Υπόθεση Μπατίστι: το πραγματικό διακύβευμα

Ιταλία: Ανακοίνωση του Δικτύου των Κομμουνιστών

Το Δίκτυο των Κομμουνιστών εκφράζει την πλήρη αλληλεγγύη του στην κυβέρνηση και τα δικαστικά όργανα της Βραζιλίας και καταγγέλλει με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο τις βαρύτατες απειλές που εκτόξευσε η κυβέρνηση και ο Πρόεδρος της Ιταλικής Δημοκρατίας εναντίον της Βραζιλίας.

Οι ανώτατες πολιτικές και πολιτειακές αρχές του ιταλικού κράτους, υποστηριζόμενες από μερίδα του υποταγμένου Τύπου, εξαπέλυσαν μια αισχρή εκστρατεία κατασυκοφάντησης μιας χώρας που απλώς υιοθέτησε ένα μέτρο συμβατό με τη νομοθεσία της σχετικά με την παραχώρηση πολιτικού ασύλου. Και είναι απίστευτο ότι η Ιταλία, με ύφος αποικιακής δύναμης, θέτει σε κίνδυνο τις διπλωματικές σχέσεις για λόγους πολιτικής προπαγάνδας.

Σύμφωνα με μερίδα του Τύπου, η ιταλική κυβέρνηση εξετάζει την πιθανότητα ακόμα και αποκλεισμού της Βραζιλίας από τη σύνοδο των μεγάλων της Γης, που θα διεξαχθεί στη Σαρδηνία, ως μια πράξη αντεκδίκησης για την παραχώρηση πολιτικού ασύλου στον εξόριστο Τσέζαρε Μπατίστι. Για να μη μιλήσουμε για τα σκληρά αντίποινα στον πολιτιστικό και αθλητικό τομέα. Στη διαμάχη με τη Βραζιλία δεν είναι δυνατό να θεωρούμε αξιόπιστη μια κυβέρνηση, όπως αυτή της Ρώμης, η οποία δεν δίστασε να επιβεβαιώσει τη φιλία και τη συνεργασία της σε οικονομικό και στρατιωτικό επίπεδο την περίοδο ακριβώς που ο ισραηλινός στρατός σφάγιαζε εκατοντάδες αθώους άμαχους στη Λωρίδα της Γάζας.

Είναι σκανδαλώδες το ότι από την Αριστερά δεν υψώθηκε καμία φωνή υπεράσπισης του δικαιώματος της αυτοδιάθεσης της Βραζιλίας σε ένα γεγονός το οποίο έχει να κάνει λιγότερο με το περιεχόμενο της διαμάχης –η υπόθεση του Τσέζαρε Μπατίστι– και περισσότερο με μια αντίληψη για τις διεθνείς σχέσεις που φέρει τη σφραγίδα του ευρωκεντρισμού και του κυρίαρχου ρόλου των δυτικών δυνάμεων: μια αντίληψη την οποία, ευτυχώς, η διαδικασία ενοποίησης της Λατινικής Αμερικής και η πρόσφατη έγκριση του νέου σοσιαλιστικού συντάγματος στη Βολιβία συνεχίζουν να αμφισβητούν. Με διάφορες μορφές –υποστήριξη σε ολιγαρχίες και τρομοκρατικές ομάδες, οικονομικές και στρατιωτικές πιέσεις, διεθνείς εκστρατείες στα ΜΜΕ– οι ευρωπαϊκές δυνάμεις και οι ΗΠΑ επιχειρούν να αποσταθεροποιήσουν και να διακόψουν τις δημοκρατικές και επαναστατικές διαδικασίες οι οποίες, μέσα σε λίγα μόλις χρόνια, έχουν πλήρως αλλάξει την όψη της Λ. Αμερικής, ανεβάζοντας στην κυβέρνηση πολιτικούς σχηματισμούς με αναφορές στο σοσιαλισμό ή στους αυτόχθονες λαούς, ή, απλούστατα –όπως στην περίπτωση της Βραζιλίας και της Αργεντινής– είναι λιγότερο πρόθυμοι να υπακούσουν, όπως κατά το παρελθόν έπρατταν, στις προσταγές της Ρώμης ή των Βρυξελλών.

Αυτό που διακυβεύεται και στη διαμάχη Ιταλίας και Βραζιλίας είναι η υπεράσπιση αυτών των δημοκρατικών διαδικασιών και τίποτε άλλο.