Αόρατοι, βασανισμένοι και δολοφονημένοι, του Νίκου Ταυρή

Θα τους έχουμε δει να δουλεύουν στις χειρότερες δουλειές. Θα τους έχουμε δει να δουλεύουν μέρα, νύχτα, ξημερώματα. Θα τους έχουμε δει να δουλεύουν τις μέρες που λίγοι από εμάς δουλεύουν. Στις εθνικές επετείους, στις αργίες, τις Κυριακές, τα καλοκαίρια μέσα στον καύσωνα, το χειμώνα μέσα στο κρύο. Δεν το έχουμε δει πολλοί από εμάς αλλά σίγουρα ξέρουμε ότι οι περισσότεροι δουλεύουν χωρίς ασφάλιση και περίθαλψη. Θα τους έχουμε δει να μαζεύονται κατά δεκάδες στις διάφορες πιάτσες για να βρουν μια δουλειά. Θα τους έχουμε δει στις ουρές έξω από τις διευθύνσεις αλλοδαπών για να πάρουν χαρτιά. Θα τους έχουμε δει να υφίστανται εξευτελιστικούς ελέγχους από τις κάθε λογής δυνάμεις καταστολής. Θα τους έχουμε δει να τους κυνηγάνε οι δημοτικοί αστυνόμοι όταν προσπαθούν να πουλήσουν την πραμάτεια τους. Δεν το έχουμε δει πολλοί από εμάς αλλά σίγουρα ξέρουμε ότι τους εκβιάζουν, τους παίρνουν τα λεφτά οι κάθε είδους δουλέμποροι και η αστυνομία.

Θα τους έχουμε δει να τους χτυπάνε σε κάποια γωνιά του δρόμου. Θα τους έχουμε δει να μένουν όπου βρουν για να μπορέσουν να κοιμηθούν λιγάκι. Θα τους έχουμε δει να βγαίνουν από σπίτια-τρύπες για να πάνε για δουλειά. Πολλές φορές τους βλέπουμε και στα δελτία ειδήσεων. Συνήθως για να τους κατηγορήσουν για κάτι, και άλλες φορές, αισθητά λιγότερες, για να παρουσιαστεί κάποιο πρόβλημά τους ή κάποια βαρβαρότητα που έχουν υποστεί. Δεν το έχουμε δει πολλοί από εμάς αλλά το ξέρουμε καλά, κι ας μην το δείχνουν τα κανάλια ότι πολλοί από αυτούς πνίγονται στο Αιγαίο ή ανατινάζονται στα ναρκοπέδια του Έβρου. Κάποιοι από εμάς θα τους έχουμε δει να κινητοποιούνται, γιατί αγανακτούν με τη χαμοζωή που ζουν και ζητούν να αλλάξει. Και τότε, και σίγουρα αυτό δεν το βλέπουμε, είναι που ο κρατικός και παρακρατικός μηχανισμός φροντίζει να τους δώσει ένα "μάθημα". Και σίγουρα θα υπάρχουν και δεκάδες άλλα μέρη και περιπτώσεις που θα τους έχουμε δει. Όμως αυτοί, οι μετανάστες, που τους βλέπουμε όλοι μας, για το κράτος και τις κυβερνήσεις είναι αόρατοι.

Είναι εκείνη η κατηγορία των συμπολιτών μας που είναι ολόκληρη στο περιθώριο, πεταμένη λίγο πιο πέρα από εκεί που τελειώνει η κοινωνία. Και είναι κι αυτοί που θα πληρώσουν πρώτοι την οποιαδήποτε χειροτέρευση της κατάστασης. Δεν είναι ούτε μια βδομάδα που αρκετοί μετανάστες ξυλοκοπήθηκαν από την αστυνομία την ώρα που περίμεναν να κάνουν αίτηση ασύλου. Χιλιάδες από αυτούς βρέθηκαν έξω από την Υποδιεύθυνση Αλλοδαπών στην Πέτρου Ράλλη. Η αστυνομία για να τους "βάλει σε τάξη" χτύπησε άγρια δεκάδες, τους κυνήγησε στους γύρω δρόμους με αποτέλεσμα να στείλει στο νοσοκομείο 15 από αυτούς και να σκοτώσει έναν Πακιστανό μετανάστη, τον Μοντασέρ Μοχάμεντ Ασράφ. Όλα αυτά την Κυριακή 26 Οκτώβρη. Την επόμενη μέρα, ακολούθησε μεγάλη κινητοποίηση μεταναστών και αντιρατσιστικών οργανώσεων με πάνω από 3.000 συμμετέχοντες. Δεν είχε περάσει ούτε μια βδομάδα που δημοσιεύτηκε ο δημόσιος βασανισμός-ξεγύμνωμα ενός μετανάστη από αστυνομικούς στο κέντρο της Αθήνας. Και βέβαια δεν πρόκειται για κάτι που ξέφυγε από τον έλεγχο, αλλά για τη συνήθη αντιμετώπιση που έχουν οι μετανάστες από τις δυνάμεις καταστολής. Υπενθυμίζουμε απλά τις απαγωγές του Βουλγαράκη σε βάρος των Πακιστανών, το ξεγύμνωμα του προέδρου της Πακιστανικής Κοινότητας στο ΑΤ Ακροπόλεως, τους βασανισμούς στα ΑΤ Αγ. Παντελεήμονα και Ομονοίας.

