Παγκόσμια καταδίκη των εγκλημάτων των ΗΠΑ και του Ισραήλ

Παγκόσμια αλληλεγγύη στη Γάζα

Σε όλο τον κόσμο, όσο διαρκούσε η σφαγή στη Γάζα, εκατοντάδες κινητοποιήσεις έγιναν απ’ άκρη σ’ άκρη της γης με αιτήματα να αποσυρθεί ο ισραηλινός στρατός από τη Γάζα και να σταματήσει η κατοχή της Παλαιστίνης. Οι κινητοποιήσεις ήταν μαζικές και χαρακτηρίζονταν από την οργή του κόσμου που συμμετείχε για τα ειδεχθή εγκλήματα που καθημερινά διέπραττε ο σιωνιστικός στρατός. Το Σάββατο 17/1 πραγματοποιήθηκε στη Ρώμη εντυπωσιακή πορεία 200.000 πολιτών για τον τερματισμό της κατοχής στην Παλαιστίνη. Ανάλογης μαζικότητας διαδηλώσεις είχαν γίνει και στη Μεγάλη Βρετανία το προηγούμενο Σάββατο 10/1, όταν πάνω από 150.000 άνθρωποι πορεύτηκαν από το Χάιντ Παρκ στην ισραηλινή πρεσβεία. Πάνω από 10.000 πολίτες διαμαρτυρήθηκαν στο Εδιμβούργο. Μαζικές πορείες έγιναν και στο Αμπερντίν, το Νιούκαστλ, το Σαουθάμπτον κ.α. Στη Βαρκελώνη βρέθηκαν στο δρόμο πάνω από 100.000 άνθρωποι. Διαδηλώσεις πραγματοποιήθηκαν και στη Γαλλία, όπου 50.000 διαδήλωσαν στο Παρίσι, ενώ μεγάλες πορείες έγιναν και στη Λιλ, την Γκρενόμπλ, τη Νίκαια, την Τουλούζ κ.α. Στο Βερολίνο διαδήλωσαν περίπου 10.000 άνθρωποι, ενώ πορείες έγιναν στο Μόναχο, την Κολονία κι άλλες πόλεις. Μαζικές κινητοποιήσεις έγιναν επίσης στην Αίγυπτο, το Μαρόκο και την Αλγερία, όπου είχε πάνω από 100.000 διαδηλωτές, όπως και στην Τουρκία, όπου η διαδήλωση στην Άγκυρα είχε 35.000 κόσμο. Στις ΗΠΑ έγιναν πορείες στη Ν. Υόρκη (30.000), στην Ουάσιγκτον (20.000), στο Λος Άντζελες (10.000), στο Σαν Φρανσίσκο (10.000), στο Ορλάντο, στη Φιλαδέλφεια, στη Βοστόνη κ.α. Στον Καναδά πραγματοποιήθηκαν διαδηλώσεις και στις τρεις μεγαλύτερες πόλεις. Στο Κεμπέκ διαδήλωσαν 15.000 άνθρωποι, στο Τορόντο 10.000 και στο Μόντρεαλ 2.000. Διαδηλώσεις έγιναν ακόμα στη Νορβηγία, στη Μαλαισία, στη Σουηδία, στη Βοσνία, στο Λίβανο, στην Ταϊλάνδη, στη Νότια Κορέα, στο Μεξικό, στην Ινδία, στην Ιορδανία, στην Ινδονησία, στο Πακιστάν, στην Ιαπωνία, στην Αυστραλία και πολλές ακόμη χώρες. Και βέβαια στην Ελλάδα όπου, πέρα από τις μαζικές πορείες στην ισραηλινή πρεσβεία και την κινητοποίηση στον Αστακό, έχουν γίνει και δεκάδες άλλες εκδηλώσεις σε πόλεις και γειτονιές της Ελλάδας.

