Τοποθέτηση της ΚΟΕ για την εκλογική της τακτική, Σεπτέμβρης 2007

1. Είναι πολλοί οι λόγοι που απαιτούν μια μαζική ενωτική και με δυναμική πρωτοβουλία στους χώρους της Αριστεράς. Η αχαλίνωτη επίθεση του νεοφιλελευθερισμού, οι ρωγμές και οι αντιθέσεις που αναπτύσσονται ανάμεσα στις αστικές δυνάμεις και τον συναινετικό δικομματισμό, οι αγώνες και οι αντιστάσεις -ειδικά της νεολαίας- που έδειξαν ότι είναι μπορετό να υπάρξουν επιτυχίες και νίκες, η πορεία της Αριστεράς στην Ευρώπη και ιδιαίτερα τα μηνύματα από τις γαλλικές προεδρικές εκλογές στις οποίες η Αριστερά καταποντίστηκε –είναι ορισμένοι από τους λόγους αυτούς.

Τα τελευταία χρόνια στην Ευρώπη και στην Ελλάδα έχει αποδειχθεί πως όποια πολιτική πρόταση συμπυκνώσει τρία στοιχεία, α) την ριζοσπαστικότητα και την αντίθεση στον νεοφιλελευθερισμό στο περιεχόμενο β) το καινούργιο στην μορφή και την έκφραση και γ) το ενωτικό στοιχείο σαν μια βαθιά απαίτηση των λαϊκών μαζών για αποτελεσματικότητα, έχει επιτυχία. Στην ουσία πρόκειται για την μοναδική πολιτική στάση που μπορεί να ορίσει την Αριστερά με όρους αντιπαλότητας προς την αστική πολιτική (νεοφιλελευθερισμό – δικομματισμό) και να την οδηγήσει σε έναν πρωταγωνιστικό ρόλο μέσα στην κοινωνία. Τα παραδείγματα δεν είναι λίγα, και τα υπογραμμίζει, στην χώρα μας, η κίνηση δεκάδων χιλιάδων ανθρώπων πχ στις πρόσφατες δημοτικές εκλογές και στα κινήματα στους εκπαιδευτικούς χώρους.

Είναι ανάγκη να ανοιχθούν δρόμοι, είναι αναγκαίο να παρθούν τέτοιες πρωτοβουλίες, είναι αναγκαίο να εκφραστεί μια τέτοια πολιτική φυσιογνωμία που α) να βάζει σαν στόχο της την ήττα του νεοφιλελευθερισμού και δικομματισμού από την αριστερά και τα κινήματα και β) να ανασυγκροτεί τα κινήματα και τον «ουτοπικό» λόγο της Αριστεράς ξαναδείχνοντας τον σοσιαλισμό σαν επίκαιρη και αναγκαία διέξοδο.

2.  Με βάση αυτές τις ανάγκες, οι προτάσεις και οι αποφάσεις του ΣΥΝ για την αντιμετώπιση των επερχόμενων βουλευτικών εκλογών, κρίνονται άτολμες, αναποτελεσματικές και αναντίστοιχες με τις απαιτήσεις του κόσμου της αριστεράς και των κινημάτων. Εκφράζουν και συμπυκνώνουν συμβιβασμούς και επιλογές που δεν μπορούν να δώσουν έκφραση και δεν αναδεικνύουν ολοκληρωμένα και συνολικά τα στοιχεία της ενότητας, του ριζοσπαστισμού, του καινούργιου. Και αυτό γιατί είναι αποτέλεσμα συγκερασμών, συμβιβασμών, ατολμίας, προσωπικών φιλοδοξιών, ηγεμονισμού, μη καθαρού προσανατολισμού κλπ.

Παρά τις καλές προθέσεις και διαθέσεις η πρόταση του ΣΥΝ στην ουσία  δεν εκφράζει μια πολιτική και εκλογική συνεργασία με άλλες δυνάμεις της Αριστεράς, δεν αποτελεί ένα τολμηρό άνοιγμα στην νεολαία και στα κινήματα. Ακόμα και η δέσμευση για «πλουραλιστική εκπροσώπηση» κινείται σε επίπεδα τέτοια που είναι πολύ πιθανό να ξανατραυματίσει την ίδια την έννοια της ενωτικής δράσης.

