Μετά από μια ματωμένη βδομάδα, με δύο νεκρούς, δύο παραλίγο νεκρούς και δεκαδες μαχαιρωμένους ή ξυλοδαρμένους, η κυβέρνηση αποφάσισε να συνεχίσει την φαρσοκωμωδία. Τα μέτρα που ανακοίνωσε δεν περιλαμβάνουν τίποτα άλλο από επανάληψη χιλιοπαιγμένων διαγγελμάτων για περισσότερη αστυνόμευση, σχέδια ανάπλασης, αλλά και οικονομικά κίνητρα για το κέντρο της πόλης. Αν αυτά τα κίνητρα έχουν σχέση με το διαφαινόμενο ντηλ των εργολάβων θα φανεί στο μέλλον.
Η κυβέρνηση Παπανδρέου και ο δήμαρχος κ. Καμίνης, έσπευσαν να διευκρινίσουν ότι η Ελλάδα θα τιμήσει την υπογραφή της στο Δουβλίνο II. Δηλαδή διευκρίνισαν ότι θα η χώρα θα συνεχίσει να είναι αποθήκη ανθρώπινης δυστυχίας. Αυτή είναι η μοναδική πραγματική είδηση από το πακέτο μέτρων που ανακοινώθηκε.
Αφού λοιπόν οι υπεύθυνοι διογκώσουν κι άλλο το πρόβλημα, θα συνεχίσουν να φωνασκούν για τους μετανάστες και να τρίβουν τα χέρια τους από την έκρηξη του ρατσισμού. Φαίνεται ότι οι δεσμεύσεις των κυβερνήσεων προς το ευρωπαϊκό ιερατείο, είναι σημαντικότερες από τη ζωή και την ποιότητα ζωής Ελλήνων και ξένων. Κάποιος που θα ήθελε να αντιμετωπίσει έστω και ελάχιστα το πρόβλημα θα όφειλε να ξεκινήσει από το ελάχιστο μέτρο: Την ακύρωση της συνθήκης που μετατρέπει την πρωτεύουσα σε γκέτο. Ώστε να γίνει δυνατή η αποσυμπίεση από εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους που βλέπουν τη χώρα σαν πέρασμα και όχι σαν τελικό προορισμό.
Τα υπόλοιπα είναι υποκρισία, και μάλιστα ανατριχιαστική όταν τόσο πρόσφατα χύθηκε αίμα αθώων.