Κείμενα – επιμέλεια:
Νίκος Ταυρής,
Κωνσταντίνα Ναθαναηλίδου,
Γιώργος Τσίπρας

 


Το πλοίο του θανάτου δεν έφυγε από τον Αστακό

Αμέσως μετά την πληροφόρηση του Σαββάτου 10/1 και το κάλεσμα του Λαϊκού Μετώπου για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης (PFLP) προς τον ελληνικό λαό και όλες τις προοδευτικές δυνάμεις να σταματήσουν τη σχεδιαζόμενη αποστολή όπλων από τις ΗΠΑ στο Ισραήλ μέσω του ελληνικού λιμανιού του Αστακού, η τοπική οργάνωση της ΚΟΕ στο Αγρίνιο κάλεσε σε συντονιστικό, την Κυριακή 11/1, όπου συγκροτήθηκε η Επιτροπή Αλληλεγγύης στον Παλαιστινιακό Λαό. Η Επιτροπή ήρθε σε επαφή με την Κίνηση Πολιτών Αστακού και την Παροικία Παλαιστίνιων Δυτικής Ελλάδας. Όλοι συμφώνησαν ότι ήταν απαραίτητος ο γρήγορος συντονισμός της δράσης μας σε απάντηση του θράσους που επιδεικνύει η ελληνική κυβέρνηση να παραχωρεί ελληνικό λιμάνι (ιδιωτικών σμφερόντων) για εξυπηρέτηση των ΗΠΑ-Ισραήλ.

Τις επόμενες μέρες, και αφού είχε οριστεί ως μέρα διαμαρτυρίας η Πέμπτη 16/1 –πιθανή μέρα μεταφόρτωσης του οπλισμού από το πλοίο του θανάτου– ξεκίνησε πλατιά ενημέρωση του κόσμου της Αιτωλοακαρνανίας αλλά και όλης της Ελλάδας. Μεταξύ άλλων, μοιράστηκε και τρικάκι από την ΚΟΕ μαθητών στα σχολεία που καλούσε στην πορεία.

Βγήκε ραδιοφωνικό σποτ και αυτοκίνητο που προπαγάνδιζε την πορεία. Η κεντρική αφίσα της ΚΟΕ κολλήθηκε σε Πάτρα, Μεσολόγγι, Αιτωλικό, Αγρίνιο, Αστακό, Άρτα και Γιάννενα. Επίσης, μπήκαν λεωφορεία για τη μεταφορά του κόσμου από την Αθήνα, την Πάτρα και το Αγρίνιο.

Την Πέμπτη, από νωρίς το πρωί, εκατοντάδες διαδηλωτές άρχισαν να φτάνουν στον Αστακό. Οι ντόπιοι τους υποδέχτηκαν με ενθουσιασμό, και η αγανάκτηση μετατράπηκε σε οργή απέναντι στις ΗΠΑ-Ισραήλ αλλά και στη συνένοχη ελληνική κυβέρνηση.

Τη συγκέντρωση του κόσμου έσπευσαν να χαιρετίσουν και τοπικοί φορείς. Το μπλοκ της ΚΟΕ, το μαζικότερο τηε κινητοποίησης, αποδοκίμασε τον πρώην βουλευτή του ΠΑΣΟΚ Α. Μακρυπίδη, μια κίνηση που βρήκε ανταπόκριση και στους ντόπιους διαδηλωτές καθώς συμμετείχαν και οι ίδιοι στις αποδοκιμασίες.

Ήταν έκδηλο το αίσθημα ανακούφισης των κατοίκων για την αποχώρηση του πλοίου, ενώ δήλωσαν την απόφασή τους να επαγρυπνούν για την από εδώ και πέρα χρήση του λιμανιού. Άλλωστε εδώ και καιρό τώρα κινητοποιούνται για τη μη εγκατάσταση μονάδας επεξεργασίας λιθάνθρακα στη βιομηχανική περιοχή (ιδιωτικών συμφερόντων κι αυτή) του λιμανιού.

Μετά τη συγκέντρωση, ακολούθησε πορεία προς το λιμάνι, όπου το λιμενικό σώμα είχε αποκλείσει προκλητικά την είσοδό του. Οι διαδηλωτές απάντησαν με συνθήματα και παραμερισμό των συρματοπλεγμάτων και προχώρησαν σε συγκέντρωση στο χώρο του λιμανιού.