3. Με βάση τις εξελίξεις που έτσι κι αλλιώς θα έρθουν και τις κυκλωτικές κινήσεις που κάνει το ΠΑΣΟΚ, σε συνδυασμό με την προθυμία της μειοψηφίας του ΣΥΝ να επαναλάβει τα ίδια κεντροαριστερά «λάθη», αποκτά ιδιαίτερη σημασία η σύνθεση, η λειτουργία και οι δεσμεύσεις της κοινοβουλευτικής ομάδας που θα εκλεγεί. Αυτό το σοβαρό και λεπτό πολιτικό ζήτημα δεν μπορεί να αφεθεί στις φιλοδοξίες και τις δυνατότητες κάθε βουλευτή ή υποψηφίου βουλευτή. Η διακήρυξη που έχει υιοθετηθεί αποτελεί μια ορισμένη πολιτική συμφωνία σε σωστή κατεύθυνση.

Το αποτέλεσμα όλων αυτών θα είναι να χαθεί άλλη μια σημαντική ευκαιρία για ένα μεγάλο ταρακούνημα των νερών στο χώρο της αριστεράς και ένα ελπιδοφόρο κάλεσμα σε υπαρκτές και σκόρπιες δυνάμεις τόσο νέες όσο και παλιότερες ώστε

α) να εκφραστεί μια πραγματική αντιπαράθεση στον νεοφιλελευθερισμό –στο επίπεδο αυτό είδαμε την αποτελεσματικότητα που είχαν πολλές παρεμβάσεις του Α. Αλαβάνου και τόνος που είχαν

β) να διατηρηθεί η ανεξαρτησία από τον δικομματισμό και να του αποσπαστούν δυνάμεις –θα ήταν ιδιαίτερα επιζήμιο να ξαναδίναμε την ευκαιρία ειδικά στο νέο ΠΑΣΟΚ να αποκτήσει φιλολαϊκά προσωπεία για να εφαρμόσει πάλι μια νεοφιλελεύθερη πολιτική

γ) να δείξουμε πως η ριζοσπαστική Αριστερά έχει σαν όραμα μια νέα, μια άλλη κοινωνία όπου δεν κυριαρχεί το κέρδος, όπου ο άνθρωπος θα είναι πάνω από τα κέρδη, όπου η ελευθερία και η δημοκρατία θα είναι προϋποθέσεις για την έκφραση και την ενεργοποίηση των από τα κάτω

δ) να συγκινήσουμε τον κόσμο της Αριστεράς

ε) να συγκινήσουμε τον κόσμο της νεολαίας

Η ΚΟΕ πιστεύει ότι μπορούσαμε – με μια έννοια ίσως μπορούμε ακόμα- να εκφράσουμε αυτές τις ανάγκες, Με αυτό το πνεύμα έκανε προτάσεις και πήρε μέρος σε διεργασίες και ήρε πρωτοβουλίες για να υλοποιήσει τέτοιες ανάγκες.  

 

4. Με βάση όλα αυτά τα δεδομένα η ΚΟΕ αποφάσισε να πάρει μέρος, να συμμετάσχει στο Σύριζα για τους παρακάτω λόγους:

1. Η επιλογή αυτή αποτελεί την καλύτερη από όσες άλλες επιλογές φαίνεται να υπάρχουν. Οδηγούμαστε σε αυτήν την επιλογή όχι γιατί αυτή ανταποκρίνεται στις ανάγκες των καιρών, αλλά γιατί με αυτήν μπορούμε να προωθήσουμε καλύτερα την πολιτική μας γραμμή στις παρούσες συνθήκες.

