ΠΑΣΟΚ: 5 χρόνια συμπολιτευόμενη «αντιπολίτευση», του Σπύρου Παναγιώτου

Όσα χρόνια είναι στην κυβέρνηση η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ στην αντιπολίτευση, το κόμμα του Γ. Παπανδρέου έκανε αντιπολίτευση για το «θεαθήναι», επιφανειακή, συναινετική. Μόνιμο μοτίβο: οι «μεταρρυθμίσεις» είναι αναγκαίες, αλλά ο τρόπος που τις κάνει η κυβέρνηση της ΝΔ είναι προβληματικός. Συμφωνούσε δηλαδή με την ουσία, διαφωνούσε με τον τύπο. Έφθανε να πλειοδοτεί, υποστηρίζοντας ότι η κυβέρνηση «υπονομεύει τις μεταρρυθμίσεις».

Σήμερα, που η απονομιμοποίηση της κυβέρνησης στη λαϊκή συνείδηση είναι τόσο κραυγαλέα –ειδικά με την εξέγερση του Δεκέμβρη, αλλά και με τη διαχείριση της κρίσης που ακολουθεί– εύλογα μπορεί κανείς να πει: ο λαός θέλει να πέσει η κυβέρνηση Καραμανλή, το ΠΑΣΟΚ όχι.

Εχθρικό στα κινήματα

Η αγωνιζόμενη κοινωνία βρήκε το ΠΑΣΟΚ απέναντι της. Ρητά πήρε θέση ενάντια σε κάθε αποφασιστικό αγώνα. Πάντα υπέρ της τάξης, υπέρ της εύρυθμης λειτουργίας, υπέρ του στημένου διαλόγου με μια αδίστακτη κυβέρνηση. Ποτέ εναντίον της άγριας κρατικής βίας απέναντι στις κινητοποιήσεις – στάση καρμπόν με αυτήν της κυβέρνησης Σημίτη. Πάντα όμως κατά της δήθεν «βίας» των εξεγερμένων νεολαίων του Δεκέμβρη, των καταληψιών, των «μπλόκων». Ενδεικτικά, το ΠΑΣΟΚ:

• Στην εξέγερση του Δεκέμβρη τοποθετήθηκε σχεδόν όπως και η κυβέρνηση: συλλυπητήρια, φταίει το ανεκπαίδευτο της αστυνομίας, πρόσκληση στον κόσμο να ανάψει κεράκια (όχι διαδηλώσεις, όχι οργή). Έφθασε να ακυρώσει τη διαδήλωση για τον προϋπολογισμό, για να μην κυριαρχήσει το πάνδημο αίτημα «να φύγει η κυβέρνηση».
• Στο μέτωπο της Παιδείας πρωτοστάτησε στη συνταγματική αναθεώρηση του άρθρου 16, υποστήριξε το νόμο-πλαίσιο Γιαννάκου (κι αυτό φάνηκε ξεκάθαρα στην εφαρμογή του). Πρόσφατα πρωταγωνίστησε στην «ανακατάληψη της ΠΟΣΔΕΠ» από τις δυνάμεις της «μεταρρύθμισης», που το πρώτο τους βήμα ήταν να προσέλθουν στο στημένο διάλογο. Αποδείχθηκε συνολικά δύναμη ιδιωτικοποίησης της Παιδείας.
• Στη δολοφονική επίθεση κατά της Κωνσταντίνας Κούνεβα δεν έβγαλε ούτε ανακοίνωση. ΠΑΣΟΚικό έργο (νομοθετικά) το δουλεμπόριο εργαζομένων, σε δικά του στελέχη ανήκουν οι περισσότερες δουλεμπορικές εταιρείες.
• Αντιτάχθηκε στα αγροτικά μπλόκα, όπως όταν ήταν κυβέρνηση. Υποτίθεται ότι θεώρησε δίκαια τα αιτήματα, όπως άλλωστε και η ΝΔ όταν ήταν αντιπολίτευση. Όμως μαζί εφάρμοσαν τις πολιτικές και τις οδηγίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που οδήγησαν στο ξεκλήρισμα του αγροτικού κόσμου.
• Δια της ΓΣΕΕ απέσυρε τις κινητοποιήσεις για το Ασφαλιστικό (Δεκέμβρης 2007 και Μάρτης 2008), ενώ η οργή των εργαζομένων είχε γίνει ποτάμι. Αμέσως μετά υπογράφηκε η προδοτική Σύμβαση του 2009, μεταξύ ΓΣΕΕ-ΣΕΒ, με τις αυξήσεις όσο ένα κουλούρι. Χειρισμός που έδειξε πόσο ταγμένο είναι το ΠΑΣΟΚ στην υπεράσπιση της πλουτοκρατίας. Λίγες μέρες μετά, ακύρωσε ακόμη και την πορεία της Πρωτομαγιάς.
• Στο μεγάλο δίμηνο απεργιακό ξεσηκωμό των δασκάλων το Σεπτέμβρη του 2006, που έθεσε το αίτημα των 1.400 ευρώ για αξιοπρεπή διαβίωση, δεν έβγαλε ούτε μια ανακοίνωση στήριξης.
• Δεν έβγαλε άχνα όταν στη μεγάλη απεργία των ναυτεργατών, το Φλεβάρη του 2006, η κυβέρνηση Καραμανλή απάντησε με το φασιστικό μέτρο της πολιτικής επιστράτευσης. Τι να πει άλλωστε; Τα ίδια είχε κάνει τέσσερα χρόνια πριν η κυβέρνηση Σημίτη.

