησή τους εκ των υστέρων. Το στοιχείο αυτό μπορεί και πρέπει να διασφαλιστεί, κυρίως στη φάση των διαδικασιών προς τη Συνδιάσκεψη και στην παρουσίαση των προτάσεων στην έναρξη της Συνδιάσκεψης.

γ. Τα κεντρικά όργανα που θα εκλέξει η Συνδιάσκεψη, αλλά και τα όργανα που θα έχουν ήδη εκλεγεί ή θα εκλεγούν μετά τη Συνδιάσκεψη σε τοπική και κλαδική κλίμακα, να έχουν εντολή, με απόφαση της Συνδιάσκεψης, να υλοποιήσουν τις αποφάσεις της χωρίς αμφισβητήσεις και ερμηνείες.

δ. Όλες οι συνιστώσες να συναισθανθούν την ευθύνη τους μπροστά σ’ αυτή τη δεύτερη ευκαιρία που έδωσε ο κόσμος στον ΣΥΡΙΖΑ στις 4 Οκτωβρίου.

ε. Τα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ, ενταγμένοι και ανένταχτοι, θα είναι οι καλύτεροι εγγυητές της διασφάλισης της υλοποίησης των αποφάσεων της Συνδιάσκεψης.

2 Με το αποτέλεσμα των εκλογών διαμορφώθηκε ένα νέο πολιτικό τοπίο στην Ελλάδα. Ταυτόχρονα, σημειώνονται σοβαρές εξελίξεις διεθνώς. Στον κόσμο, στην Ευρώπη, στην Αριστερά. Είμαστε υποχρεωμένοι, ως σύγχρονη Ριζοσπαστική Αντικαπιταλιστική Αριστερά, να λάβουμε σοβαρά υπόψη μας αυτές τις εξελίξεις, να συζητήσουμε πάνω σ’ αυτές και με τους προβληματισμούς και τις αποφάσεις μας να επικαιροποιήσουμε και να εμπλουτίσουμε τα ιδεολογικοπολιτικά κείμενα του ΣΥΡΙΖΑ: Τη Διακήρυξη, το Πρόγραμμα, ζητήματα πολιτικής γραμμής, συμμαχιών κ.λπ. Από αυτή την άποψη, είναι ανάγκη η επικείμενη Πανελλαδική Συνάντηση να πάρει το χαρακτήρα μιας Πολιτικής και Οργανωτικής Συνδιάσκεψης.

Η κατεύθυνση είναι σαφής:

Πρέπει να επιβεβαιωθούν και να γίνουν πιο συγκεκριμένες οι οριοθετήσεις του ΣΥΡΙΖΑ ως προς τη Νέα Τάξη, τον ιμπεριαλισμό, το νεοφιλελευθερισμό και το δικομματισμό. Με υπογράμμιση του οράματος και του στρατηγικού του στόχου για το σοσιαλιστικό μετασχηματισμό της κοινωνίας.

Με αποσαφήνιση ορισμένων κρίσιμων πλευρών σε ό,τι αφορά το σοσιαλισμό για τον οποίο μιλάμε. Ώστε να είναι, και από αυτή την άποψη, διακριτός και ελκυστικός ο χαρακτήρας του ενωτικού μας εγχειρήματος.

Σε ό,τι αφορά τη γραμμή και τη στάση μας απέναντι στην κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, ξεκινάμε από τη διαπίστωση ότι θα κινηθεί στις γενικές κατευθύνσεις της πολιτικής που ακολούθησαν οι κυβερνήσεις της ΝΔ που προηγήθηκαν – ιδιαίτερα στα κρίσιμα ζητήματα της οικονομίας, της εισοδηματικής πολιτικής, της ανάπτυξης, των ιδιωτικοποιήσεων, της Παιδείας, της Υγείας, των δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών, της εξωτερικής πολιτικής κ.λπ.

Στη διαπίστωση αυτή οδηγούμαστε από τη στάση του ΠΑΣΟΚ σ’ αυτά τα ζητήματα ως αξιωματική αντιπολίτευση, από την ασάφεια των εξαγγελιών του και τη μη δέσμευσή του στην προεκλογική περίοδο, από τις προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης και από τα πρώτα, αλλά σαφή δείγματα γραφής της κυβερνητικής πολιτικής που ακολουθεί στις λίγες μέρες από τις εκλογές.

Με βάση αυτά τα δεδομένα η αντιπολίτευση που θα κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί παρά να είναι μια σαφής αριστερή αντιπολίτευση, που δεν θα αφήνει περιθώρια για καλλιέργεια αυταπατών στο λαό και ιδιαίτερα στους εργαζόμενους.

Θα είναι μια αριστερή αντιπολίτευση με εναλλακτικές προτάσεις για όλα τα κρίσιμα κοινωνικά και πολιτικά ζητήματα. Εναλλακτικές προτάσεις με στοιχεία τομών και ρήξεων ως προς το σύστημα, ενταγμένες σε ένα συνολικό πρόγραμμα μετασχηματισμού της ελληνικής κοινωνίας.

Μια αριστερή αντιπολίτευση που θα ασκείται στο Κοινοβούλιο, αλλά κυρίως στους κοινωνικούς αγώνες, στα κινήματα και στις κινήσεις πολιτών.

Και είναι γι’ αυτόν το λόγο που αποτελεί επείγουσα ανάγκη η αποφασιστική ενίσχυση της “κοινωνικής γείωσης” των δυνάμεων και των δράσεων του ΣΥΡΙΖΑ.