Οι πολιτικοί εκπρόσωποι του χρεοκοπημένου συστήματος (δηλαδή του καπιταλισμού που παραδέρνει στην μεγαλύτερη κρίση που γνώρισε ποτέ), και τα παπαγαλάκια τους στα ΜΜΕ, επιτίθενται στην Αριστερά με φτηνό και ταυτόχρονα χοντροκομμένο τρόπο, και προσπαθούν να την απαξιώσουν. Ειδικά την Αριστερά που υπερασπίζεται αγώνες, συμμετέχει σε αγώνες, κινείται αντισυστημικά.
Το σχήμα είναι βολικό: Αφού δεν προσέρχεστε στο “διάλογο”, δεν μετέχετε στη “συναίνεση”, δεν “συμμορφώνεστε προς τας υποδείξεις”, τότε είστε πηγή ανωμαλίας, τρομοκρατίας, βίας και ανομίας. Το σύστημα χωρά μια αριστερά κόσμια, κυριλέ, νοικοκυρίστικη, άχρωμη, κυνική, συνδιαχειριστική, ραγιάδικη. Επίσης χωρά και μια αριστερά πολύ “καθαρή”, διακηρυκτική, καταγγελτική – αλλά ταυτόχρονα μη παρεμβατική, μη ενοχλητική, τέτοια που δεν πασχίζει να μετατρέψει την οργή και αγανάκτηση σε αντιαστική, αντικυβερνητική, αντισυστημική, ανταγωνιστική δύναμη για μια μεγάλη αλλαγή του συσχετισμού δυνάμεων, για να ανοίξει ο δρόμος σε μια πραγματική κοινωνική και πολιτική αλλαγή. Έτσι, είναι λογικό να συγκεντρώνει σχεδόν όλα τα πυρά ο ΣΥΡΙΖΑ, η μόνη δύναμη που έδειξε μέχρι τώρα πως είναι ενωτική και αντιπολιτευτική. Η μόνη δύναμη που μας επέτρεψε να φανταστούμε τι μπορεί να είναι ή να γίνει η Αριστερά όταν ενωθεί με κοινωνικές ανάγκες, όταν ενωθεί με αγώνες, όταν τολμήσει να αμφισβητήσει την αστική πολιτική.
Η επιχειρούμενη αναστήλωση του διάτρητου δικομματισμού, και ιδιαίτερα η στήριξη που απολαμβάνει τώρα ο Γ. Παπανδρέου ως ο επόμενος πρωθυπουργός, η προσπάθεια να ξαναστηθεί η αστική ηγεμονία μέσα από το σχήμα “ασφάλεια – πυγμή – συναίνεση για την έξοδο από την κρίση” και τις στημένες διαχειρίσεις του φόβου και του τρόμου, πάνε χέρι-χέρι (και με τον Καρατζαφέρη να δείχνει το δρόμο) με την επίθεση που στήνεται ενάντια στο ΣΥΡΙΖΑ και τα κινήματα.
Όποιος αρνηθεί το ιδιώνυμο για την κουκούλα είναι φίλος των κουκουλοφόρων – ή ίσως είναι και ο πολιτικός τους φορέας! Όποιος αρνηθεί τον αντιδημοκρατικό κατήφορο εκτρέφει την τρομοκρατία. Όποιος δεν καταδικάζει τα κινήματα και γενικά τη βία, είναι οργανωτής και εμψυχωτής κάθε εκδήλωσης βίας μέσα στην κοινωνία. Και πάει λέγοντας. Σε λίγο θα ποινικοποιηθεί, πέρα από την εμφάνιση, και η σκέψη: η κουκούλα ιδιώνυμο, επαναφορά του αυτεπάγγελτου της περιύβρισης αρχής, επιθέσεις στο άσυλο, γενικός ψεκασμός και ροπαλιές σε κάθε κινητοποίηση. Ε, τώρα, όποιος εναντιώνεται στο νεοφιλελευθερισμό και τις κοιτίδες του (π.χ. ΕΕ) είναι και αντιευρωπαίος!
Ο Πρετεντέρης το λέει ανοικτά: “πίσω από την τρομοκρατία είναι η Αριστερά”. Ο Μητσοτάκης δηλώνει ότι “η Αριστερά εν γένει πρέπει να είναι πολύ προσεκτική”. Ο Μίχαλος, χουντοαναθρεμμένος, επιτίθεται στον ΣΥΡΙΖΑ και τον Αλαβάνο ως “υποκινητές της βίας και της ανομίας”. Και κάθε εκπρόσωπος του ΛΑΟΣ (που ακολουθεί κατά πόδας τη συμπεριφορά του νεοφασίστα Φίνι στην Ιταλία) ρίχνει τα “καρούλια” του στο ΣΥΡΙΖΑ εντελώς ανενόχλητος, σε όλα τα τηλεπάνελ.
Τη στιγμή που στήνεται αυτό το παιχνίδι, το μεν ΠΑΣΟΚ το απολαμβάνει, γιατί ξέρει ότι κερδίζει καταγγέλοντας τη ΝΔ για ανικανότητα και βλέποντας ότι η παραγγελία για συρρίκνωση του ΣΥΡΙΖΑ (που είναι όρος για την αυτοδυναμία του) προωθείται συστηματικά. Το δε ΚΚΕ δέχεται τα συγχαρητήρια της ΝΔ και του ΛΑΟΣ για την κόσμια συμπεριφορά του, και επιχαίρει που τα γκάλοπ του… “χαϊδεύουν τα αυτιά”, παρουσιάζοντάς το πότε ψηλότερα πότε κοντά στο ΣΥΡΙΖΑ – και έτσι ελπίζει ότι δεν θα ζήσει τον εφιάλτη, να δει το ΣΥΡΙΖΑ να το προσπερνά. Φυσικά ούτε οι “Οικολόγοι-Πράσινοι”, ούτε το υπό εκκόλαψη νέο κόμμα, η “Δράση” των Μάνου, Κοντογιανόπουλου & Σία (μα, υπάρχουν όλοι αυτοί και εκτός TV;), δεν λένε κουβέντα και δεν κάνουν τίποτα για το σταμάτημα της αντιδημοκρατικής φασίζουσας εκτροπής που προωθείται. Για όλους αυτούς, είναι τα ποσοστά στο τιμόνι και όχι μια πολιτική αρχών. Κατανοητό και φυσιολογικό.
