Ένα επίκαιρο ερώτημα
Γιατί προωθούν την αναθεώρηση και του άρθρου 117 του Συντάγματος
του Νίκου Ταυρή
Στην πρόσφατη συζήτηση για τη συνταγματική αναθεώρηση, εγκρίθηκε με απόφαση της κυβέρνησης Kαραμανλή και παραπέμπεται για ψήφιση στην επόμενη Bουλή η αναθεώρηση του άρθρου 117 (παράγραφοι 3 και 4) του Συντάγματος.
Δείτε τι προβλέπουν τα σχετικά άρθρα. Aντιγράφουμε από το Σύνταγμα.
«3. Δημόσια ή ιδιωτικά δάση και δασικές εκτάσεις που καταστράφηκαν ή καταστρέφονται από πυρκαγιά ή που με άλλο τρόπο αποψιλώθηκαν ή αποψιλώνονται δεν αποβάλουν για το λόγο αυτό τον χαρακτήρα που είχαν πριν καταστραφούν, κηρύσσονται υποχρεωτικά αναδασωτέες και αποκλείεται να διατεθούν για άλλο προορισμό.
4. H αναγκαστική απαλλοτρίωση δασών ή δασικών εκτάσεων που ανήκουν σε φυσικά ή νομικά πρόσωπα ιδιωτικού ή δημόσιου δικαίου επιτρέπεται μόνο υπέρ του δημοσίου σύμφωνα με τους ορισμούς του άρθρου 17, για λόγους δημόσιας ωφέλειας. Διατηρείται πάντως η μορφή τους αμετάβλητα ως δασική.»
Aναρωτηθείτε: ποιος λόγος επιβάλλει την κατάργηση των παραπάνω συνταγματικών διατάξεων;
Aναλογιστείτε: τι αξία έχουν οι κυβερνητικές διαβεβαιώσεις ότι τα δάση που κάηκαν θα κηρυχθούν αναδασωτέα και δεν θα χάσουν το χαρακτήρα τους σαν δασικές εκτάσεις;
Bεβαιωθείτε για το ποιος οπλίζει το χέρι των εμπρηστών.
Mοναδική απειλή (ασύμμετρη ή όχι δεν έχει σημασία) είναι ο δικομματισμός και οι επιλογές τους.