ΣΥΝΕΧΙΖΟΝΤΑΙ ΟΙ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗ ΧΩΡΑ, του Ν.Τ.

Συνεχίζονται οι κινητοποιήσεις σε όλη τη χώρα

Είναι δύσκολο κάποιος να περιγράψει μέσα από ένα κείμενο τι έχει γίνει ακριβώς τις τελευταίες δυο βδομάδες σε κινηματικό επίπεδο σε όλη τη χώρα όσο αφορά την κίνηση ενάντια στο Νόμο-Πλαίσιο. Γι’ αυτό θα προσπαθήσουμε να πιάσουμε τα βασικότερα γεγονότα, γνωρίζοντας εκ των προτέρων ότι δεν θα αναφερθούμε σε πολλά άλλα εξίσου σημαντικά.

Ξεκινώντας από τη μεγαλειώδη πορεία των 40.000 και πλέον διαδηλωτών στις 8/3, που πνίγηκε στα χημικά, την αστυνομική βία και στις συλλήψεις, ξετυλίχτηκε ένα γαϊτανάκι κινητοποιήσεων και διαμαρτυριών σε ολόκληρη τη χώρα ενάντια όχι μόνο στο Νόμο-Πλαίσιο αλλά και στην κυβερνητική καταστολή. Η αρχή έγινε με τη μαζική παρουσία κόσμου στα δικαστήρια, την Παρασκευή 9/3, σαν πράξη αλληλεγγύης στους συλληφθέντες. Συνεχίστηκε με πορεία διαμαρτυρίας όσου κόσμου ήταν παρών στα δικαστήρια προς τη ΓΑΔΑ την ίδια μέρα το μεσημέρι, καταγγέλλοντας το όργιο αστυνομικής και δικαστικής αυθαιρεσίας. Το βράδυ πραγματοποιήθηκαν μια σειρά από συλλαλητήρια και πορείες καταγγελίας σε αρκετές πόλεις της χώρας. Στην Αθήνα, στη Θεσσαλονίκη, στην Πάτρα, στα Γιάννενα, στο Ηράκλειο κ.α. χιλιάδες πολίτες, στην πλειοψηφία τους φοιτητές, διαδήλωσαν ενάντια στην κυβέρνηση της καταστολής. Στο μεταξύ, δεκάδες μαζικοί φορείς, φοιτητικές συνελεύσεις, συντονιστικά καταλήψεων, πανεπιστημιακοί καθηγητές είχαν βγάλει ψηφίσματα αλληλεγγύης στους συλληφθέντες και καταγγελίας της κρατικής καταστολής. Ακολούθησε το σαββατοκύριακο 10-11/3 το μήνυμα ελπίδας και αγωνιστικής προοπτικής, που ήταν το διήμερο ίδρυσης της «Αριστερής Ενότητας» (αναλυτικό ρεπορτάζ στις σελ. 12-14). 

Τη Δευτέρα 12/3 δικάζονταν οι 49 φοιτητές που είχαν συλληφθεί στην πορεία στις 8/3. Πάνω από 600 φοιτητές, γονείς και εργαζόμενοι είχαν συγκεντρωθεί στα δικαστήρια για να δηλώσουν την αλληλεγγύη τους. Εκεί αντιμετώπισαν, για άλλη μια φορά, την αστυνομική βία. Γονείς και συγγενείς των συλληφθέντων χτυπήθηκαν και ψεκάστηκαν από τους πραίτορες του κ. Πολύδωρα όταν ζήτησαν να εξασκήσουν το αναφαίρετο δημοκρατικό τους δικαίωμα, να παρακολουθήσουν τη δίκη των παιδιών τους. Το βράδυ της Δευτέρας πραγματοποιήθηκε μεγαλειώδης συναυλία αλληλεγγύης στο φοιτητικό κίνημα με συμμετοχή πάνω από 7.000 κόσμου. Ήταν μια συναυλία-γιορτή του κινήματος. Μια συναυλία όπου όλοι οι συμμετέχοντες, θεατές, καλλιτέχνες, διοργανωτές ήταν ένα πολύβουο-πολύχρωμο ποτάμι που «τραγουδούσε και πολεμούσε», όπως έλεγαν και κάποιοι παλαιότεροι νεολαίοι, φώναζε συνθήματα, διατράνωνε τη θέλησή του να αντέξει ένα λεπτό παραπάνω από την κυβέρνηση. Το κλείσιμο της συναυλίας μια εικόνα από το μέλλον, που έχει τις ρίζες της στο παρελθόν. Όλος ο κόσμος να τραγουδάει με ένα στόμα, μια φωνή το «Πότε θα κάνει ξαστεριά».