 


Αποστολή αλληλεγγύης στη Γάζα

Από τις 13 έως τις 18 Ιανουαρίου πραγματοποιήθηκε αποστολή αλληλεγγύης στον παλαιστινιακό λαό από ελληνικούς φορείς. Σε αυτήν συμμετείχαν μεταξύ άλλων βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, μέλη του Ελληνικού Κοινωνικού Φόρουμ και του συλλόγου "Ιντιφάντα" και αντιπροσωπείες της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ. Το ταξίδι ξεκίνησε με πρώτο σταθμό το Κάιρο, όπου έγιναν συναντήσεις με τον Αραβικό Σύνδεσμο και τον υπουργό Εξωτερικών της Αιγύπτου. Αξίζει να σημειωθεί η έκκληση του γενικού γραμματέα του Αραβικού Συνδέσμου για να ματαιωθεί το δρομολόγιο του πλοίου από τον Αστακό. Κατόπιν συνεχίσαμε για τη σχεδιαζόμενη διαμαρτυρία στη Ράφα και την προσπάθεια να περάσουμε στη Γάζα. Αξιοσημείωτη η προσπάθεια των τοπικών ελληνικών προξενικών αρχών να δημιουργήσουν διάφορα εμπόδια…

Την Πέμπτη, ύστερα από πολύωρη αναμονή στο αιγυπτιακό φυλάκιο της Ράφας, οι αιγυπτιακές αρχές δεν μας επιτρέπουν την είσοδο στη Λωρίδα της Γάζας. Μέρος της αποστολής επιστρέφει στην Ελλάδα, οι άλλοι μένουμε και επιμένουμε. Την Παρασκευή οι αιγυπτιακές αρχές αποφασίζουν να επιτρέψουν την είσοδο μόνο σε γιατρούς και δημοσιογράφους. Καταφέρνουμε, ύστερα από μια διαδικασία χρονοβόρα και εξαντλητική, να περάσουμε στο παλαιστινιακό φυλάκιο της Ράφας στις 15:45 (σε ένα τέταρτο έληγε η τρίωρη κατάπαυση του πυρός) υπογράφοντας υπεύθυνες δηλώσεις τόσο στην ελληνική πρεσβεία όσο και στις αιγυπτιακές αρχές ότι μας ενημέρωσαν για την επικινδυνότητα και ότι μπαίνουμε με δική μας ευθύνη. Μαζί μας μπαίνουν οι Τούρκοι και οι Γάλλοι. Μας υποδέχεται ο Γάζι Χαμάντ, εκπρόσωπος τύπου.

Ο ήλιος έχει δύσει και το σκοτάδι πέφτει όταν επιβιβαζόμαστε σε ένα πούλμαν της δεκαετίας του ’50 με προορισμό την πόλη Χαν Γιουνίς ("το χάνι του Έλληνα"). Αφήνουμε πίσω μας τη Ραφα, ο οδηγός επιλέγει τη διαδρομή από τον περιφερειακό δρόμο (δεξιά και αριστερά χωράφια). Το πούλμαν ξαφνικά σταματάει. Μπροστά μας ένα μηχανάκι πεσμένο, κατεστραμμένο απο βλήματα πυροβόλων, πιο πέρα ο οδηγός του νεκρός, δίπλα στο χαντάκι ένα αυτοκίνητο κατεστραμμένο με δυο νεκρούς μέσα. Στο χωματόδρομο εμφανή τα σημάδια από τις ερπύστριες τεθωρακισμένων, τα οποία καλύπτονται από τα δένδρα και το σκοτάδι… Με τα φώτα σβηστά κάνουμε επιτόπου όπισθεν, μπαίνουμε σε παρακαμπτήριο χωματόδρομο. Μπροστά μας και άλλο χτυπημένο μηχανάκι. Περνάμε από πάνω του, δεν υπάρχει άλλη επιλογή. Ένας πιτσιρικάς από το πουθενά επιβιβάζεται στο πούλμαν και μας δίνει χρήσιμες πληροφορίες. Το πούλμαν δεν αντέχει να συνεχίσει τη διαδρομή, ειδοποιούν και έρχεται άλλο.

Μπαίνουμε στο Χαν Γιουνις, τη δεύτερη σε πληθυσμό πόλη στη Λωρίδα της Γάζας, με περίπου 50.000 κατοίκους. Το τοπίο αλλάζει: φώτα, κίνηση στους δρόμους, ανοιχτά μαγαζιά. Φτάνουμε στο ξενοδοχείο, το ψηλότερο κτίριο της πόλης. Δίπλα είναι το νοσοκομείο. Και τα δυο κτίρια είναι της Ερυθράς Ημισελήνου. Το ξενοδοχείο είναι γεμάτο από οικογένειες που τα σπίτια τους καταστράφηκαν από τους Ισραηλινούς, τα πιτσιρίκια γεμίζουν τις σκάλες και τους διαδρόμους, αληθινό πανηγύρι. Η παρουσία μας τους ενθαρρύνει – δεν είναι μόνοι… Από τον ένατο όροφο βλέπουμε όλη τη Λωρίδα της Γάζας. Τα φώτα σβήνουν, η πόλη ερημώνει, τα αεροπλάνα κάνουν την εμφάνισή τους. Όλη νύχτα σφυροκοπούν ανελέητα την περιοχή, 50 βόμβες έριξαν…