Όμως… όση μανία κι αν δείξουν, όσες επιθέσεις κι αν κάνουν ενάντια στην Αριστερά, ή στις ιδέες και την πράξη της Αριστεράς τα τελευταία 4-5 χρόνια, δεν μπορούν να κρύψουν τη γύμνια του συστήματος. Τι έχουν επί της ουσίας να πουν στους εργαζόμενους, στους συνταξιούχους, στη νεολαία, στους αγρότες; Λιτότητα, απολύσεις, καταστολή, ανεργία, ακρίβεια, χωματερές προϊόντων και ανθρώπων, λουκέτα στις ψυχές, απόγνωση, βία και εγκληματικότητα. Και μπόλικα “θα”, που σήμερα παίρνουν τη μορφή της “συνεννόησης”, “συναίνεσης”, “υπευθυνότητας” κι άλλα τέτοια.
Την πλέρια αποτυχία ενός συστήματος σε όλους τους τομείς θέλουν να την φορτώσουν στους εργαζόμενους ξανά. Δεν λένε όμως τίποτα σχετικά με το γιατί απέτυχε το σύστημα σε όλους τους τομείς. Τι έχουν να παρουσιάσουν σαν απολογισμό όλοι αυτοί που επιτίθενται στην Αριστερά; Όποιον τομέα και να πιάσουμε, είναι εντελώς αποτυχημένοι. Κι όχι μόνο αποτυχημένοι, διότι αυτοί είναι που έχουν υπεξαιρέσει από το λαό και τους εργαζόμενους τα πάντα. Μίζες, φοροκλοπές, Βατοπέδια, καρτέλ, ψέματα, χρηματιστήριο, τράπεζες, εφοπλιστές. Και τώρα που η κρίση βυθίζει ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας, τώρα προσφέρουν περισσότερη καταστολή και παιχνίδισμα με το ποιος προκαλεί και υποκινεί τη βία.
Τι μικροί που είστε, κύριοι απολογητές αυτού του αποτυχημένου και σάπιου συστήματος! Κάνετε το ίδιο που γίνεται και με τα ναρκωτικά: Πρώτα ευνοείτε την παραγωγή τους, μπλέκεστε με την εμπορία που γίνεται σχεδόν ελεύθερα, και μετά “παρεμβαίνετε” τάχα για την καταπολέμησή τους ρίχνοντας στη φυλακή χιλιάδες άρρωστους χρήστες και μικροβαποράκια, ενώ οι μεγαλέμποροι λαδώνοντας κυκλοφορούν ελεύθεροι. Το ίδιο κάνετε με τη βία και την εγκληματικότητα: παίρνετε μέτρα που μαθηματικά οδηγούν στην απόγνωση, καταδικάζετε στην εξαφάνιση τμήματα της κοινωνίας, διαχέετε παντού εικόνες βίας, από κάθε πόρο αυτής της απιταλιστικής – ανταγωνιστικής κοινωνίας βγαίνει η βία… Και μετά, αφού έχει γίνει γης μαδιάμ κάθε κοινωνικότητα, έρχονται οι δυνάμεις καταστολής (το υπερμονοπώλιο του αστικού κράτους) να επιβάλουν την “τάξη”!
Διαλύστε λοιπόν κι άλλο την οικονομία και τη χώρα, σπρώξτε συνειδητά εκατοντάδες ανθρώπους στην παραβατικότητα, και έπειτα κάντε ιδιώνυμο τις κουκούλες, τις αποκριάτικες μάσκες, τα μαντήλια, τα κασκόλ, τα μαύρα γυαλιά και ό,τι άλλο σκαρφιστείτε. Ακόμα, προσπαθείστε κι άλλο (μα δεν θα τα καταφέρετε!) να σβήσετε από τη μνήμη του λαού και της νεολαίας τα πρόσωπα του Αλέξη Γρηγορόπουλου και της Κωνσταντίνας Κούνεβα – δύο ακόμη ανθρώπων στην τεράστια στρατιά των θυμάτων σας, που ό,τι και να κάνετε θα παραμείνουν σύμβολα της βαρβαρότητας και της αθλιότητάς σας, και θα εμπνέουν τους αγώνες, και σήμερα και αύριο, για δικαιοσύνη και αξιοπρέπεια.
Κάντε τα όλα αυτά – αλλά δεν θα αθωωθείτε! Είστε κατηγορούμενοι για ένα διαρκές έγκλημα απέναντι στην κοινωνία, επειδή με το νεοφιλελευθερισμό και το ξεπούλημα καταδικάσατε τη ζωή εκατομμυρίων ανθρώπων σε αυτόν τον τόπο, επειδή ενσταλλάξατε την αγωνία, το φόβο και το άγχος για την επιβίωση σε εκατομμύρια ανθρώπους – για να την περνάτε, εσείς και τα golden boys σας, ζωή και κότα προ, κατά και (ελπίζετε) μετά την κρίση που εσείς και το σύστημά σας γέννησε.
Ό,τι και να κάνετε, είστε κατηγορούμενοι! Βγάλτε τις κουκούλες και απολογηθείτε!