Με μεγάλη επιτυχία πραγματοποιήθηκε η γιορτή για τα 10 χρόνια της ΚΟΕ

Με μεγάλη επιτυχία πραγματοποιήθηκε, χτες Κυριακή 24/2, στην Νίκαια, η γιορτή για τα 10 χρόνια από την ίδρυση της Κομμουνιστικής Οργάνωσης Ελλάδας. Πάνω από 600 μέλη και φίλοι της οργάνωσης συμμετείχαν σε αυτήν την ξεχωριστή μέρα για την ΚΟΕ όπου όλοι όσοι βρεθήκαμε εκεί τραγουδήσαμε, φάγαμε σπιτικό φαγητό και διασκεδάσαμε μέχρι αργά το απόγευμα.
Στην γιορτή μεταξύ άλλων παρευρέθηκαν οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ Βασίλης Κυριακάκης, Νάντια Βαλαβάνη, Παναγιώτης Λαφαζάνης, Μαρία Κανελλοπούλου, Αλέξης Μητρόπουλος, τα μέλη της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ Δημήτρης Βίτσας, Κώστας Πουλάκης, Νατάσα Θεοδωρακοπούλου, Παύλος Κλαυδιανός, Γιώργος Παπανικολάου και Αλέκος Φλαμπουράρης, ο Στάθης Τραχανατζής, αντιπρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Αθήνας, ο Χρήστος Καπάταης, περιφερειακός σύμβουλος Αττικής, ο Άρης Παπαδοκωστόπουλος, δημοτικός σύμβουλος Γαλατσίου, ο Σταμάτης Μαυροειδής από την εφημερίδα Αυγή, σύντροφοι από την ΚΕΔΑ, συναγωνιστές από το Συντονιστική Επιτροπή Φορέων και Κατοίκων Β.Α. Αττικής ενάντια στα διόδια και πολλοί φίλοι από δεκάδες κινήσεις και συλλογικότητες.
Στην γιορτή μίλησαν μέλη και φίλοι της ΚΟΕ με αφορμή τα 10 χρόνια της οργάνωσης. Η Μάγδα Γεωργουλοπούλου, σε μια πρωτότυπη ομιλία ως το νεαρότερο μέλος της ΚΟΕ, ο Κωστής Αδαμόπουλος, εκ μέρους της παλαιότερης «φουρνιάς» αγωνιστών του αντιδικτατορικού αγώνα, ο Μιχάλης Τικτόπουλος, εκ μέρους της πρωτοβουλίας Ένα καράβι για την Γάζα, η βουλευτής Σοφία Σακοράφα και ο πρόεδρος της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσίπρας. Τον κύκλο των ομιλιών έκλεισε ο Ρούντι Ρινάλτι, εκ μέρους της ΚΟΕ.

Παρακάτω μπορείτε να διαβάσετε ολόκληρη την ομιλία του Ρούντι Ρινάλντι για τα 10 χρόνια της Κομμουνιστικής Οργάνωσης Ελλάδας.

 «Πριν 10 χρόνια στον Πειραιά έγινε το ιδρυτικό συνέδριο της ΚΟΕ. Ήταν το επιστέγασμα μιας προσπάθειας που είχε ξεκινήσει από το 1984 και είχε θέσει σαν στόχο την ίδρυση μιας κομμουνιστικής οργάνωσης σε σύγχρονες συνθήκες, η οποία να υπηρετεί μια γενική γραμμή και να είναι χρήσιμη στο λαό και τον τόπο.

Το ιδρυτικό συνέδριο έδωσε ορμή στην προσπάθειά μας. Ίσως για πολλούς φάνηκε σαν κίνηση αναπαλαίωσης το να δημιουργείς μια κομμουνιστική οργάνωση στις αρχές του 21ου αιώνα. Όμως το σύνθημα «Ξελασπώστε το μέλλον», από στίχο του Μαγιακόφσκι, και η απόφαση να πάρουμε δραστήρια μέρος σε ό,τι ζωντανό υπάρχει στην ελληνική κοινωνία, μας έδωσαν ιδιαίτερη φυσιογνωμία και ταυτότητα.
Ιδίως η απόφαση να πάρουμε δραστήρια μέρος στο αντιπαγκοσμιοποιητικό κίνημα, να φανούμε χρήσιμοι σε αυτό και να μάθουμε από αυτό, ήταν μια ιδιαίτερη επιλογή, που μας διαχώριζε από άλλες δυνάμεις της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς.