Το Σάββατο το πρωί η πόλη βρίσκει τους ρυθμούς της. Με ταξί πηγαίνουμε στο Νοσοκομείο Νάσερ, όπου νοσηλεύονται τραυματίες. Οι περισσότεροι είναι τραυματισμένοι στα πόδια, όλοι νεολαίοι, ανάμεσά τους και παιδιά, ένα με εγκαύματα στο χέρι και στην πλάτη. Μας χαιρετάνε με το σήμα της νίκης… Με ασθενοφόρο πηγαίνουμε στη Ράφα, αντικρίζουμε τα διάσπαρτα κατεστραμμένα κτίρια. Ο κόσμος, παρόλο που δεν έχει ξεκινήσει η εκεχειρία και οι βομβαρδισμοί συνεχίζονται, είναι στους δρόμους. Τα μαγαζιά και η αγορά με ελάχιστα εμπορεύματα, αλλά ανοιχτά. Ισραηλινά στρατεύματα δεν είδαμε μέσα στις δυο πόλεις. Από ό,τι μας είπαν και οι Παλαιστίνιοι, μόνο περιμετρικά υπάρχουν. Περιμένουμε να ξεκινήσει η εκεχειρία για να κατευθυνθούμε στα σύνορα.

Φτάνουμε στο φυλάκιο. Μια βόμβα πέφτει στα 150 μέτρα, μέσα στα χωράφια. Μπαίνουμε στο φυλάκιο. Ώσπου να γίνουν οι διατυπώσεις και να έρθει το λεωφορείο για να μας πάει στο αιγυπτιακό φυλάκιο, ο ουρανός γεμίζει αεροπλάνα που ρίχνουν φωτοβολίδες (μοιάζουν με πυροτεχνήματα χρώματος φούξια) πάνω από το κεφάλι μας: προετοιμάζουν το έδαφος για τις ρίψεις βομβών, προσπαθούμε να υπολογίσουμε πού θα πέσουν. Οι Παλαιστίνιοι επισπεύδουν την αναχώρησή μας. Μπαίνουμε στο αιγυπτιακό φυλάκιο. Σε δέκα λεπτά περίπου σείεται η γη: η βόμβα έσκασε στο φυλάκιο που ήμασταν.

Φύγαμε αφήνοντας πίσω την ψυχή, το μυαλό και τα μάτια μας. Στα αυτιά μας ακόμα ηχούν τα λόγια: "Μια επιλογή έχουμε, ή να πεθάνουμε ή να πολεμήσουμε για την αξιοπρέπειά μας"…

 


Ξεσκεπάστηκαν οι υποκριτές

Με το αίτημα να σταματήσει η συνενοχή και η συνεργασία των δυνάμεων του δικομματισμού με τους ισραηλινούς νεοναζί, η ΚΟΕ πήρε την πρωτοβουλία να καλέσει σε διαμαρτυρία εναντίον εκδήλωσης με τη συμμετοχή ισραηλινού προπαγανδιστή, την Παρασκευή 15/1 στη Γ.Γ. Τύπου. Στόχος, να καταγγείλουμε το προκλητικό πατρονάρισμα, από κυβέρνηση και ΠΑΣΟΚ, μιας "ακαδημαϊκής" εκδήλωσης στην οποία ομιλητής θα ήταν ο Eytan Gilboa, που έχει διατελέσει σύμβουλος του ισραηλινού πρωθυπουργού, των υπουργών Εξωτερικών και Άμυνας, αλλά και διευθυντής του "Κολεγίου Άμυνας" του ισραηλινού στρατού! Πολλοί άνθρωποι συγκεντρώθηκαν και φώναξαν συνθήματα υπέρ της Παλαιστίνης και εναντίον της κάλυψης που παρέχουν η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ στους προπαγανδιστές του νεοναζιστικού ισραηλινού κράτους, ενώ συνεχίζεται το μακελειό στη μαρτυρική Γάζα κι ενώ μόλις πριν λίγες μέρες ξεσκεπάστηκε η αισχρή απόπειρα εμπλοκής της Ελλάδας στον ανεφοδιασμό της δολοφονικής πολεμικής μηχανής του Ισραήλ με αμερικανικά όπλα. Η κυβέρνηση έστελνε λοιπόν τον υπουργό Εσωτερικών, κ. Παυλόπουλο, μαζί με τον κ. Κουμουτσάκο του ΥΠΕΞ, παρέα με τον κ. Δρούτσα, διευθυντή του διπλωματικού γραφείου του προέδρου του ΠΑΣΟΚ, να σφίξουν το χέρι του Eytan Gilboa, συμμετέχοντας σε αυτή την εκδήλωση-πρόκληση!

