Ανακοίνωση της ΚΟΕ για το προσφυγικό πρόβλημα και τον ξυλοδαρμό του φοιτητή στην Πάτρα, 07/03/2009

«Όταν κυνηγούσαν τους Εβραίους δε νοιάστηκα, γιατί δεν ήμουν Εβραίος.
Όταν κυνηγούσαν τους Κομμουνιστές δε νοιάστηκα, γιατί δεν ήμουν Κομμουνιστής.
Τώρα που κυνηγούν εμένα, δεν έχει μείνει κανένας να νοιαστεί»

Μ. Μπρεχτ

Τα τραγικά γεγονότα που συμβαίνουν στην πόλη μας το τελευταίο διάστημα, ιδίως μετά την Καθαρή Δευτέρα, δεν αφήνουν περιθώρια για ήσυχες συνειδήσεις.

Η αναγκαστική “παντρειά” της Πάτρας με το σύγχρονο προσφυγικό ζήτημα -αποτέλεσμα της διάλυσης κρατών και κοινωνιών από την ιμπεριαλιστική πολιτική και της υποταγής σ’ αυτήν των ελληνικών κυβερνήσεων του δικομματισμού- έχει οδηγήσει την περιοχή μας σε πρωτόγνωρες καταστάσεις.

Η οργανωμένη αδιαφορία του κράτους και της τοπικής και νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης για την κατάσταση των προσφύγων, έχει οδηγήσει στο ξύπνημα ρατσιστικών και φανερά φασιστικών αντανακλαστικών σε ομάδες συμφερόντων της κοινωνίας μας, στην αφύπνιση παρακρατικών μεθόδων και ομάδων υπό την καθοδήγηση των κρατικών μηχανισμών, που κάτω από το αδιέξοδο της κατάστασης προτρέπουν ανοιχτά σε πράξεις αυτοδικίας.

Πως αλλιώς θα μπορούσε να εξηγηθεί η -μέσα σε τρεις μόλις μήνες- παρουσία κρανοφόρων τραμπούκων με οργανωμένο τρόπο, όπως την είδαμε παρά τω πλευρώ της Αστυνομίας, στις 9/12/08 και στις 2/3/09. Με τους ίδιους “αγανακτισμένους” πρωταγωνιστές, τους ίδιους κρατικούς λειτουργούς που τους ανέχονταν -αν δεν τους συνόδευαν κιόλας- στο έργο τους: αυτό της καταστολής και του εκφοβισμού της εξεγερμένης νεολαίας και των ανήλικων Αφγανών που μπρος στο αδιέξοδο του “δε μένω αλλά και δε φεύγω” επιχειρούν με κάθε τρόπο να αποδράσουν από τη “φιλοξενία” μας.

Η στοχοποίηση του συνόλου αλλά και συγκεκριμένων μελών της Κίνησης Υπεράσπισης Δικαιωμάτων Προσφύγων και Μεταναστών/στριών από τους εργολάβους της “αγανάκτησης” των πατρινών και των μελών του ΛΑΟΣ και της Χρυσής Αυγής, είναι μια επικίνδυνη εξέλιξη. Την ίδια στιγμή που η παρέμβασή της στα επεισόδια έσωσε στην κυριολεξία την τιμή και την υπόληψη της πόλης μας, αποτρέποντας τα χειρότερα. Στην ουσία, στοχοποιείται το κίνημα αλληλεγγύης στους αδύνατους και προτείνονται αστυνομικά μέτρα λες και το πρόβλημα λύνεται με την αστυνόμευση. Στην ίδια θέση που βρίσκονται σήμερα οι Αφγανοί δεν είναι απίθανο να βρεθούν σύντομα συμπατριώτες μας που θα τους έχουν πάρει το σπίτι και θα τους έχουν διώξει από τη δουλειά.

Στο ίδιο κλίμα -παρ’ ότι επιμελώς από μερίδα των ΜΜΕ αποκρύπτεται- εντάσσεται και το πολύ σοβαρό γεγονός του ανηλεούς και αναίτιου ξυλοδαρμού του φοιτητή Α. Χρυσικού από ασφαλίτες στο περιθώριο των επεισοδίων της Καθαρής Δευτέρας. Προσαγωγή και ξυλοδαρμός που συνοδεύτηκε από αναπαλαιωμένες φασιστικές προτροπές περί “ανανήψεως”, “κωλόπαιδων κομμουνιστών’ και “ένας χίτλερ σας χρειάζεται κι εμείς θα τον φέρουμε” στα υπόγεια της Ασφάλειας στην Ερμού. Μας φέρνει σ΄ άλλες, παλαιότερες εποχές που ποινικοποιούνταν ακόμα και το “λοξοκοίταγμα”. Η μήνυση της οικογένειας κατά των υπαιτίων και το κύμα αλληλεγγύης στο φοιτητή δίνουν -ευτυχώς- έναν άλλο τόνο στην εξέλιξη της κατάστασης και μας προβάλουν ένα παράδειγμα αξιοπρέπειας και διεκδίκησης των στοιχειωδών δημοκρατικών δικαιωμάτων.

Το αυγό του φιδιού που επωάζουν από κοινού πολιτική και φυσική ηγεσία της ΕΛΑΣ προκειμένου να προετοιμάσουν την κοινή γνώμη για τα μέτρα “εξόδου από την κρίση” που καλεί ο Πρωθυπουργός, έχει κάνει εδώ και καιρό την αποκρουστική του εμφάνιση.

Μ’ αυτή την πολιτική του φόβου και της τρομοκρατίας, θεωρούν ότι θα κρύψουν τα αίτια της κρίσης, των απολύσεων, τη στάσης πληρωμών, της οικονομικής και κοινωνικής χρεοκοπίας του νεοφιλελευθερισμού.

Να σταματήσουμε τη μετακύλιση της κρίσης στις πλάτες των αδυνάτων. Να σταθούμε αλληλέγγυοι σ’ όσους περιθωριοποιούνται από τις πολιτικές της κρίσης. Να σταθούμε στο πλάι των προσφύγων και των κατοίκων που απαιτούν από την πολιτεία χαρτιά παραμονής και ταξιδιωτικά έγγραφα, αξιοπρεπή καταλύματα, ένα πιάτο φαί και περίθαλψη για τα θύματα των πολέμων.

Η Πάτρα με τη βαθιά δημοκρατική της παράδοση δε μπορεί να μείνει απαθής. Όλοι οι δημοκρατικοί πολίτες, οι φορείς, οι μαζικές οργανώσεις, τα κόμματα να πάρουν θέση.

Είναι αναγκαίο ένα κίνημα αλληλεγγύης και συμπαράστασης στους αδύνατους, στους κατατρεγμένους, στους κυνηγημένους.

Να διεκδικήσουμε μαζί αξιοπρέπεια για τους πρόσφυγες, τους κατοίκους, την πόλη ολόκληρη.

Οι λύσεις έχουν προταθεί εδώ και καιρό και όλο και πιο πολλοί τις υιοθετούν παρά τον αχό και τη βία των ημερών.

Μια βέργα σπάει όταν είναι μόνη της. Πολλές μαζί, ποτέ.

ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΕΛΛΑΔΑΣ (ΚΟΕ)

Κορίνθου 245
τηλ/φαξ: 2610275795
κιν: 6977558111, 6944629872
email: koe.achaias@gmail.com
www.koe-achaias.blogspot.com