ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΩΝ ΑΡΙΣΤΕΡΩΝ ΣΧΗΜΑΤΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΤΑΣΗ ΜΟΜΦΗΣ, 3/2/2007

ΝΙΚΗ ΤΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ Η ΠΡΟΤΑΣΗ ΜΟΜΦΗΣ ΣΤΟΝ ΔΙΚΟΜΜΑΤΙΣΜΟ

1.      Η πρόταση δυσπιστίας του ΠΑΣΟΚ προς την ΝΔ και η αποχώρησή του από τη διαδικασία αναθεώρησης του Συντάγματος, αποτελεί στην πραγματικότητα πρόταση μομφής του φοιτητικού και εκπαιδευτικού κινήματος απέναντι στον δικομματισμό. Κάτω από το βάρος των φοιτητικών κινητοποιήσεων και των λαϊκών αντιδράσεων για την ιδιωτικοποίηση του κοινωνικού αγαθού της παιδείας, η αξιωματική αντιπολίτευση αναγκάζεται να υιοθετήσει αντιπολιτευτική στάση και όχι στάση απόλυτης σύμπνοιας με την κυβέρνηση όπως έκανε μέχρι σήμερα. Το φοιτητικό κίνημα ράγισε τη δικομματική συναίνεση.

1.      Η ΝΔ και η κυβέρνηση του Καραμανλή, όσο κι αν το παίζει άνετη δεν μπορεί να μην δει ότι έχασε τον πιστό της σύμμαχο στην προώθηση των αντιδραστικών, νεοφιλελεύθερων αλλαγών (τουλάχιστον στο Σύνταγμα). Από την άποψη αυτή, οι εξελίξεις είναι μια ήττα των σχεδίων της κυβερνητικής μεταρρύθμισης, είναι ένα μπλοκάρισμα των απαιτήσεων του ιδιωτικού κεφαλαίου στην παιδεία, στο περιβάλλον, στις εργασιακές σχέσεις. Η αναθεώρηση του Συντάγματος συνολικά είναι υπόθεση ξεκρέμαστη, καθώς όλες οι αλλαγές θα απαιτούν υπερψήφιση από 180 βουλευτές στην επόμενη Βουλή.

2.      Το ΠΑΣΟΚ αφού πάλεψε για να περάσει η αναθεώρηση του άρθρου 16, αφού ο αρχηγός του έκανε σημαία της πολιτικής του την ίδρυση ιδιωτικών – μη κρατικών Πανεπιστημίων, αφού παρουσίασε μια πρόταση 15 σημείων που ευθυγραμμίζεται απόλυτα με τα νεοφιλελεύθερα αγγλοσαξωνικά πρότυπα κερδοφορίας του κεφαλαίου, αφού ήρθε σε πλήρη αντίθεση με τις προσδοκίες και τη θέληση χιλιάδων μελών και οπαδών του, σάλπισε υποχώρηση. Το ότι την «ντύνει» με το περίβλημα της πρότασης μομφής, δεν κρύβει την ουσία που είναι η ήττα του δικομματικού μπλοκ, η υποχώρηση των σχεδιασμών τους για γρήγορο, εύκολο, ανώδυνο πέρασμα της συνταγματοποίησης του νεοφιλελευθερισμού.

3.      Οι πρόωρες εκλογές που ζητά το ΠΑΣΟΚ και που με αυτές φοβερίζει ο Καραμανλής τον Γιωργάκη, θα αποτελούσαν ήττα για τον δικομματισμό συνολικά, αν γίνουν υπό το βάρος ενός κλιμακούμενου και ορμητικού κινήματος. Σε τίποτα δεν φοβίζουν τον αγωνιζόμενο κόσμο της εκπαίδευσης. Η προσφυγή στις κάλπες σήμερα θα ακυρώσει την συνταγματική αναθεώρηση και θα παραπέμψει στο μέλλον μια σειρά από αντιδραστικές αλλαγές και μεταρρυθμίσεις (παιδεία, υγεία, ασφαλιστικό).

4.      Το να μην περάσει η αναθεώρηση του άρθρου 16 με αυξημένη πλειοψηφία αποτελεί ένα σταθμό του αγώνα μας και όχι το τέλος του κινήματός μας. Ο αγώνας συνεχίζεται και καμιά επανάπαυση, καμιά αναστολή των κινητοποιήσεων και των καταλήψεων δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή. Ο αγώνας μας συνεχίζεται για να μην περάσει ούτε με 151 βουλευτές η αναθεώρηση του άρθρου 16, για να μην κατατεθεί, ούτε τώρα ούτε ποτέ, ο νόμος πλαίσιο, για να υπερασπιστούμε ολοκληρωτικά τη δημόσια δωρεάν εκπαίδευση.

5.      Και το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ, παρόλο που κάτω από το βάρος του κινήματος της παιδείας τα «χάλασαν», δεν θα σταματήσουν να υπηρετούν τον νεοφιλελευθερισμό. Αυτό σημαίνει ότι η απαίτηση του κεφαλαίου για «μεταρρυθμίσεις» θα συνεχίσει να υλοποιείται και να είναι κυρίαρχη πολιτική. Ο αγώνας πρέπει να συνεχιστεί για να κάνουμε παρελθόν τον δικομματισμό και να ηττηθεί ο νεοφιλελευθερισμός.

6.      Στον αγώνα για την υπεράσπιση του άρθρου 16 έπαιξε σημαντικό ρόλο η διοργάνωση εκδηλώσεων, συσκέψεων, συζητήσεων σε όλη την Ελλάδα, η αντίδραση πλατιών κομματιών του λαού (ακόμη και μελών και φίλων του ΠΑΣΟΚ). Η μετατροπή του αγώνα για την υπεράσπιση του άρθρου 16 και της δημόσιας δωρεάν παιδείας σε αγώνα όλης της κοινωνίας, απαραίτητος όρος για να φτάσουμε ως το τέλος του αγώνα μας.

7.      Το φοιτητικό κίνημα είναι πολλαπλά χρήσιμο και αποτελεσματικό. Απέδειξε για δεύτερη φορά μέσα σε λίγους μήνες ότι οι αγώνες μπορούν να έχουν αποτελέσματα, να καθυστερούν νόμους, να ακυρώνουν πολιτικές άμεσα ή έμμεσα, να οξύνουν τις αντιθέσεις και τις δυσκολίες στα δύο κόμματα του νεοφιλελευθερισμού. Απέδειξε ότι οι αγώνες είναι χρήσιμοι όταν είναι ενωτικοί, όταν είναι μαζικοί, όταν είναι επίμονοι και ανυποχώρητοι.

8.      Το σημερινό φοιτητικό κίνημα πρέπει να γεννήσει κάτι καινούριο. Να αποτελέσει το έδαφος για να αλλάξει η κατάσταση στο ίδιο το κίνημα, αλλά και στη φοιτητική αριστερά. Να υπάρξουν ενωτικές πρωτοβουλίες με στόχο την κοινή έκφραση των αγώνων και των αντιστάσεων, αλλά και την αμφισβήτηση του δικομματισμού μέσα στις σχολές.