Δουλικότατο στους Αμερικάνους

Το ΠΑΣΟΚ και ο Γ. Παπανδρέου, σαν πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, στήριξαν αμέριστα την πολιτική των ΗΠΑ και τα εγκλήματα του Μπους. Κατάπιαν όλο το ζήτημα των υποκλοπών, που στήθηκε με βάση την Ολυμπιάδα του 2004. Κατάπιαν τις παράνομες απαγωγές πολιτών, την επιχείρηση AIR CIA, που στηρίχθηκε σε συμφωνία της κυβέρνησης Σημίτη με τους Αμερικάνους. Κατάπιαν τις παράνομες απαγωγές των Πακιστανών, το 2005, από τις αμερικανοβρετανικές μυστικές υπηρεσίες. Στηρίζουν το καθεστώς των αμερικανοΝΑΤΟϊκών βάσεων. Έφθασαν να ψηφίσουν το Σεπτέμβρη του 2008 τη «Σύμβαση για την Αναβάθμιση της Σούδας». Συναίνεση και στην αμερικάνικη αντιπυραυλική ασπίδα στην Ευρώπη, συναίνεση και στις απειλές ενάντια στο Ιράν.

Στη ναζιστική σιωνιστική γενοκτινία στη Γάζα κράτησαν (όπως και συνολικά στο Παλαιστινιακό) στάση ίσων αποστάσεων ανάμεσα στο θύτη και στο θύμα. Συναίνεσαν ακόμη και στη μεταφορά όπλων μέσω του Αστακού. Πρόδωσαν τον Παλαιστινιακό λαό, όπως παλιότερα το σερβικό και την κουρδική αντίσταση (αμερικάνικο ορμητήριο κατά της Σερβίας η Θεσσαλονίκη, παράδοση Οτσαλάν στην Άγκυρα από την κυβέρνηση Σημίτη κατ’ εντολή των ΗΠΑ).

Στήριξη του αντεργατικού – αντιδραστικού πλαίσιου της ΕΕ

Στην ΕΕ κυβερνά ο «Μεγάλος Συνασπισμός» Συντηρητικών και Σοσιαλδημοκρατών. Στο πλαίσιο αυτό, το ΠΑΣΟΚ υποστήριξε και ψήφισε: το Σύμφωνο Σταθερότητας και τα κριτήρια της ΟΝΕ, το παλιό και το νέο νεοφιλελεύθερο «ευρωσύνταγμα», τη flexicurity, την οδηγία Μπολκεστάιν, την ευρω-τρομολαγνεία, το κυνήγι των μεταναστών με τη νέα σύμβαση FRONTEX.

Μέσα στην κρίση, το ΠΑΣΟΚ και η σοσιαλδημοκρατία στηρίζουν τις προκλητικές αποφάσεις της ΕΕ: «μοίρασμα της εργασίας» (που στην Ελλάδα το προτείνει ο ακροδεξιός Μίχαλος), αυστηρή εφαρμογή των κριτηρίων της ΟΝΕ για την Ελλάδα, με ό,τι εφιαλτικό σημαίνει αυτό για το λαό.

