Ανασχηματισμός: Αδυναμία και αντιδραστικότητα, του Χρίστου Καραμάνου

Έξάντλησε και το όπλο του ανασχηματισμού ο Καραμανλής στην προσπάθεια του να αλλάξει το έντονα αρνητικό κλίμα σε βάρος της κυβέρνησης. Το εξάντλησε χωρίς να πετύχει τίποτα το ουσιαστικό. Αλλά δίνοντας το μήνυμα ότι θα επιμείνει σε μια πιο επιθετική πολιτική και επιβεβαιώνοντας ότι για τον αστισμό δεν υπάρχει άλλη επιλογή παρά η σκλήρυνση. Αν κάτι έδειξε αυτός ο ανασχηματισμός αυτό είναι:

1 Η ιδιαίτερη έμφαση και αναβάθμιση του ρόλου της κρατικής καταστολής. Με έναν σκληρό νέο αναπληρωτή Υπουργό του "νόμου και της τάξης", το Χρ. Μαρκογιαννάκη –στη θέση του Π Χηνοφώτη, ο οποίος χρεώθηκε τη λεγόμενη "αμυντική στάση" της Αστυνομίας απέναντι στην εξέγερση. Αν το όργιο τρομοκρατίας που ζήσαμε θεωρείται "ανεπαρκής απάντηση", τότε είναι κατανοητό το τι προετοιμάζεται.

2 Η ομηρία Καραμανλή από τους βαρώνους της ΝΔ. Κανείς από τους πρωτοκλασάτους δεν θέλησε να μετακινηθεί. Ντόρα, Σουφλιάς, Μεϊμαράκης, Παυλόπουλος, απαίτησαν και έμειναν στη θέση τους -για να συνεχίσουν οι μηχανισμοί τους τη "στρωμένη δουλειά". Αυτό δείχνει την αβεβαιότητα για το μέλλον της κυβέρνησης Καραμανλή. Φυσικά κανείς τους δεν θέλησε, παρά την επιθυμία Καραμανλή, να αναλάβει τον τομέα της Οικονομίας.

3 Η επιλογή του περισσότερου νεοφιλελευθερισμού. Ο Καραμανλής αναγκάστηκε κάτω από τη διάχυτη κοινωνική κατακραυγή να αποσύρει τον Αλογοσκούφη –ο δεύτερος στενός του συνεργάτης που αποσύρεται μετά τον Θ. Ρουσόπουλο. Αλλά τοποθέτησε στη θέση του έναν ακόμη πιο σκληρό νεοφιλελεύθερο, τον Γ. Παπαθανασίου, πρώην πρόεδρο του Εμπορο- Βιομηχανικού Επιμελητήριου. Ο επίσης δογματικός νεοφιλελεύθερος Κ. Χατζηδάκης αναβαθμίστηκε σε Υπουργό Ανάπτυξης, μετά την "επιτυχημένη" προσπάθεια διάλυσης και ξεπουλήματος της "Ολυμπιακής".

4 Η επικοινωνιακή διαχείριση των μεγάλων προβλημάτων. Αδυνατεί ο Καραμανλής να πάρει οποιαδήποτε πρωτοβουλία απέναντι στην οξυμένη κοινωνική αγανάκτηση. Σε όλα τα ανοιχτά μέτωπα: οικονομική κρίση, παιδεία, σκάνδαλα. Μόνη του επιλογή η αλλαγή προσώπων, χωρίς στο παραμικρό να θίγεται η ουσία της πολιτικής και οι δομές που γεννούν τα προβλήματα. Βάζει τον "επικοινωνιακό" Σπηλιωτόπουλο να χειριστεί την Παιδεία. Διώχνει τους "Βατοπεδινούς" (Δούκας, Κοντός), διώχνει το Λιάπη (σκάνδαλο SIEMENS). Αλλά αφού κι ίδιος είπε "λάθος μου", για το Βατοπέδι, μήπως είναι η ώρα του να φεύγει;

5 Ο Καραμανλής προσπαθεί να διατηρήσει το προφίλ του ακέραιου και του υπεύθυνου πολιτικού. Όπως από την αρχή της θητείας του. Όμως αυτό το προφίλ έχει πια τρωθεί ανεπανόρθωτα. Στη συνείδηση του λαού είναι ο εγκέφαλος και των σκανδάλων και της άγριας επίθεσης στο λαϊκό εισόδημα. Όσο κι αν προσπαθήσει να συσπειρώσει το πιο συντηρητικό κομμάτι της κοινωνίας, με το επιχείρημα της "υπευθυνότητας", οι μέρες του είναι λίγες. Εκτός κι αν το εξίσου νεοφιλελεύθερο και "πιο αποτελεσματικό" στην αντιλαϊκή επίθεση ΠΑΣΟΚ, του κάνει κάποιο "δώρο".

Χρίστος Καραμάνος