Ποιοι ευθύνονται για τα ελλείμματα και το χρέος;
1) Οι πολιτικές ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, που χρόνο με το χρόνο μείωσαν τη συμμετοχή των πλουσίων (τραπεζιτών, μεγαλοεργολάβων, εφοπλιστών) στα φορολογικά έσοδα (μείωση του συντελεστή τους κατά 26%).
2) Οι πολιτικές ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, που μετέτρεψαν τη χώρα σε τουριστικό οικόπεδο και τους κατοίκους της σε γκαρσόνια. Αλήθεια, πόσα σουβλάκια να πουλήσουμε για να εισάγουμε τρόφιμα, αυτοκίνητα, ρούχα;
3) Οι πολιτικές ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, που ξεπάτωσαν την ύπαιθρο, την κλωστοϋφαντουργία, τα ναυπηγεία, τα λιπάσματα, τη χημική βιομηχανία, που μας οδήγησαν να εισάγουμε κι όχι να παράγουμε επειδή έτσι επέλεξαν οι Βρυξέλες.
4) Οι κυβερνήσεις, που επέτρεπαν το δανεισμό με τέτοια επιτόκια τα οποία απέφεραν υπερκέρδη στις γνωστές διεθνείς ύαινες του χρηματοπιστωτικού τομέα.
5) Οι «μεγάλες ιδέες», όπως αυτή των Ολυμπιακών αγώνων του Σημίτη-Καραμανλή, που άφησε χρέη και κτίρια-κουφάρια σε μια πόλη η οποία έγινε ακόμη πιο ανυπόφορη και άσχημη.
6) Τα μεγάλα έργα που έφεραν υπερκέρδη στους γνωστούς βαρόνους των ΜΜΕ και στους εργολάβους, όπου η σπατάλη και η διαφθορά καταγράφηκε στις δαπάνες.
Σπατάλες, διαφθορά, διαπλοκή: όλα αυτά επιστρέφουν, σαν χρέη πλέον, πάλι στο λαό.
Ποιοι κερδίζουν από το χρέος;
Οι τράπεζες, που δανείζονται με επιτόκιο 1% από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα –με εγγύηση του ελληνικού Δημοσίου– και κατόπιν δανείζουν το κράτος με επιτόκιο 5 και 6%. Αυτό επιβάλλει το ΣΥΜΦΩΝΟ ΣΤΑΘΕΡΟΤΗΤΑΣ, που στήθηκε για να διασφαλίζει τα κέρδη του «κερδοσκοπικού» κεφαλαίου.
Το διεθνές κεφάλαιο, που κάνει πάρτι με τα ληστρικά επιτόκια του ελληνικού χρέους.
Οι πλούσιοι, που είναι ευτυχείς με το πάγωμα μισθών και κοινωνικών δαπανών.
Αυτές τις μέρες συντελείται μια άγρια αναδιανομή πλούτου σε βάρος της χώρας και του λαού, σε όφελος των αγορών και του κεφαλαίου. Το υπερκέρδος του «κερδοσκοπικού» χρηματιστικού κεφαλαίου μόνο για φέτος είναι περίπου 2,5 δισεκατομμύρια ευρώ. Πόσες θέσεις εργασίας θα δημιουργούνταν, πόσες αυξήσεις στους μισθούς θα γίνονταν με αυτά τα χρήματα;
Όμως η επιλογή τους είναι να υπηρετούν την ΑΓΟΡΑ, άρα και οι νόμοι φτιάχνονται για την αγορά και την οικονομία της.
Είναι γνωστοί αυτοί που δεν πληρώνουν:
Οι εφοπλιστές και οι offshore εταιρείες, που δεν φορολογούνται.
Οι τράπεζες, που πήραν 28 δισεκατομμύρια ευρώ και έχουν μέσα στο πρώτο εξάμηνο του 2009 –χρονιά κρίσης– κέρδη 3 δισεκατομμύρια ευρώ.
Τα ΜΜΕ που, ενώ χρωστάνε εκατοντάδες εκατομμύρια σε εφορία και ασφαλιστικά ταμεία, ουδείς τα καλεί να πληρώσουν.
Η εκκλησία, ο μεγαλύτερος ιδιοκτήτης ακίνητης περιουσίας, δεν φορολογείται.
Όταν υπήρχαν χρήματα, τα έπαιρναν οι γνωστοί. Τώρα που «δεν υπάρχει σάλιο», την πληρώνουν οι άγνωστοι.
ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΝ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΚΕΡΔΙΖΑΝ ΚΑΙ ΚΕΡΔΙΖΟΥΝ
ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΝ ΟΙ ΠΛΟΥΣΙΟΙ ΚΙ ΟΧΙ ΟΙ ΣΥΝΗΘΕΙΣ ΥΠΟΠΤΟΙ, ΟΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ
ΚΑΜΙΑ ΘΥΣΙΑ ΓΙΑ ΤΑ ΧΡΕΗ ΠΟΥ ΑΥΤΟΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΑΝ
Κυβέρνηση του λαού ή των Βρυξελών;
Η νομισματική πολιτική στα χέρια της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας.
Η οικονομική πολιτική στα χέρια των χωροφυλάκων της ΟΝΕ.
Αλήθεια, γιατί ψηφίζουμε ενώ μας κυβερνούν άνθρωποι που δεν ήταν υποψήφιοι στις τελευταίες εκλογές;
Τελικά έχουμε κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ ή του Αλμούνια και του Τρισέ;
Υπάρχει λαϊκή κυριαρχία και δημοκρατία, ή έχουν εκχωρηθεί;
Όποιος ελέγχει το πορτοφόλι μας, γιατί να μην ελέγξει ή επιβάλει και λύσεις για το ελληνοτουρκικό ή για το κυπριακό;
Μήπως γίναμε αποικία των επιτηρητών και των συμφερόντων που αυτοί εκφράζουν;
Δεν χρεοκοπήσαμε εμείς – Χρεοκόπησε η πολιτική τους
Το ΠΑΣΟΚ κοινωνικοποιεί τις ευθύνες και προστατεύει τα κέρδη των πλουσίων, των πολυεθνικών, των τζογαδόρων. Την ίδια στιγμή που χρεοκόπησαν τα ψέματά και οι μύθοι του δικομματισμού:
1) Πού είναι αλήθεια, κ. Σημίτη, η ισχυρή Ελλάδα, η ισχυρή οικονομία; Πού πήγε η έπαρση;
2) Πού είναι αλήθεια, κ. Καραμανλή, η θωράκιση της οικονομίας, το κλαμπ των ισχυρών, η αναπτυξιακή μας πορεία;
3) Πού είναι αλήθεια, κ. Παπανδρέου, τα χρήματα που συνεχώς επαναλάμβανες ότι υπάρχουν, για να δοθούν αυξήσεις σε συντάξεις και μισθούς; Ούτε εκατό μέρες για να αποκαλυφθούν τα ψέματα…
Μύθοι δεκαετιών που έκτισαν ΝΔ-ΠΑΣΟΚ σήμερα καταρρέουν.
Δεν χρεοκοπήσαμε από τον υδραυλικό και τον ηλεκτρολόγο που δεν κόβει απόδειξη. Η Eurobank φορολογείται με 14,3% για τα κέρδη του Α’ εξαμήνου του 2009 – ενώ ο μισθωτός των 880 ευρώ το μήνα φορολογείται με 25%.
Δεν χρεοκοπήσαμε από τον εκπαιδευτικό των 1.200 ευρώ που κάνει ιδιαίτερα και τάχα είναι «ο μοχλός της παραοικονομίας».
Χρεοκοπήσαμε από τις πολιτικές που έχουν αφήσει ασύδοτο το κεφάλαιο (εφοπλιστές, βιομήχανοι, πετρελαιάδες κ.λπ.) που για το 2009 δήλωσαν 870 ευρώ μηνιαίο εισόδημα!
Χρεοκοπήσαμε από τις πολιτικές που έχουν υποταχθεί στις Βρυξέλες και στους καταναγκασμούς τους, στους μονόδρομους, στις θηλιές που σφίγγουν καθημερινά την κοινωνία και τον εργαζόμενο λαό στην Ελλάδα.
Δεν κάναμε ντόλτσε βίτα με δανεικά, όπως ξελαρυγγιάζονται τα παπαγαλάκια των ΜΜΕ, που παίρνουν μηνιαίους μισθούς από 20.000-80.000 ευρώ. Το μήνα προσπαθούσαμε να βγάλουμε με 700 ή 1.000 ή 1.400 ευρώ.
Δεν πήραμε δανεικά και αγύριστα από τις τράπεζες για να μεταφέρουμε τα εργοστάσιά μας στα Βαλκάνια, όπως έκαναν οι βιομήχανοί «μας».
Δεν μας εγγυήθηκε το Δημόσιο μηδενικά επιτόκια για τα στεγαστικά και τα καταναλωτικά μας δάνεια, όπως έκανε για τους τραπεζίτες. Αντίθετα, άφηνε τις τράπεζες να κατακλέβουν το λαό.
Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΤΟΥΣ
ΤΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΑΝΤΙΘΕΤΑ ΜΕ ΤΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΤΟΥΣ
Η ΖΩΗ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΑΛΛΙΩΤΙΚΗ ΑΠΟ ΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥΣ
ΚΑΜΙΑ ΣΥΝΑΙΝΕΣΗ, ΚΑΜΙΑ ΔΙΕΥΚΟΛΥΝΣΗ ΣΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΗΣ ΕΠΙΤΗΡΗΣΗΣ, ΤΩΝ ΠΛΟΥΣΙΩΝ, ΤΗΣ ΕΞΑΡΤΗΣΗΣ, ΤΩΝ ΒΡΥΞΕΛΩΝ
Το φάρμακο που μας προτείνουν χειροτερεύει την αρρώστια
Δεν μπορεί η πολιτική η οποία μας οδήγησε στην κρίση να μας βγάλει από αυτήν. Μέχρι σήμερα η Ε.Ε. και οι ελληνικές κυβερνήσεις πορεύτηκαν με την ανατίναξη της κοινωνίας για να σωθεί η οικονομία. Απέτυχαν παταγωδώς και συνεχίζουν να ανατινάζουν την κοινωνία προκειμένου να σωθούν τα κέρδη μιας χούφτας επιχειρήσεων.
Να μην τους αφήσουμε να μας βουλιάξουν!
Ο πρωθυπουργός αναμασά το σλόγκαν «ή αλλάζουμε ή βουλιάζουμε». Αυτός είναι ο βασικός εκβιασμός που παπαγαλίζουν τα ΜΜΕ. Κρύβει αυτός ο εκβιασμός ότι κεφάλαιο και κυβέρνηση επιχειρούν να βουλιάξουν τους εργαζόμενους, το λαό και τη χώρα προκειμένου να εξασφαλίσουν τα κέρδη μιας ελάχιστης μειοψηφίας.
Το πλοίο κατευθύνεται σε ξέρα, το πηδάλιο είναι κολλημένο σε νεοφιλελεύθερη πορεία σύγκρουσης, ο καπετάνιος και το πλήρωμα είναι συνδεδεμένοι κατευθείαν με την εταιρεία, αρνούνται να αλλάξουν ρότα για να μην χαλάσουν παραπάνω καύσιμα, και ζητάνε από τους επιβάτες να βουλιάξουν ήσυχα για να μην βάζουν την εταιρεία σε έξοδα.
Καμιά συναίνεση – Δεν μασάμε
Να καταργηθεί το Σύμφωνο Σταθερότητας
Είναι μεγάλο ψέμα ότι δεν μπορούμε να παραβούμε το σύμφωνο σταθερότητας. Το έχουν κάνει ήδη πολλές άλλες χώρες. Για να βγούμε από την κρίση και για να υπάρξει βελτίωση της ζωής των εργαζομένων πρέπει να ανατρέψουμε – να παραβούμε αυτό το Σύμφωνο. Χρειαζόμαστε μια άλλη πολιτική:
α) που παίρνει μέτρα ανακούφισης των εργαζομένων σε μισθούς, συντάξεις, που αναδιανέμει τον πλούτο,
β) που δημιουργεί σταθερή, δημιουργική και παραγωγική εργασία για όλους,
γ) που ανασυγκροτεί παραγωγικά την ύπαιθρο και τη βιομηχανία με δημόσιες επενδύσεις, με κονδύλια από τη φορολόγηση του πλούτου – μια πολιτική που εθνικοποιεί τράπεζες, ενέργεια, τηλεπικοινωνίες, μεταφορές, έρευνα και τεχνολογία,
δ) που συγκροτεί ένα κοινωνικό κράτος με πραγματική, αξιόπιστη και δωρεάν δημόσια υγεία, παιδεία, ασφάλιση.
Απέναντι στην τρομοκρατία της δικής τους χρεοκοπίας, προβάλλουμε τις δικές μας ανάγκες και τα δικά μας συμφέροντα. Δεν τσιμπάμε, δεν μασάμε στις δικομματικές τους ψευτιές, στους καταναγκασμούς και τις απειλές… Είναι πολιτικά και ηθικά υπεύθυνοι για αυτό που δημιούργησαν επί 20 χρόνια.
Δεν αποδεχόμαστε:
– μείωση μισθών
– κλείσιμο εργοστασίων
– απολύσεις
– συμβασιούχους-ωρομίσθιους
– αλλαγή ασφαλιστικού
Να γίνει αυτή η απαίτηση γραμμή άμυνας από το λαό και τους εργαζόμενους. Με αλληλεγγύη σε όσους ξεσηκώνονται, να αντιστρέψουμε το κλίμα παθητικότητας και μοιρολατρίας.
Το κεφάλαιο και η κυβέρνηση μας λένε: «Βουλιάξτε εσείς, να γλιτώσουμε εμείς».
Να αντιστρέψουμε το τελεσίγραφο: Η αποτυχία του Συμφώνου Σταθερότητας είναι προϋπόθεση για την επιβίωση του εργαζόμενου λαού.