Τελικά όμως, χάρη στην κινητοποίηση, ο κ. Παυλόπουλος προτίμησε να μην εμφανιστεί, το ίδιο και ο κ. Κουμουτσάκος, ενώ και ο κ. Δρούτσας, μη θέλοντας, προφανώς, να είναι μόνος, αποφάσισε τελικά να μην παρευρεθεί! Μπορεί μέσα στο χώρο της εκδήλωσης να μην καταφέραμε να μπούμε, αλλά καταφέραμε να βγουν έξω εκείνοι που έπρεπε. Δημοσιογράφοι που είχαν κληθεί να καλύψουν την εκδήλωση αρνήθηκαν να το κάνουν, καταγγέλλοντάς τη δημόσια (κάποιοι μάλιστα απειλήθηκαν ότι θα χάσουν τη δουλειά τους την επόμενη φορά που θα πράξουν κάτι παρόμοιο!). Εκπρόσωποι των εργαζομένων του Υπουργείου Τύπου και εκπρόσωποι του μικτού συμβουλίου της ΕΣΗΕΑ, αλλά και απλοί εργαζόμενοι, διαμαρτυρήθηκαν μαζί μας για δύο περίπου ώρες. Όλοι αυτοί που χύνουν κροκοδείλια δάκρυα για τα γυναικόπαιδα της Παλαιστίνης θα μας βρίσκουν πάντα μπροστά τους!

 


Οι προοδευτικοί Εβραίοι στο πλευρό της Γάζας

Παρ’ όλη τη "σιωπή" των επίσημων ΜΜΕ, σε πολλές χώρες οι προοδευτικοί Εβραίοι σήκωσαν το ανάστημά τους και κατήγγειλαν το μακελειό στη Γάζα. Ακόμη και στο Ισραήλ χιλιάδες πολίτες πραγματοποίησαν πορείες διαμαρτυρίας, όπως αυτή που πραγματοποιήθηκε στις 17/1 από το Τελ Αβίβ προς τη Γιάφα, με συμμετοχή πάνω από 3.000 ανθρώπων. Εντύπωση έχουν προκαλέσει και οι διαμαρτυρίες που πραγματοποιήθηκαν σε πρεσβείες και προξενεία του Ισραήλ από προοδευτικούς Εβραίους, αλλά και από ορθόδοξους Εβραίους (που δεν αναγνωρίζουν το κράτος του Ισραήλ) και ραβίνους, οι οποίοι καταγγέλλουν το σιωνισμό και τα εγκλήματά του. Στην Αυστραλία πάνω από 120 επιφανείς Εβραίοι υπέγραψαν κείμενο που καταδίκαζε τη σφαγή. Στον Καναδά 8 Εβραίες διανοούμενες προχώρησαν σε καθιστική διαμαρτυρία έξω από το ισραηλινό προξενείο στο Τορόντο, ενώ την αλληλεγγύη της στο δοκιμαζόμενο παλαιστινιακό λαό διαδήλωσε και η Αντισιωνιστική Εβραϊκή Νεολαία. Ανάλογες διαμαρτυρίες έγιναν στο Λος Άντζελες, το Σαν Φραντσίσκο, τη Νέα Υόρκη κι άλλες πόλεις των ΗΠΑ. Στο Παρίσι διοργανώθηκε πορεία αλληλεγγύης στη Γάζα από την κίνηση "Εβραίοι και Άραβες για την Ειρήνη". Ακόμα, πάνω από 100 διακεκριμένοι Εβραίοι της Μεγάλης Βρετανίας με κείμενό τους κατήγγειλαν τη σφαγή στη Γάζα, παρομοιάζοντάς τη με τη σφαγή του Εβραίων από τους Ναζί στο γκέτο της Βαρσοβίας, και ζήτησαν από τη βρετανική κυβέρνηση να επιβάλει κυρώσεις στο Ισραήλ.

