ΙΣΤΟΡΙΚΗ Η ΑΠΕΡΓΙΑ ΤΗΣ 12ης ΔΕΚΕΜΒΡΗ: ΠΑΛΛΑΪΚΟ ΧΑΣΤΟΥΚΙ ΣΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ, των Μ.Ε, Μ.Σ.

Όλοι μαζί μπορούμε να νικήσουμε

Παλλαϊκό χαστούκι στην κυβέρνηση Καραμανλή

Μαίρη Ευθυμιάτου – Μιχάλης Σιάχος

Το «σύνθημα» που δειλά-δειλά ακουγόταν τις προηγούμενες μέρες, ότι «θα γίνει του Γιαννίτση», τελικά έγινε πραγματικότητα. Η διαδήλωση της 12ης Δεκεμβρίου ξεπέρασε κατά πολύ την κινητοποίηση του 2001 και έστειλε ένα βροντερό και ξεκάθαρο μήνυμα στην κυβέρνηση Καραμανλή, αλλά και στα συνδικάτα για συνέχιση και κλιμάκωση του αγώνα μέχρι την τελική νίκη. Το σύνθημα που κυριάρχησε ήταν «Κάτω τα χέρια απ’ την ασφάλιση, δεν είναι για παζάρια και για διάλυση».

Εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι, συνταξιούχοι, άνεργοι, μετανάστες και νεολαίοι κατέκλυσαν επί ώρες το κέντρο της Αθήνας. Η επιτυχία της απεργίας και της κινητοποίησης είχε φανεί από νωρίς το πρωί. Η Αθήνα ήταν σχεδόν μια νεκρή οικονομικά πόλη. Η συντριπτική πλειοψηφία όσων βρίσκονταν στο δρόμο κατευθυνόταν στο χώρο της συγκέντρωσης. Στα βλέμματα όλων ήταν φανερή η αποφασιστικότητα και η διάθεση για αγώνα ενάντια στην κυβέρνηση Καραμανλή.

Η διάθεση αυτή έγινε ακόμα πιο φανερή όταν οι επικεφαλής των συνδικάτων ξεκίνησαν τις ομιλίες τους. Στις κορώνες για τη «μεγαλειώδη συγκέντρωση» και τον «αγώνα που τώρα μόλις ξεκινάει», τα σχόλια των συγκεντρωμένων ήταν πολλά και κυρίως αποκαλυπτικά. Η φράση που ακούστηκε από έναν εργαζόμενο της Ολυμπιακής «τώρα καλά τα λέτε, από αύριο να σας δούμε…», συμπύκνωσε με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο την αγωνία και κυρίως την απαίτηση της πλατιάς κοινωνίας για κλιμάκωση του αγώνα. Συμπύκνωσε τη γενική απαίτηση για ανατροπή και όχι φτιασίδωμα ή «βελτιώσεις» της κυβερνητικής πολιτικής, που επιχειρεί να κατεδαφίσει την κοινωνική ασφάλιση. Οι δεκάδες χιλιάδες των διαδηλωτών γνωρίζουν πολύ καλά και έχουν νιώσει στο πετσί τους δεκαετίες τώρα τους χειρισμούς από την πλευρά των κυβερνητικών και εργοδοτικών συνδικάτων, που επιχειρούνται κάθε φορά που οι «από τα κάτω» έρχονται δυναμικά και μαζικά στο προσκήνιο. Και ακριβώς αυτό υπογράμμιζαν με τα σχόλιά τους.

Το μπλοκ της Ολυμπιακής, που τις τελευταίες μέρες βρίσκεται στο επίκεντρο της εκ Βρυξελλών καθοδηγούμενης κυβερνητικής επίθεσης, ήταν από τα πιο μαζικά και δυναμικά. Το σύνθημα «Είσαι της Aegean το τσιράκι, Χατζηδάκη – Χατζηδάκη», έδινε ρυθμικά τον τόνο. Αντίστοιχα μεγάλα ήταν τα μπλοκ των εκπαιδευτικών, των φοιτητών, των δημοσίων υπαλλήλων, των μηχανικών, των δικηγόρων, των ιδιωτικών υπαλλήλων κ.λπ., ενώ ιδιαίτερη αίσθηση έκανε και η μεγάλη συμμετοχή των εργαζόμενων στον Τύπο, με χαρακτηριστικό σύνθημα το «Δουλεύουμε σκληρά και θέλουμε παρέα, εμείς δεν παντρευτήκαμε τη Μάρα Ζαχαρέα». Τα συνθήματα που κυριάρχησαν περιελάμβαναν τα πάντα: Ασφαλιστικό, μισθούς, καταστολή κ.λπ.