2. Είναι σαφές ότι όσο και αν ο Σύριζα δεν είναι αυτό που θα θέλαμε ή αυτό που έχουμε ανάγκη, αποτελεί ένα μικρό και ανολοκλήρωτο παράδειγμα μιας ενωτικής προσπάθειας στο χώρο της Αριστεράς. Καμιά άλλη πτέρυγα της αριστεράς δεν δίνει ένα έστω μικρό και ανολοκλήρωτο παράδειγμα ενότητας και συνεργασίας με μια ορισμένη εμβέλεια.

3. Υπάρχουν δύο υπαρκτοί κίνδυνοι. Α) Το όλο εγχείρημα να καταγραφεί μόνο σαν μια απόπειρα να διασωθεί εκλογικά ο ΣΥΝ. Β) Η δορυφοροποίηση σχημάτων και οργανώσεων από τον ΣΥΝ. Αυτοί οι δύο υπαρκτοί πολιτικοί κίνδυνοι μπορούν να αντιμετωπιστούν από την οργάνωσή μας: Πρώτο με την ενεργή παρέμβασή μας σε ολόκληρη την προεκλογική περίοδο και την παρουσία μας που θα δώσει ένα διαφορετικό στίγμα από την «ομάδα διάσωσης». Δεύτερο ο κίνδυνος της «δορυφοροποίησης» δεν μας ακουμπά και το έχουμε δείξει σε πολλές περιπτώσεις.

4. Η συμμετοχή μας στο εγχείρημα αυτό μπορεί να βοηθήσει σε μια μετατόπιση της εκλογικής βάσης και επιρροής του ΣΥΝ πιο αριστερά και

5. Η συμμετοχή μας μπορεί να παρεμποδίσει, ή να συμβάλλει στο να μην μετατοπιστεί συνολικά ο ΣΥΝ προς κεντροαριστερές θέσεις

6. Τέλος η συμμετοχή μας μπορεί να παίξει έναν ρόλο να μην δυσκολέψει ο συνολικός συσχετισμός δύναμης σε βάρος της Αριστεράς, ιδιαίτερα μετά τα μηνύματα από την Γαλλία.

7. Το τελευταίο διάστημα υπήρξαν κινήματα που ταρακούνησαν την κοινωνία. Ζήσαμε το «ξύπνημα» ενός σημαντικού τμήματος της κοινωνίας, της νεολαίας. Επιβεβαιώθηκε ξανά ότι μπορούν να κερδηθούν μάχες. Έχει τεθεί το ζήτημα να επιταχυνθούν οι εξελίξεις που να συσσωρεύουν μια κρίσιμη μάζα αντιθετική προς την αστική τάξη πραγμάτων.

Το επίκαιρο καθήκον σήμερα δεν είναι η μειοψηφική επιβεβαίωση της ιδεολογικής μας αλήθειας και καθαρότητας. Είναι καθήκον η επιτάχυνση των όρων για την ανατροπή του νεοφιλελευθερισμού και του δικομματισμού. Είναι απαραίτητοι οι «συμβιβασμοί» όταν αναγνωρίζεται ο κύριος εχθρός αλλά και ο δυσμενής συσχετισμός δύναμης.

Τα 7 αυτά σημεία προσδιορίζουν μια ενεργητική μαχητική και αποφασιστική συμμετοχή μας σε ένα εγχείρημα για να προωθήσουμε τις ανάγκες που περιγράφτηκαν και για να φανεί ένας ακόμα λόγος: Σε μια συνεργασία αριστερών δυνάμεων και ανένταχτων αγωνιστών υπάρχει θέση και ενεργός ρόλος της σύγχρονης κομμουνιστικής αριστεράς. Η κομμουνιστική αριστερά πρέπει να έχει έναν ιδιαίτερο ρόλο. Είναι η μόνη πτέρυγα που μπορεί να δώσει μια προοπτική. Προοπτική που σχετίζεται με την αλλαγή και τροποποίηση του συσχετισμού δύναμης στην κοινωνία (και όχι απλά στο κοινοβούλιο). Προοπτική που σχετίζεται με την προβολή του σοσιαλισμού σαν μοναδικής διεξόδου από τα καταστροφικά αδιέξοδα που οδηγούν την ανθρωπότητα ο καπιταλισμός και ο ιμπεριαλισμός.