 


Το πλοίο "Αρίων"

Ητελευταία αποστολή του Free Gaza με τον "Αρίωνα" διακόπηκε απότομα μετά από πειρατική ενέργεια του ισραηλινού ναυτικού σε διεθνή ύδατα. Στον "Αρίωνα", που επιχείρησε να φτάσει με ανθρωπιστική βοήθεια στη Γάζα, επέβαιναν 21 άτομα, μεταξύ των οποίων βουλευτές, γιατροί και δημοσιογράφοι. Τα ξημερώματα της προηγούμενης Τετάρτη προς Πέμπτη το πλοιάριο πάλευε με τα κύματα, 95 μίλια από τις ακτές της Γάζας (το Ισραήλ έχει καθορίσει την "κλειστή ζώνη" στα 25 μίλια). Ξαφνικά έπεσαν πάνω του οι προβολείς 5 ισραηλινών πολεμικών πλοίων, τυφλώνοντας πλήρωμα και επιβάτες. Επί δύο ώρες οι ισραηλινοί, παραβιάζοντας κάθε έννοια ναυτικού και διεθνούς δικαίου, παρεμπόδιζαν την πορεία του "Αρίωνα". Τελικά υψηλά ιστάμενος αξιωματούχος επικοινώνησε με το πλήρωμα μέσω ασυρμάτου λέγοντας: "Τελευταία προειδοποίηση: Θα ανοίξουμε πυρ"! Δεδομένου ότι η προηγούμενη αποστολή με το "Dignity" εμβολίστηκε από ισραηλινό σκάφος χωρίς καν προειδοποίηση, και επειδή ο καιρός επιδεινωνόταν δραματικά (καθιστώντας αδύνατη τη διάσωση σε περίπτωση επίθεσης), οι επιβαίνοντες στον "Αρίωνα" αποφάσισαν να απεμπλακούν και επέστρεψαν στη Λάρνακα. Ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Θ. Δρίτσας χαρακτήρισε την ενέργεια των ισραηλινών "πειρατεία σε διεθνή ύδατα". Ας σημειωθεί ότι την επόμενη μέρα η πρεσβεία των ισραηλινών νεοναζί στην Αθήνα εξέδωσε ανακοίνωση (την οποία έσπευσαν να αναπαράξουν, συχνά ασχολίαστη, πολλά ΜΜΕ) όπου με θράσος εγκαλούσε το Free Gaza ότι "στοχεύει στη δημιουργία εντυπώσεων εναντίον του Ισραήλ, το οποίο από την πρώτη μέρα επέτρεψε τη μεταφορά ανθρωπιστικής βοήθειας"! Ταυτόχρονα οι ισραηλινοί φονιάδες πρόσθεταν ότι "μέλη προηγούμενων αποστολών έτυχαν καλής υποδοχής από τη Χαμάς, που είναι τρομοκρατική οργάνωση σύμφωνα και με την Ευρωπαϊκή Ένωση"…

 


ΜΠΑΡΑΚ Οοοο ΜΠΑΜ!

Α, εγώ δεν ήμουν πρόεδρος όταν έγινε το μπαμ…

Το λευκό πουκάμισο του απερχόμενου προέδρου είναι μέσα στα αίματα. Οι θητείες του ήταν βουτηγμένες στο αίμα. Ο καινούριος πρόεδρος είναι τόσο καινούριος που δεν λέει κουβέντα για το σκουροκόκκινο –σχεδόν καφέ– πουκάμισο του απερχόμενου προέδρου, που για χάρη του σφάζονταν εκατοντάδες παιδιά στη Γάζα μέχρι πριν από λίγα εικοσιτετράωρα. Το σφαγείο της Γάζας ήταν θυσία στον απερχόμενο. Η εσπευσμένη απόσυρση από τη Γάζα είναι η θυσία στον καινούριο, που πρέπει να βγει στην εξέδρα με καθαρό πουκάμισο, αν και ο σύμμαχος πολύ θα ήθελε να παραμείνει στη Γάζα για να εκβιάζει τους όρους της εκεχειρίας. Συνέβη, δηλαδή, το αντίθετο απ’ αυτό που έγινε στο Λίβανο, σύμφωνα με όσα βγήκαν τελευταία στην επιφάνεια, όπου οι Ισραηλινοί τα είχαν βρει, λέει, πολύ σκούρα και θα είχαν αποχωρήσει πολύ νωρίτερα, αν δεν πίεζαν οι ΗΠΑ να επιμείνουν, μάταια, για κάποιο αποτέλεσμα ενάντια στη Χεζμπολά.