Η απόφαση να πάρουμε μέρος στο εγχείρημα του ΣΥΡΙΖΑ, ήταν κι αυτή ενταγμένη σε μια κατεύθυνση να ξεκόψουμε με το σεχταρισμό και να αναδείξουμε μια ενωτική προωθητική κατεύθυνση που θα συνέβαλε στη γραμμή «να αλλάξουν τα πράγματα στην κοινωνία, στη χώρα, στην Αριστερά».
Και εδώ να τονίσω δύο βασικές πτυχές της ΚΟΕ:
• Πρώτο, να κινείται αντισεχταριστικά, να μην περιχαρακώνεται σε απόλυτες αλήθειες, καθαρότητες, ιδιαιτερότητες, αλλά να δοκιμάζει την άποψή της και να σέβεται κάθε άλλη προσπάθεια, και ιδιαίτερα το μαζικό κίνημα.
• Δεύτερο, να κινείται πάντα στη βάση μιας κεντρικής πολιτικής γραμμής. Η γραμμή «να αλλάξουν τα πράγματα στην κοινωνία, στη χώρα, στην Αριστερά» παραξένεψε πολλούς όταν εξαγγέλθηκε. Καταρχήν για το αν μπορούν να αλλάξουν τα πράγματα, κι έπειτα επειδή μιλούσε μιαν άλλη γλώσσα, όχι γενικόλογα για κάποιες μεγάλες αντικαπιταλιστικές ανατροπές και επαναστάσεις.
Η πολιτική γραμμή πρέπει να εφαρμόζεται, να αλλάζει δεδομένα, να τροποποιεί συσχετισμούς, να αλλάζει συνειδήσεις. Και αυτό είναι ένας μπούσουλας για την ΚΟΕ.
Η ΚΟΕ βράχηκε, μπήκε σε ταραγμένα νερά, έμαθε να κολυμπάει, να επιπλέει, να συνεχίζει την πορεία της, να δοκιμάζει τις αντοχές της, τα όριά της. Αύξησε την αυτογνωσία της και βάθυνε πάνω στα ζητήματα της υποκειμενοποίησης και της ίδιας της υποκειμενικότητάς της.
Χάρη στην ακούραστη δουλειά και ανιδιοτέλεια των μελών της, χάρη στο ήθος και τη γραμμή της, κατόρθωσε να αποκτήσει μια διακριτή θέση στην ελληνική Αριστερά και να συμβάλλει στη συσπείρωση δυνάμεων γύρω από ελπιδοφόρα ενωτικά εγχειρήματα: τα Φόρουμ, τον ΣΥΡΙΖΑ, την εφημερίδα Δρόμος, το κίνημα των πλατειών, τα κινήματα «Δεν Πληρώνω», τις κινήσεις αλληλεγγύης, δείχνοντας ότι έχει προτάσεις αλλά και διάθεση να πορευτεί με άλλες δυνάμεις και απλούς αγωνιστές.
Όλα αυτά δεν μπορούσαν να γίνουν χωρίς κάποιο κόστος. Γνώρισε μια εσωτερική κρίση, κυρίως επειδή ξεχάστηκε το ιδεολογικό στοιχείο, η ιδεολογική κατεύθυνση μιας κομμουνιστικής οργάνωσης, και διαβρώθηκε σε ένα βαθμό από την μικροπολιτική και την παραβίαση της σχέσης ανάμεσα σε μορφή και περιεχόμενο της οργάνωσης.
Γι’ αυτό η οικονομική κρίση και η τροϊκανή επέλαση βρήκαν ανέτοιμη την ΚΟΕ, και η γραμμή της δεν αντιστοιχούσε πια στις νέες συνθήκες. Ταλαιπωρήθηκε και, μέχρι να διατυπώσει την κατεύθυνση της ανασυγκρότησής της, πέρασε ένα διάστημα δύσκολο στο εσωτερικό της. Η διατύπωση της γραμμής για «Πολιτική Οικονομική και Κοινωνική Διέξοδο της Χώρας», τον Απρίλη του 2011, έδωσε τον απαραίτητο εξοπλισμό στην ΚΟΕ για έναν ουσιαστικότερο προσανατολισμό απέναντι σε αυτά που έφερνε η νέα συγκυρία.
