Χαιρετισμός του Μανόλη Γλέζου στο 2ο συνέδριο της ΚΟΕ

Γεια σας, σύντροφοι και συντρόφισσες, παιδιά, εγγόνια και δισέγγονα του Γιάννη Χοντζέα, του φίλου και συναγωνιστή μου, και δικά μου ιδεολογικά παιδιά, εγγόνια και δισέγγονα,

Εύχομαι με όλη μου την καρδιά επιτυχία στις εργασίες του 2ου συνεδρίου σας. Ξεκινήσατε με ένα βασανιστικό και σκληρό δρόμο από την Α/συνεχεια και φτάσατε στο σημείο να δημιουργήσετε κόμμα.

Προηγούμενα παρακολουθήσαμε τα μηνύματα από όλες τις χώρες του κόσμου για μια κοινή προσπάθεια για μια Κοινότητα των Λαών. Η δική μας συμβολή σ’ αυτή την προσπάθεια είναι εδώ στην πατρίδα μας, στην Ελλάδα, είναι να κάνουμε ό,τι μπορούμε για να πετύχουμε να οικοδομήσουμε μια συνεργασία των δυνάμεων της αριστεράς, για να σταματήσει αυτή η απουσία του αριστερού λόγου. Με συναίσθηση ευθύνης πρέπει να κατανοήσουμε όλοι μας ότι δεν μπορεί ο καθένας να πετύχει να πείσει τον άλλο να έρθει στο δικό του πολιτικό μόρφωμα. Συνεπώς, άλλος δρόμος δε μένει παρά μονάχα η συνεργασία. Μια συνεργασία βέβαια, βασισμένη σε ορισμένους κανόνες. Τους κανόνες αυτούς τους επεξεργαζόμαστε η ΑΚΟΑ, η ΔΕΑ, η ΚΕΔΑ, οι Ενεργοί Πολίτες, το Κόκκινο, ο ΣΥΝ, η ΚΟΕ, και όλοι μαζί είμαστε πια προς το τέλος. Ελπίζω πως σε λίγο καιρό θα εξαγγείλουμε στον ελληνικό λαό ότι ξεκινάμε μια νέα προσπάθεια, ένα νέο εγχείρημα συνεργασίας των δυνάμεων της αριστεράς, όπου η κάθε συνιστώσα κρατάει την αυτοτέλειά της, την ιδεολογική, πολιτική και οργανωτική της αυτοδυναμία, αλλά συνεργάζεται με όλες τις άλλες δυνάμεις για να αντιμετωπίσουμε τη θύελλα της παγκοσμιοκρατίας που έχει ξεσπάσει εναντίον εθνών, λαών και πολιτών.

Έτοιμοι, ξάγρυπνοι, μπροστά στο χρέος. Έτοιμοι, ξάγρυπνοι, για την έφοδο στο μέλλον. Για να χτίσουμε μια κοινωνία όπου κανένας πια δεν θ’ αποφασίζει για τον άλλον, παρά όλοι μαζί θα συναποφασίζουμε για τις δικές μας τύχες.

Με την ελπίδα ότι το συνέδριό σας θα βοηθήσει σ’ ολόκληρη αυτή την προσπάθεια, εύχομαι και ελπίζω ό,τι καλύτερο.