Στήριξη του πλούτου, προδοσία των εργαζομένων

Ατέλειωτος ο κατάλογος:

• Διαδοχικές προδοτικές συμφωνίες ΓΣΕΕ–ΣΕΒ για αυξήσεις-κοροϊδία.
• Ιδιωτικοποιήσεις, που το μεγαλύτερο μέρος τους έγινε από την κυβέρνηση Σημίτη. Σήμερα το ΠΑΣΟΚ συναινεί στο ξεπούλημα της Ολυμπιακής. Με ΠΑΣΟΚική συναίνεση και η «απελευθέρωση» των αγορών στην Παιδεία, την Υγεία, την Ενέργεια, τις Τηλεπικοινωνίες, την Ακτοπλοΐα –τώρα και στο Νερό (ΕΥΑΘ).
• Μεγάλη μείωση της φορολογίας των κερδών, σε πλήρη σύμπνοια με τον Αλογοσκούφη. Διατήρηση της φορολογικής ασυλίας των εφοπλιστών και της εκκλησίας.
• 28 δις δωρεάν δημόσιο χρήμα στους τραπεζίτες – με «άλλους όρους» δήθεν από το ΠΑΣΟΚ.
• Σε συνέχεια της θεσμικής κατοχύρωσης της ελαστικής εργασίας από την κυβέρνηση Σημίτη, το ΠΑΣΟΚ και η ΓΣΕΕ ένοχα αποδέχθηκαν την εξάπλωση του εργασιακού μεσαίωνα στην πράξη. Η γενιά των 700 ευρώ είναι (και) δικό τους δημιούργημα.
• Ούτε καν σήμερα το ΠΑΣΟΚ δεν λέει “ΟΧΙ στα stage”. Και συνεχίζει την απαράδεκτη λογική που από το Λαύριο είχε εξαγγείλει ο Γ. Παπανδρέου: ανασφάλιστη εργασία των νέων (είτε επιδότηση των εργοδοτικών εισφορών από το κράτος).
• Κατάργηση του οκτάωρου, ανατροπή των εργασιακών σχέσεων στο δημόσιο, κοροϊδία και ομηρία των συμβασιούχων – μόνο για το θεαθήναι οι παρεμβάσεις της ΓΣΕΕ στο σάρωμα της ΝΔ.
• Μέχρι και υπέρ της κατάργησης της αργίας της Κυριακής τάχθηκε το ΠΑΣΟΚ, το Δεκέμβρη.
• Εφαρμογή από 1η Γενάρη 2008 του ΠΑΣΟΚικού αντι-ασφαλιστικού νόμου Ρέππα, που μειώνει συντάξεις και αυξάνει τα όρια. Τα αποθεματικά των Ταμείων παραμένουν (με ρύθμιση του 1999) στο χρηματιστηριακό τζόγο.
• Η δήθεν «πράσινη» ανάπτυξη του ΠΑΣΟΚ δεν είναι παρά ένα ακόμη τρικ για να επιδοτηθούν οι επιχειρηματικοί όμιλοι. Που δήθεν θα προστατεύουν το περιβάλλον με τεράστια αιολικά πάρα, καταστρέφοντας όμως δάση και νησιά. Που δήθεν θα κάνουν αναπλάσεις, αλλά με MALL και γήπεδα και όχι με υψηλό πράσινο. Το ΠΑΣΟΚ στηρίζει με κάθε τρόπο (ακόμη και με την ψήφο του στη Βουλή) τον Βωβό και τον Κακλαμάνη, τις πολυεθνικές του λιθάνθρακα, τα φαραωνικά φράγματα στον Αχελώο, το Βαρδινογιάννη στη Γκιώνα, το Λάτση και τον Αγγελόπουλο στο Θριάσιο, τον Κωνσταντακόπουλο στην Πύλο.
• Απανωτά σκάνδαλα. Αφήνοντας στο απυρόβλητο τη διαπλοκή όλων των θεσμών με επιχειρηματικούς ομίλους, το μόνο που έκανε το ΠΑΣΟΚ ήταν να αναστείλει την κομματική ιδιότητα 2-3 στελεχών του. Και να εξαγγείλει ένα ανούσιο πακέτο «διαφάνειας».

Σπύρος Παναγιώτου