• Το μπλέξιμο με το ριζοσπαστισμό της κοινωνίας,
• Η επιμονή στη σύνδεση του κοινωνικού και του εθνικού στοιχείου στην πολιτική μας,
• Η ανάγκη ενός μεγάλου ξεσηκωμού του λαού,
• Ο τονισμός ότι έχουμε μπει σε μια νέα καθεστωτική φάση, όπου αναδεικνύονται τα στοιχεία αποικίας, προτεκτορατοποίησης ή νέας ιδιόμορφης κατοχής από την τρόικα,
• Η ανάγκη δημοκρατίας, πραγματικής δημοκρατίας,
• Η κατεύθυνση της Παραγωγικής Ανασυγκρότησης,
• Ο δρόμος της ανατροπής του σάπιου πολιτικού συστήματος, κι άρα ο έντονα πολιτικός χαρακτήρας του αγώνα,
ήταν «γεμίσματα» μιας γραμμής που προδιέγραφε την αμεσότητα και την αναγκαιότητα μιας μετάβασης σε μια άλλη Ελλάδα, σε μια άλλη Ευρώπη.
Σήμερα η ΚΟΕ αντιλαμβάνεται καλύτερα και σωστότερα τη σχέση της με το λαϊκό κίνημα, τα καθήκοντα της Αριστεράς, το διεθνισμό γενικά, και τον περιφερειακό διεθνισμό ειδικά, το σύγχρονο κόσμο και τα ιστορικά προτάγματα που ψηλαφούνται μέσα σε αυτόν για τον κομμουνισμό και το σοσιαλισμό, άρα και για την Αριστερά του 21ου αιώνα.
Ταυτόχρονα, αντιλαμβάνεται τα ίδια της τα όρια, ωριμάζει σαν προσπάθεια και πασχίζει να αποκτήσει θεωρία και πρακτική γύρω από την υποκειμενική της προσπάθεια και τη σχέση της με όλα τα ελπιδοφόρα εγχειρήματα της Αριστεράς, στη χώρα μας, στην Ευρώπη, διεθνώς.
Συμμετέχει ενεργά στο ΣΥΡΙΖΑ, όχι για να αποκομίσει κάποια οφέλη αλλά επειδή έχει την εκτίμηση ότι χρειάζεται ένα κόμμα-κίνημα της Αριστεράς που θα αναδειχθεί σε κόμμα-κίνημα μετάβασης σε μια άλλη Ελλάδα. Ένα κόμμα-κίνημα μετάβασης που θα εκφράσει τους πόθους του λαού για μια μεγάλη πολιτική ανατροπή και αλλαγή. Ένα κόμμα-κίνημα που θα δώσει ζωή σε ένα μεγάλο πλειοψηφικό πολιτικό ρεύμα διεξόδου της χώρας.
Επειδή η μετάβαση δεν είναι υπόθεση προσώπων, ηγετών, ενός κόμματος, μιας παράταξης. Είναι υπόθεση ενός γνήσιου πολιτικού λαϊκού ρεύματος που θα έχει σαν στόχο του τη σωτηρία και τη διέξοδο της χώρας. Πρωταγωνιστής πρέπει να είναι ο λαός!
Η διέξοδος της χώρας:
• από τα σύγχρονα μνημονιακά δεσμά,
• από το γεωπολιτικό εναγκαλισμό και τους κινδύνους που αυτός φέρνει,
• από το σάπιο πολιτικό σύστημα που τα υπηρετεί,
είναι το ύψιστο καθήκον τη στιγμή αυτή.
Σε αυτόν τον αγώνα επιβίωσης του καθένα ατομικά, της οικογένειάς του, της γειτονιάς του, της κοινωνίας, του τόπου, της παραγωγής, της πατρίδας, των εργαζόμενων, του λαού και του έθνους πρέπει να δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις.
Σε όλους και όλες που αγωνίστηκαν στις γραμμές της ΚΟΕ, σε όλα τα μέλη, νέα και παλιότερα, σε όλους τους φίλους της ΚΟΕ, σε όλους όσοι πιστεύουν ότι κάτι θετικό συνεισφέρει αυτή η συλλογικότητα αγωνιζόμενων ανθρώπων για μια καλύτερη κοινωνία, απευθύνουμε ένα θερμό χαιρετισμό, και δηλώνουμε πως ο αγώνας μας συνεχίζεται:
• για να ξελασπώσουμε το μέλλον,
• για τη διέξοδο και τη σωτηρία της χώρας,
• για τη μετάβαση σε μια άλλη Ελλάδα.
Κομμουνισμός σήμερα σημαίνει να πετύχουμε αυτούς τους στόχους. Τα παραπανίσια μοιάζουν φλυαρίες.
Να υπηρετήσουμε το λαό χωρίς ταλαντεύσεις!
Με τον κομμουνισμό στα χείλη και στην καρδιά μας:
Ζήτω τα 10 χρόνια της ΚΟΕ!
Ζήτω ο αδούλωτος λαός μας!»