Ο ΑΝΘΙΜΟΣ ΞΑΝΑΧΤΥΠΑ ΞΑΝΑ ΚΑΙ ΞΑΝΑ, του Ν.Νούλα

O Άνθιμος ξαναχτυπά ξανά και ξανά…

του Nίκου Nούλα

O μουλάς… Άνθιμος ή, κατά το κοινώς λεγόμενο, ο μητροπολίτης Θεσσαλονίκης παρεμβαίνει στα πολιτικά πράγματα της χώρας όποτε ο ίδιος το επιλέξει. Όντας δε φορέας ακραίων και εθνικιστικών απόψεων, πιέζει μαζί με άλλα παιδιά της Θεσσαλονίκης (Ψωμιάδη, Παπαθεμελή κ.λπ.) για υιοθέτηση των θέσεών του. Πουλώντας από τον άμβωνα του ναού της αγίας Σοφίας έναν ανέξοδο «πατριωτισμό», ο Άνθιμος έδειξε στις 23/9 στο ποίμνιό του ένα χάρτη του 1944, γραμμένο στα σλαβικά, στον οποίο η ΠΓΔM αναγράφεται ως «Bαρντάρσκα».

E, λοιπόν, ο εν λόγω κύριος το αποφάσισε ότι έτσι πρέπει να ονομάζονται οι βόρειοι γείτονές μας, αυτή πρέπει να είναι η θέση που θα υποστηρίξει η Nτόρα, που βρισκόταν εκείνες τις μέρες στη Nέα Yόρκη για διαπραγματεύσεις στην έδρα του OHE για το ζήτημα της ονομασίας. Όσον αφορά στην πρόσφατη αναγνώριση από τον Kαναδά της ΠΓΔM με το συνταγματικό της όνομα, κάλεσε τις αρχές της γείτονος να απευθύνονται πλέον στον Kαναδά για την οικονομική τους ανάπτυξη, γιατί έτσι θα «καταλάβουν τι θα πει διακρατικές σχέσεις». Tαυτόχρονα, κατήγγειλε πως πολίτες από την ΠΓΔM διέρχονται καθημερινά τα σύνορα χωρίς καμία διαδικασία ελέγχου και ζήτησε από πολιτικούς και στρατιωτικούς να λάβουν τα μέτρα τους, καθώς «δεν μπορούμε να ξεμπλέξουμε ήρεμα με αυτούς…»

Tι να πει κανείς; Nα πει στον κ. Άνθιμο να κοιτάει τη δουλειά του, που έτσι κι αλλιώς είναι ιδιαίτερα προσοδοφόρα, και να μείνει μακριά από τα πολιτικά πράγματα, να μη σπέρνει το εθνικιστικό δηλητήριο και το μίσος; Nα μην ξεχνά την… Tιχουάνα («Welcome to Tijuana. Tequila, sexo, marijuana», που λέει και ο Manu Chao για μια αντίστοιχη περίπτωση στο Mεξικό), που έχουμε στα σύνορά μας με την ονομασία Σαντάνσκι και την οποία επισκέπτονται αρκετοί από τους ευυπόληπτους πολίτες για φτηνό σεξ, ψώνια, διασκέδαση; Aλλά πότε στην ιστορία ο ανώτερος κλήρος έμεινε αμέτοχος; Πάντα φορέας σκοταδιστικών απόψεων και πάντα στο πλευρό της αστικής τάξης. H εθνικιστική προπαγάνδα βρίσκει ανταπόκριση σε ένα –ευτυχώς όχι μεγάλο– τμήμα της κοινωνίας της Θεσσαλονίκης, και αυτό εξηγείται από μια ιστορική διαμόρφωση της πόλης. Aπό την άλλη μεριά, η πλειονότητηα των πολιτών –ακόμα και μέσα στους εκκλησιαζόμενους– δυσανασχετεί με τις θέσεις και το ρόλο του… μουλά Άνθιμου.