Γράμμα μαθήτριας για τον Αλέξη, 09/12/2008

Για τον Αλέξη

Ζούμε σε μια κοινωνία όπου θα σκοτώνουν έναν συνομήλικό μας κι εμείς θα συνεχίζουμε τη ζωή μας σαν να μην συμβαίνει τίποτα;;;;; Και τι θα γίνει μ’ εκείνη τη ζωή που αφαιρέθηκε τόσο βίαια και άδικα;;;; Θα το αφήσουμε έτσι χωρίς την παραμικρή αντίδραση την στιγμή που καθένας από μας θα μπορούσε να είναι στη θέση του άτυχου παιδιού;;;

 

Ενός λεπτού σιγή δεν φτάνει

Μιας ζωής οργή μπορεί ν’ αρκεί

Για μια ζωή που χάθηκε

για μια δημοκρατία που αιμορραγεί

για να βουλώσει για πάντα του όπλου η κάνη

που σκότωσε ένα αθώο μαθητή

άδεια σχολεία, γεμάτοι οι δρόμοι

δεν σταματά η αδικία μ’ ένα σπασμένο καδρόνι

ούτε με μία κοινή ποινή

για όποιον κρατά της χώρας το τιμόνι

είναι η ώρα που κάνουμε στροφή

ΟΧΙ δεν θα μας δολοφονείτε κάθε στιγμή!

ΟΧΙ δεν θα μας καθοδηγείτε στην καταστροφή!

ΟΧΙ έχουμε ακόμα φωνή!

ΟΧΙ δεν τρώμε μασημένη τροφή!

ΟΧΙ παρατράβηξε το σκοινί!

ΟΧΙ ξεχείλισε η οργή!

 

Είναι μάταιο να λυπόμαστε για τους νεκρούς που ποτέ δεν θα αναστηθούν

αλλά έχει το μεγαλύτερο νόημα στον κόσμο να λυπόμαστε για τους ζωντανούς που θα πεθάνουν άδικα από ένα κράτος που έχει 28 δις για τις τράπεζες και μόνο 1 σφαίρα για το λαό!!!