Οι μετανάστες μέσα στη δίνη της κρίσης

Και βέβαια οι μετανάστες είναι αυτοί που θα πληρώσουν πρώτοι όλες τις συνέπειες που θα έχει η χώρα μας από την οικονομική κρίση. Θα είναι οι πρώτοι που θα χάσουν ακόμα και τα μηδαμινά δικαιώματα τα οποία έχουν. Θα είναι οι πρώτοι που θα "γευτούν" όλα τα νέα εργαλεία διαχείρισης της οικονομικής κρίσης. Δείτε, για παράδειγμα, αυτό που γίνεται στην Ισπανία. Το κράτος δίνει λεφτά στους μετανάστες για να γυρίσουν στις χώρες τους. Όχι βέβαια σε αυτούς που δεν έχουν χαρτιά και που τους διώχνει κακήν-κακώς, αλλά σε αυτούς που έχουν χαρτιά και δουλεύουν "νόμιμα". Τους δίνει για αποζημίωση το 40% του επιδόματος ανεργίας αν αποποιηθούν την άδεια παραμονής και εργασίας. Όμως υπάρχει και η άλλη πλευρά. Ότι ο νεοφιλελεύθερος δικομματισμός θα προσπαθήσει να μετακυλήσει στα ανώδυνα κανάλια για το σύστημα, στα κανάλια του ρατσισμού και της ξενοφοβίας, την αγανάκτηση και την οργή του κόσμου για τη δεινή οικονομική κατάσταση στην οποία θα περιέλθει αρκετά σύντομα λόγω της ανεργίας, της ακρίβειας και των μισθών-χαρτζιλίκι. Έτσι, δεν είναι απίθανο το επόμενο διάστημα οι μετανάστες να γίνουν στόχος μιας ακόμα μεγαλύτερης επίθεσης. Και πρέπει να προετοιμαστούμε για να το αντιμετωπίσουμε. Να προετοιμαστούμε για τον κοινό αγώνα που θα φέρει όλους σε καλύτερη μοίρα από αυτή που μας ετοιμάζουν.

Νίκος Ταυρής

Ευρωπαϊκό Σύμφωνο για τη Μετανάστευση και το Άσυλο

Εγκρίθηκε από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο το Σύμφωνο για τη Μετανάστευση και το Άσυλο. Το σύμφωνο υπερισχύει του "εθνικού δικαίου" και θεσμοθετεί τα εξής: επιτρέπει στα κράτη-μέλη να καθορίζουν τον αριθμό των μεταναστών με βάση τις ανάγκες τους, απαγορεύει τις μαζικές νομιμοποιήσεις "λαθρομεταναστών", ενισχύει με ειδική αστυνομική υπηρεσία (Frontex) τα εξωτερικά ευρωπαϊκά σύνορα, εναρμονίζει τη νομοθεσία για το άσυλο και τέλος προωθεί συμφωνίες με τις χώρες καταγωγής των μεταναστών για τον μαζικό "επαναπατρισμό" των προσφύγων. Στόχος του συμφώνου η ενιαία αντιμετώπιση της μετανάστευσης από τα 27 κράτη-μέλη, και η αναβάθμιση της Frontex (της διασυνοριακής αστυνομίας της ΕΕ). Πέρα από τη σταδιακή εναρμόνιση της μεταναστευτικής πολιτικής, το Σύμφωνο αποσκοπεί στον περιορισμό των "μεταναστών χωρίς χαρτιά", όπως και στην ενίσχυση και προώθηση ενός δρακόντειου συστήματος ελεγχόμενης "εισαγωγής" εκατομμυρίων φτηνών και πειθήνιων εργατών και υπαλλήλων από τρίτες χώρες. Επίσης δεν κρύβεται από κανέναν ότι στόχος της ΕΕ είναι η μετεξέλιξή της Frontex σε έναν κοινοτικό οργανισμό, όπως είναι η Europol, και να μπουν οι βάσεις για τη δημιουργία ενός "Ευρωπαϊκού Δικτύου Περιπολιών" και "Ευρωπαϊκής Δύναμης Ακτοφυλακής".