Τρίτη και Τετάρτη (13-14/3) ήταν οι μέρες των γενικών συνελεύσεων. Εκατοντάδες έγιναν σε όλα τα εκπαιδευτικά ιδρύματα της χώρας. Χιλιάδες φοιτητές και σπουδαστές πήραν μέρος και στην πλειοψηφία τους στήριξαν τα πλαίσια συνέχισης του αγώνα. Το μπλοκ των καταλήψεων συνεχίζει δυνατό παρ’ όλη τη συκοφάντηση από τα ΜΜΕ, την καταστολή από την κυβέρνηση, την ενεργοποίηση του απεργοσπαστικού και τραμπούκικου μηχανισμού της ΔΑΠ-ΟΝΝΕΔ. Πάνω από 260 καταλήψεις δείχνουν το δρόμο. Ακολούθησαν οι πορείες σε διάφορες πόλεις την Τετάρτη 15/3. Όλος ο κόσμος που συμμετέχει είχε πάνω του εμφανή τα σημάδια από το χτύπημα που είχε φάει στις 8/3. Παρ’ όλα αυτά, η μαζικότητα των πορειών διέψευσε τις προσδοκίες των ενορχηστρωτών του χτυπήματος. Πάνω από 15.000 στην Αθήνα, πάνω από 5.000 στη Θεσσαλονίκη, πάνω από 3.000 στην Πάτρα και παρόμοια νούμερα σε όλες τις άλλες πόλεις που πραγματοποιήθηκαν πορείες έδειξαν ότι φοιτητικό κίνημα δεν τρομοκρατείται, δεν καταστέλλεται. Θα συνεχίσει να βαδίζει αποφασιστικά στο δρόμο του αγώνα. Συνέχεια υπήρξε την επόμενη κιόλας μέρα, στις 16/3, όπου πραγματοποιήθηκαν διαμαρτυρίες από τα συντονιστικά καταλήψεων στο οργανωτικό συνέδριο της ΑΔΕΔΥ και στο τακτικό συνέδριο της ΓΣΕΕ. Στόχος των διαμαρτυριών να κηρύξουν οι ομοσπονδίες επιτέλους απεργίες συμπαράστασης στους φοιτητές. Η απάντηση από μεριάς της πλειοψηφίας (ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ-ΠΑΜΕ) ήταν να μην αφήσουν καν τους φοιτητές να μιλήσουν και να τους απαγορεύσουν την είσοδο με τη βοήθεια των ΜΑΤ στους χώρους των συνεδρίων. Την Κυριακή 18/3 πραγματοποιήθηκε διαμαρτυρία στην Πάτρα, στην επίσκεψη του γραμματέα της Ν.Δ. κ. Ζαγορίτη. Ακολούθησε προληπτικός ξυλοδαρμός των συγκεντρωμένων αλλά και προσπάθεια διάλυσης της διαμαρτυρίας με χημικά και ξύλο (αναλυτικότερα βλέπε στη σελ. 11 ανακοίνωση της «Αριστερά στην Αυτοδιοίκηση»). Την Τρίτη και Τετάρτη 20 και 21 Μάρτη αντίστοιχα πραγματοποιήθηκε νέος γύρος γενικών συνελεύσεων στα ΑΕΙ και στα ΤΕΙ όπου ξανά το μπλοκ του αγώνα πλειοψήφησε. Ακόμα στις 21-22 /3 πραγματοποιούνταν η εξ αναβολής δίκη των 49 φοιτητών, όπου εκατοντάδες κόσμου βρέθηκε στα δικαστήρια. Την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές, Πέμπτη 22/3 το μεσημέρι, βρισκόταν σε εξέλιξη ένα ακόμα πανελλαδικό πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο όπου δεκάδες χιλιάδες φοιτητές, πανεπιστημιακοί, εκπαιδευτικοί αλλά και απλοί πολίτες έδιναν για μία ακόμα φορά το ίδιο μήνυμα στην κυβέρνηση. Συνεχίζουμε μέχρι ο Νόμος-Πλαίσιο να καταργηθεί…

Ν.Τ.