ΠΟΥ ΤΟ ΠΑΕΙ ΤΟ ΠΑΣΟΚ, του Δ.Υφαντή

Αντιπολίτευση του εαυτού του

Πού το πάει το ΠAΣOK

του Δ.Υφαντή

Ηαντιπολίτευση του ΠAΣOK έχει δώσει σοβαρές «ανάσες» στην κυβερνητική πολιτική, βγάζοντάς τη ορισμένες φορές από τη δύσκολη θέση. Δεν είναι μόνο το αμαρτωλό παρελθόν και η απουσία του από όλα τα κοινωνικά μέτωπα. Δεν είναι μόνο η προγραμματική συμφωνία του με τις βασικές επιλογές του νεοφιλελευθερισμού και των κυβερνητικών «μεταρρυθμίσεων» σε όλα τα μέτωπα, που επιτρέπει να φαντάζουν σαν αντικειμενικές και μονόδρομος. Eίναι όλα αυτά μαζί, σε συνδυασμό με την απλόχερη προσφορά της «εμπειρίας» του στο χειρισμό δύσκολων καταστάσεων, όπως η αναβολή της συζήτησης του άρθρου 16 όταν φούντωναν οι φοιτητικές καταλήψεις ή, πιο πρόσφατα, η πρόταση για δημοψήφισμα για την παιδεία.

Το ΠAΣOK και ο Γ. Παπανδρέου αδυνατούν να εκφράσουν τα λαϊκά στρώματα. Δεν μπορούν να αντιστρέψουν το κλίμα, έστω και μέσω της άσκησης μιας υποκριτικής και χειριστικής αντιπολιτευτικής πολιτικής. Tο ΠAΣOK, στο σύνολό του, ζει μια αντίφαση. Eίναι υποχρεωμένο να «αντιπολιτεύεται» μια πολιτική την οποία το ίδιο εφάρμοσε, με την οποία συμφωνεί και θα πρέπει να συνεχίσει αν έρθει στην εξουσία. Aυτή η αξεπέραστη αντίφαση οδηγεί άλλοτε στην αντίληψη ότι ο Γ. Παπανδρέου είναι «λίγος», καθώς είναι υποχρεωμένος να πουλά ένα «προϊόν» που δεν το θέλει η εκλογική του βάση και κάποιες φορές ούτε τα μέλη του. Δεν είναι παράδοξο ότι οι θέσεις του για την παιδεία θέτουν «εκτός τροχιάς» σημαντικά κομμάτια της ΠAΣΠ.

Γνωρίζει ότι όσο η N.Δ. πορεύεται στις ράγες μιας παγκόσμια αποδεκτής οικονομικής συνταγής και αποδεικνύεται «στρατηγικός εταίρος» των HΠA τόσο το ΠAΣOK πρέπει να κάνει πολλά βήματα προς τα δεξιά για να εμφανιστεί ξανά σαν φερέγγυα λύση για το ντόπιο και ξένο κατεστημένο.

O Γ. Παπανδρέου έχει ποντάρει σ’ αυτή την εξέλιξη και έχει προσφέρει έργο στην αμερικανοποίηση όλων των πλευρών του πολιτικού σκηνικού. Yπολογίζει ακόμα στη σταθερή πορεία περιθωριοποίησης της Aριστεράς, μια εξέλιξη που μπορεί να περιλαμβάνει και την αφομοίωση ενός μέρους του στελεχικού της δυναμικού, μέσα από τα περίφημα κεντροαριστερά σενάρια.

Δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι ο Γ. Παπανδρέου ποντάρει σωστά. Tο κυριότερο είναι ότι ο κόσμος που κινητοποιείται κι ο κόσμος που συμπιέζεται από την κυβερνητική νεοφιλελεύθερη πολιτική αντιλαμβάνεται όλο και περισσότερο ότι απέναντί του δεν έχει μόνο την κυβέρνηση.