δείτε εδώ σε μορφή pdf
Δεν υπάρχει δρόμος για συμβιβασμό
Ή με τις Βρυξέλλες ή με το λαό και τη νεολαία
«Υπάρχουν στιγμές που συμπυκνώνουν το χρόνο. Μία τέτοια ιστορική στιγμή είναι αυτή, την οποία βιώνουμε τις τελευταίες ημέρες, τις τελευταίες ώρες». Έτσι ξεκινάει η ανακοίνωση της νεολαίας του ΠΑΣΟΚ αμέσως μετά την εξαγγελία των μέτρων που ψήφισε η κυβέρνηση. Η σκληρότητα των μέτρων πράγματι καθιστά την περίοδο ιστορική αφού μειώσεις μισθών και τόσο σφοδρή επίθεση σε κατακτήσεις και δικαιώματα ενός αιώνα είχαμε να δούμε από τη Ναζιστική κατοχή.
Δεν αρκεί όμως να χαρακτηρίζεις μια στιγμή ιστορική, αλλά και να καταδεικνύεις τις πολιτικές ευθύνες και τις επιλογές που οδήγησαν σε αυτήν. «Η ανερμάτιστη… και τραγική πολιτική του Κώστα Καραμανλή, που οδήγησε τη χώρα σε δημοσιονομικό εκτροχιασμό και την κατέστησε ανίσχυρη να αντιδράσει στις κάθε είδους πιέσεις που δέχεται», όπως αναφέρει η ανακοίνωση της νεολαίας ΠΑΣΟΚ, είναι η μία πλευρά του νομίσματος. Βρήκε ή όχι στρωμένο το έδαφος η κυβέρνηση της ΝΔ από τις προηγούμενες κυβερνήσεις; Ήταν το ΠΑΣΟΚ στην εξουσία όταν ξεκίνησε ο κατήφορος των ιδιωτικοποιήσεων και του ξεπουλήματος του Δημοσίου. Ήταν το ΠΑΣΟΚ στην εξουσία όταν θεσπίστηκαν οι ελαστικές σχέσεις απασχόλησης και έγιναν καθεστώς τα stage. Ήταν το ΠΑΣΟΚ στην εξουσία όταν έσκασε η φούσκα του χρηματιστηρίου…
«Η κυριαρχία της λογικής και των νόμων της Αγοράς, που επιβάλλουν μονεταριστικές και αντιλαϊκές πολιτικές, που στόχο έχουν την με κάθε κόστος διασφάλιση των κερδών των πολυεθνικών εταιρειών και του Κεφαλαίου», όπως επίσης αναφέρει η ανακοίνωση, χρειάζεται και πρόθυμες κυβερνήσεις που θα κάνουν πράξη τους νόμους της Αγοράς και τόσα χρόνια τόσο το ΠΑΣΟΚ όσο και η ΝΔ φανήκαν αρκετά πρόθυμες. Η κυβέρνηση δεν τολμάει να αυξήσει ούτε 1% το συντελεστή φορολογίας για τους τραπεζίτες, δεν τολμάει να φορολογήσει την εκκλησιαστική περιουσία, δε μειώνει ούτε 1 ευρώ από τις εξοπλιστικές δαπάνες. Αυξάνει το ΦΠΑ για να τα πάρει από το λαό αλλά απαλλάσσει από την πληρωμή του τους ιδιοκτήτες πλοίων, ασφαλιστικών εταιρειών, ιδιωτικών κλινικών. Τα μέτρα δεν τους πλήττουν όλους. Ισοπεδώνουν την κοινωνία αφήνοντας ανέπαφο το μεγάλο κεφάλαιο.
Άρα, αυτοί που πραγματικά ευθύνονται για την κρίση, δεν βάζουν ούτε ευρώ για τη «σωτηρία της πατρίδας» όπως μας καλεί ο Γ. Παπανδρέου και τα ΜΜΕ που τόσο καιρό προσπαθούν να μας πείσουν ότι όλοι έχουμε μερίδιο στο χρέος της χώρας. Τα κελεύσματα για εθνική ενότητα μπροστά στον κίνδυνο χρεοκοπίας της χώρας είναι κάλπικα. Η νεολαία του ΠΑΣΟΚ συνεισφέρει στην προπαγάνδα: «Απέναντι σε αυτή την πραγματικότητα, είναι χρέος κάθε Έλληνα και κάθε Ελληνίδας, να συμβάλλει να βγει η χώρα από την κρίση. Το χρέος όμως αυτό δεν βαρύνει μόνο την μισθωτή εργασία (…) Βαρύνει ΟΛΟΥΣ ανεξαιρέτως τους Έλληνες».
