Χαιρετισμός του προέδρου του ΣΥΝ, Αλέκου Αλαβάνου, στο 2ο συνέδριο της ΚΟΕ

[…] Πολλές φορές έχουμε πει μεταξύ μας μεγαλόφωνα, για να δυναμώσουμε την αυτοπεποίθησή μας, ότι «ερχόμαστε από μακριά, οι δυνάμεις της αριστεράς, και πάμε πολύ μακριά». Δεν έχει όμως πια νόημα να ικανοποιούμαστε για τα αυτονόητα.

Σήμερα μπορούμε να πούμε ότι εμπνεόμαστε από τους αγώνες της εποχής μας σε όλο τον κόσμο ενάντια στον πόλεμο και την παγκοσμιοποίηση των πολυεθνικών. Ότι εμπνεόμαστε από τα κινήματα των νέων ιδιαίτερα ανθρώπων στη χώρα μας για το άρθρο 16 και το Δημόσιο Πανεπιστήμιο. Κι ακόμα ότι είμαστε ταξιδιώτες που περιδιαβήκαμε πολύ διαφορετικές χώρες για πολλά χρόνια, έχοντας τις δικές μας ορθοδοξίες και τους δικούς μας δογματισμούς μέσα στο πολύχρωμο ποτάμι και τον ρου της ιστορίας στη χώρα μας, που σφραγίστηκε από την αριστερά και τους κοινωνικούς αγώνες.

[…] Η ανάγκη για ενότητα, για κοινή δράση όλων των δυνάμεων της αριστεράς, έχει τις ιστορικές της επιβεβαιώσεις στις καλύτερες στιγμές του διεθνούς και του ελληνικού εργατικού κινήματος. Σήμερα όμως αποκτά μια εντελώς σύγχρονη διάσταση, έναν ποιοτικό χαρακτήρα και μια επιτακτική, πιεστική υπόσταση μέσα σε έναν κόσμο μονοπολικό, μονοδιάστατο, βαθιά συντηρητικό, απέναντι στην επέλαση του κεφαλαίου και των πιο επιθετικών φιλοπόλεμων δυνάμεων του πλανήτη μας. Η κοινή δράση, η ενθάρρυνση των μαζικών κινημάτων, η κοινή αγωνία όλων των αριστερών δυνάμεων για να διαμορφωθούν τα μέτωπα των εργαζομένων, των νέων, των μεταναστών, των φιλειρηνικών και ριζοσπαστικών οικολογικών δυνάμεων, είναι η δυναμική απάντηση και η εναλλακτική πρόταση απέναντι στη δημαγωγία των κυρίαρχων δυνάμεων του καπιταλισμού. Το δόγμα του «δεν υπάρχει άλλη λύση», έχει βρει πλέον την απάντησή του μέσα από τα μαζικά κινήματα και τις αντιστάσεις σε διεθνή και τοπική κλίμακα. «Υπάρχει άλλη λύση, άλλος δρόμος, με τους ανθρώπους πάνω από τα κέρδη».

[…] Δεν είμαστε ίδιοι. Έχουμε τις επιφυλάξεις, τις κριτικές, τις αποστάσεις, τα ερωτηματικά ο ένας για τον άλλο. Δεν συναντιόμαστε για να κλείσουμε το διάλογο ή την αλληλοκριτική. Γνωρίζουμε ότι για τον καθένα από μας η συνεργασία περιλαμβάνει τη διακινδύνευση. Όλα αυτά ακριβώς δεν είναι περιορισμοί, αλλά αναδεικνύουν τη γενναιότητα, τον πλούτο, τους άλλους ορίζοντες που ανοίγει η συμπόρευσή μας. Μια συμπόρευση που μπορεί να κλονίσει από τα θεμέλια το πολιτικό σύστημα. Φτάνει να το πιστέψουμε. Εμείς αγωνιζόμαστε για την ενότητα, θέτουμε στην πρωτοπορία τις νέες δυνάμεις της αριστεράς και τη νεολαία, δίνουμε μια μοναδική δυνατότητα επαφής και μιας νέας σχέσης με την πολιτική, με τις ιδέες του σοσιαλισμού στους νέους ανθρώπους.