 

5. Με βάση αυτά η συμμετοχή μας δεν είναι συμβολική και τυπική. Είναι ενεργητική και αποβλέπει στην προβολή ειδικά των παρακάτω σημείων:

Ανεξαρτησία από τον δικομματισμό σε όλα τα επίπεδα. Η αριστερά να μην ξαναγίνει ουρά της αστικής πολιτικής και ούτε να αυτοπεριθωριοποιηθεί.

Οι προτάσεις μας πρέπει να έχουν γνώμονα το συμφέρων των εργαζομένων και της νεολαίας και ο υπολογισμός των δυνατοτήτων δεν πρέπει να γίνεται με βάση τις ανοχές του καπιταλισμού / νεοφιλελευθερισμού. Δεν κάνουμε «εναλλακτικές προτάσεις» ώστε να μας «δώσει» ο καπιταλισμός ό,τι μπορεί. Κάνουμε πραγματικά εναλλακτικές προτάσεις με βάση τις ανάγκες των ανθρώπων και το ιστορικά δυνατό. Η βασική μας εναλλακτική πρόταση είναι μια άλλη κοινωνική οργάνωση.

Η ενότητα της Αριστεράς αφορά ολόκληρη την κοινωνική και πολιτική αριστερά. Δεν είναι όχημα «επιβίωσης» ούτε αρένα ανάδειξης νικητή σε εμφύλια διαμάχη.  Αποτελεί όρο ενός άλλου πολιτικού πολιτισμού και απαντά στο ρεαλισμό και στην απαίτηση για αποτελέσματα.

Θέλουμε να ανοίξει μια γενική συζήτηση για τους βασικούς φορείς προώθησης του νεοφιλελευθερισμού και επομένως και σχετικά με την Ευρωπαϊκή Ένωση. Πιστεύουμε ότι μια σύγχρονη αριστερά πρέπει να λέει ένα ξεκάθαρο «όχι» στην Ευρώπη του νεοφιλελευθερισμού, του ρατσισμού, του πολέμου. Ο ρόλος μας δεν είναι να «σώσουμε» την ΕΕ από την κρίση της, αλλά, εκφράζοντας εργαζόμενους και την νεολαία, να βαθύνουμε ακόμα περισσότερο την κρίση αυτή μέσα από τους αγώνες μας. Μόνο έτσι μπορεί να νοηθεί ένα νέο πεδίο διεξαγωγής της ταξικής πάλης σε πανευρωπαϊκό επίπεδο που συμπληρώνει και δεν καταργεί το εθνικό πεδίο διεξαγωγής αποφασιστικών ταξικών αναμετρήσεων.

 

Γνωρίζοντας τις δυσκολίες και τα εμπόδια που θα συναντήσουμε, καλούμε όλα τα μέλη και όλους τους φίλους και τις φίλες της ΚΟΕ να συσπειρωθούν και να δώσουμε πιο δυνατά και πιο αποφασιστικά αυτή την πολιτική –και ιδεολογική- μάχη.

Η φωνή της ΚΟΕ, η γραμμή της και οι άνθρωποί της να γίνουν περισσότερο γνωστοί σε ολόκληρη τη χώρα, να μάθουμε και να γνωρίσουμε τα προβλήματα και τις ανάγκες του κόσμου, να συσπειρωθούμε με δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους που μοχθούν για την επιβίωση και αγωνιούν για το αύριο.

 

Για μια νέα σχέση και πραγματική αντίθεση της Αριστεράς με την Δεξιά (την αστική πολιτική)

Για μια νέα σχέση της Αριστεράς με τον κόσμο της εργασίας και της νεολαίας

Για μια νέα σχέση της Αριστεράς με το μέλλον (άλλη κοινωνική οργάνωση)