Είναι δύο φορές κάλπικα τα κελεύσματα εθνικής ενότητας και πατριωτισμού όταν ο ίδιος ο πρωθυπουργός δηλώνει κυνικά: «Το δημοσιονομικό αδιέξοδο της χώρας απειλεί την εθνική μας κυριαρχία, για πρώτη φορά από το 1974» (09/12/09) στο Υπουργικό Συμβούλιο ή όταν μετά την πρόσφατη συνάντηση του με τη Μέρκελ, απαντώντας σε δημοσιογράφους, αναφέρει: «Υπάρχουν πολύ πιο ενδιαφέροντες και αποτελεσματικοί τρόποι από το να πουλάμε ελληνικά νησιά» (6/03/10). Έχουμε μια κυβέρνηση που χρησιμοποιεί το μαστίγιο για το λαό ενώ αστειεύεται με τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας στο εξωτερικό. Έχουμε έναν πρωθυπουργό που ενώ πήρε σκληρά μέτρα όπως πρόσταζαν οι Βρυξέλλες, δεν απέσπασε ούτε ευρώ βοήθεια από τους Ευρωπαίους και εξακολουθεί να σκύβει το κεφάλι και να λέει ευχαριστώ.
«Αναδεικνύεται το μεγάλο πολιτικό και θεσμικό έλλειμμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ευρωζώνης. Η απουσία πολιτικής διεύθυνσης του νομίσματος, η απουσία μηχανισμών υποστήριξης κρατών-μελών, (…) δημιουργούν μεγάλο προβληματισμό για τη συνοχή και την αλληλεγγύη του ευρωπαϊκού οικοδομήματος» υποστηρίζει η ανακοίνωση της νεολαίας του ΠΑΣΟΚ. Δυο δεκαετίες τώρα, από το όραμα της «ισχυρής Ελλάδας» του Σημίτη, ο παραγωγικός ιστός της χώρας συρρικνώθηκε κάτω από τις οδηγίες των Βρυξελλών. Η αγροτική παραγωγή διαλύθηκε και η οικονομία έμεινε να στηρίζεται μόνο στις υπηρεσίες και τον τουρισμό, ακριβώς όπως υπαγόρευε η Ευρωπαϊκή Ένωση. Η πρόσδεση στο άρμα της ευρωζώνης, του Μάαστριχτ, της Λισαβόνας, του Συμφώνου Σταθερότητας πέρασε θηλιά γύρω από τους λαούς της Ευρώπης. Η κρίση οξύνει τα πράγματα και φέρνει στην επιφάνεια τις πραγματικές βάσεις πάνω στις οποίες οικοδομήθηκε η Ευρωπαϊκή Ένωση. Σε αυτές, δεν υπάρχει πουθενά η αλληλεγγύη, η συνοχή, η ειρήνη, η ευημερία. Μόνο εξάρτηση, εκμετάλλευση, καταπίεση, πόλεμοι, ανταγωνισμός.
Αν έχουμε ένα χρέος όλοι όσοι εναντιωνόμαστε στα νέα μέτρα της κυβέρνησης, αυτό είναι να είμαστε στους δρόμους μέχρι να τους αναγκάσουμε να τα πάρουν πίσω. Αν ακόμη και όσοι πρόσκεινται στο ΠΑΣΟΚ και τη νεολαία του, δεν είναι διατεθειμένοι να πληρώσουν την κρίση που άλλοι δημιούργησαν, θα πρέπει να πάρουν ξεκάθαρη θέση και να διαλέξουν στρατόπεδο. Έχουν κηρύξει πόλεμο στον κόσμο της εργασίας και δεν χωράνε συμβιβασμοί. Ή αυτοί ή εμείς.
Οι στιγμές που ζούμε είναι ιστορικές και ο καθένας θα κριθεί από τη στάση που κράτησε. Ο Γ. Παπανδρέου έχει ήδη καταγραφεί σαν ο πρωθυπουργός που πρώτος μετά την κατοχή μείωσε τους μισθούς, πήρε τόσο βάρβαρα μέτρα για το λαό, λειτούργησε σαν υπηρετικό προσωπικό των Βρυξελλών. Η νεολαία του ΠΑΣΟΚ;