Καλώς την… τη νέα υπουργό Παιδείας διά βίου μάθησης (!) και θρησκευμάτων, του Γιώργου Πασσαλίδη

Ο ορισμός της Άννας Διαμαντοπούλου στη θέση της υπουργού Παιδείας ήταν μάλλον μια αναμενόμενη εξέλιξη. Από τα κορυφαία στελέχη του ΠΑΣΟΚ, τακτικό μέλος της κακόφημης Λέσχης Μπίλντεμπεργκ, υπηρέτησε πιστά το νεοφιλελευθερισμό και τις οδηγίες των νόμων της αγοράς.

Άξιο τέκνο του εκσυγχρονιστικού ΠΑΣΟΚ, ορκίζεται υφυπουργός Ανάπτυξης στην κυβέρνηση Σημίτη, με βασικό αντικείμενο τις ιδιωτικοποιήσεις και τη βιομηχανική αναδιάρθρωση. Κατά την τριετία 1996-1999 ολοκλήρωσε τις ιδιωτικοποιήσεις στον τομέα της Ναυπηγικής Βιομηχανίας. Στις μεγάλες “επιτυχίες” της συγκαταλέγεται το ξεπούλημα των ναυπηγείων Σκαραμαγκά στους Γερμανούς. Το 1999 προτείνεται από την ελληνική κυβέρνηση για επίτροπος της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, και ορκίζεται επίτροπος Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων. Επί των ημερών της υλοποιήθηκε η ευρωπαϊκή στρατηγική για την απασχόληση. Έγιναν, δηλαδή, τα πρώτα βήματα ώστε να έρθει κατόπιν η περίφημη οδηγία Μπολκεστάιν και να εισαχθεί η περίφημη έννοια της φλεξικιούριτι. Το 2004 επιστρέφει στην Ελλάδα, αναλαμβάνει υπεύθυνη των τομέων Εθνικής Άμυνας και Εξωτερικών Υποθέσεων, καθώς και Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας και Πολιτικής Καταναλωτών του ΠΑΣΟΚ. Το 2006 αναλαμβάνει τη σύνταξη του προγράμματος του ΠΑΣΟΚ και το 2008 τον τομέα Παιδείας. Συμμετέχει στο διάλογο για την παιδεία που καλεί ο τότε υπουργός Άρης Σπηλιωτόπουλος για την αλλαγή στο εξεταστικό σύστημα για τα ΑΕΙ και ΤΕΙ, όπως επίσης και για το θέμα της αναγνώρισης των κολεγίων.

Από την ανάληψη των καθηκόντων της στον τομέα Παιδείας του ΠΑΣΟΚ φάνηκαν οι διαθέσεις της. Οι δηλώσεις της για όλα τα εκπαιδευτικά ζητήματα συνέθεσαν το πλούσιο “αντιπολιτευτικό” έργο της, και μας προϊδέασαν για το κυβερνητικό έργο που έρχεται. Η υποστήριξη στην κυβέρνηση για την αναθεώρηση του άρθρου 16 του Συντάγματος, οι δηλώσεις ότι το πανεπιστημιακό άσυλο έχει ήδη καταργηθεί και δεν υπάρχει ελεύθερη διακίνηση ιδεών λόγω ομάδων που προκαλούν βανδαλισμούς και καταστροφές (8/1/2009), η επιμονή στην αναγνώριση των κολεγίων (6/11/2008), η κριτική ότι προχωράει πολύ αργά η αξιολόγηση των τριτοβάθμιων ιδρυμάτων (25/6/2009) είναι μερικά δείγματα των προθέσεων της νέας υπουργού.

Τα πρώτα δείγματα γραφής της, παρά τις όποιες κινήσεις εντυπωσιασμού, είναι αποκαλυπτικά για την πολιτική που θα ακολουθηθεί στην παιδεία. Για το θέμα των κολεγίων στις προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης διακηρύχτηκε η επανεξέταση των αδειών των κολεγίων, ενώ στα υπόλοιπα καυτά εκπαιδευτικά θέματα το πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ είναι ξεκάθαρο: Ίδρυση μη κρατικών πανεπιστημίων, τετραετείς προγραμματισμοί με βάση τους οποίους θα καθορίζεται η χρηματοδότηση, κινητοποίηση της ιδιωτικής έρευνας και συνεργασία της με τη δημόσια (!) δια βίου μάθηση και πολλά ακόμη.

Η Άννα Διαμαντοπούλου θα συνεχίσει επάξια το έργο των προκατόχων της, που παραμένει ίδιο κι απαράλλαχτο τα τελευταία 20 χρόνια. Μετατροπή της παιδείας από δημόσιο και δωρεάν αγαθό σε εμπόρευμα προς πώληση. Μεγαλύτερος χώρος στον τομέα της παιδείας που μπορεί να αξιοποιήσει επικερδέστατα το μεγάλο κεφάλαιο. Θα ήταν ίσως χρήσιμο για τη νέα υπουργό να μελετήσει την πολιτική εξέλιξη μερικών από τους προκατόχους της (Κοντογιαννόπουλος, Σουφλιάς, Αρσένης, Γιαννάκου).

Γιώργος Πασσαλίδης