Στις τρεις συναντήσεις που προηγήθηκαν μεταξύ τους, ο απερχόμενος έχει να πει τα καλύτερα λόγια για τον καινούριο, και ο καινούριος δεν έχει να πει κακό λόγο για τον απερχόμενο. Περασμένα ξεχασμένα. Στην ολίγον χολιγουντιανή και ολίγον αυτοκρατορική φιέστα της Τρίτης, ο Ομπάμα έπρεπε να βγει με καθαρό πουκάμισο και να μιλήσει για την αλλαγή, χωρίς να πει κουβέντα για τα περασμένα, σαν ο χρόνος να ξεκίνησε χτες. Τόση αλλαγή. Βέβαια, μεσούσης ακόμα της σφαγής στη Γάζα, απαντώντας σε ερώτηση, είπε ότι "η γραμμή που έχει χαράξει στην περιοχή (της Μέσης Ανατολής) η διοίκηση Μπους, όπως και η διοίκηση Κλίντον, δείχνουν τους συμβιβασμούς που πρέπει να κάνουν οι παίκτες της περιοχής". Όπως επίσης, η τοποθέτηση του Χόλμπρουκ για την περιοχή Πακιστάν-Ινδίας αποτελεί εγγύηση ειρηνικής και αναίμακτης διευθέτησης… Κατά τ’ άλλα, στη φιέστα προσέτρεξαν και πλήθος καλλιτεχνών που είχαν ταχθεί ενάντια σε πολλά απ’ όσα μάτωσαν το πουκάμισο του απερχόμενου. Κρίμα…

Πιο κρίμα είναι ότι και σε άλλες χώρες, μαζί και στη δική μας, υπάρχει προοδευτικός κόσμος που "τσιμπάει" στις εξαγγελίες του κυρίου Ομπάμα. "Τσιμπάει" στο κλείσιμο του Γκουαντάναμο, όπως και στην αποχώρηση από το Ιράκ ή στα περιβαλλοντικά. Ο καινούριος ζητά να αποχωρήσει και ο τελευταίος Αμερικανός στρατιώτης από το Ιράκ σε 16 μήνες. Ψέμα Νο 1, λοιπόν. Δεν εννοεί πραγματικά ότι θα αποχωρήσει και ο τελευταίος Αμερικανός στρατιώτης. Γιατί οι ΗΠΑ θα αφήσουν πολλές και μεγάλες βάσεις για τη διασφάλιση των συμβολαίων της αιώνιας κλοπής του ιρακινού πετρελαίου και, βέβαια, τη "διασφάλιση των στρατηγικών τους συμφερόντων". Άσε που τα πράγματα, μέχρι να εκπνεύσει το χρονοδιάγραμμα, μπορεί να στραβώσουν και ίσως θα "πρέπει" να παραμείνουν.

Το Γκουαντάναμο πάλι είναι μόνο μία από τις δεκάδες καινοτομίες περιστολής δικαιωμάτων εντός και εκτός ΗΠΑ που εφηύρε ο Μπους. Με τα υπόλοιπα τι θα γίνει; Για παράδειγμα, το Γκουαντάναμο εντασσόταν στη γραμμή που θεωρούσε κάθε "τρομοκράτη" άνομο μαχητή (unlawful fighter), που συνεπώς δεν καλυπτόταν από τις Συνθήκες της Γενεύης για τους αιχμαλώτους, χωρίς ταυτόχρονα να καλύπτεται από τα δικαιώματα ενός κοινού κρατούμενου για ποινικές ανομίες. Αυτό, για παράδειγμα, θα αλλάξει; Τόσο το Γκουαντάναμο και η μη υπογραφή της Συνθήκης του Κιότο, όσο και η εμπλοκή στο Ιράκ με τους σημερινούς όρους, ήταν από τα ζητήματα που φωνές και μέσα στο στρατόπεδο Μπους θεωρούσαν ότι έχουν μεγαλύτερο κόστος απ’ ό,τι κέρδος…