Το ανθρώπινο ποτάμι, που ξεκίνησε από το Πεδίο του Άρεως για να καταλήξει στη Βουλή, είχε συνοχή, αυθορμητισμό, αποφασιστικότητα και κυρίως αισιοδοξία για τη νικηφόρα προοπτική. Χαρακτηριστικά που δεν υπήρχαν –τουλάχιστον τόσο έντονα– στην κινητοποίηση εναντίον του νόμου Γιαννίτση, και καθιστούν τη 12η Δεκέμβρη ιστορική μέρα, που ανοίγει νέους δρόμους και δυνατότητες.

Οι διαχωριστικές γραμμές που στήνουν όλα αυτά τα χρόνια με τις διαιρετικές πολιτικές τους δεν υπήρχαν. «Παλιοί» και «νέοι» εργαζόμενοι, άνθρωποι κάθε ηλικίας, που εδώ και πολλά χρόνια απέχουν από πορείες και κινητοποιήσεις, την Τετάρτη 12 Δεκεμβρίου βρέθηκαν πλάι-πλάι και διατράνωσαν την αντίθεσή τους όχι μόνο στην κατεδάφιση της κοινωνικής ασφάλισης, αλλά συνολικά στην κυβερνητική πολιτική. Το τέρας της παραίτησης και του «καναπέ», της απογοήτευσης και της καλλιεργούμενης πεποίθησης ότι τίποτα δεν μπορεί να γίνει, φάνηκε ότι άρχισε να νικιέται.

Δεν πάει άλλο…

Το «δεν πάει άλλο…» ως αίσθημα και έκφραση της διάθεσης για αγώνα ήταν παντού φανερό: «Οι εργαζόμενοι έχουν φτάσει πια στα όρια της απόγνωσης. Στην Ελλάδα του 2007 έχουμε φτάσει στο σημείο της απόλυτης αβεβαιότητας. Πρέπει να δουλεύεις, να δουλεύεις, να δουλεύεις και να μην ξέρεις πότε και αν θα πάρεις σύνταξη, πότε θα θεμελιώσεις συνταξιοδοτικό δικαίωμα, και τι σύνταξη θα είναι αυτή που θα πάρεις», είπε στην «Αριστερά!» ο Γιάννης, 45 ετών, οδοντίατρος. Και συνέχισε: «Αυτή όμως είναι μόνο η μία πλευρά του προβλήματος. Υπάρχει και η άλλη, που αφορά την εργασία αυτή καθεαυτή. Ειδικά για το δικό μας χώρο, στον οποίο κυριαρχούν τα ιδιωτικά ιατρεία, η επίθεση είναι σημαντική, καθώς το Ταμείο μας είναι υποβαθμισμένο από τις μεγάλες κλινικές που δεν καταβάλλουν σχεδόν ποτέ εισφορές. Η ίδια πίεση που υπάρχει στο σύνολο της κοινωνίας, αφορά και εμάς τους υγειονομικούς γενικότερα».

«Η επίθεση της κυβέρνησης που θέλει αφαίμαξη των όποιων οικονομικών πόρων έχουν τα Ταμεία μας αφορά όλους. Ρίχνουν μάλιστα τους νέους εργαζόμενους στην λούμπα των 530 ευρώ και κατόπιν σύνταξη, ύστερα από 35 ή 39 χρόνια δουλειάς. Όλα αυτά μας έχουν οδηγήσει στην απόφαση να κατέβουμε στον δρόμο όλοι μαζί, νέοι και παλιοί εργαζόμενοι. Η σημερινή κινητοποίηση είναι πραγματικά μεγαλειώδης. Εμείς οι οδοντίατροι θα κατέβουμε στους δρόμους και την άλλη Τετάρτη κλιμακώνοντας τον αγώνα μας και πιστεύω ότι έχουμε τη δυνατότητα να προωθήσουμε στην κοινωνία την ιδέα της αναγκαιότητας να πάρουμε τα πράγματα στα χέρια μας. Πρέπει να καταλάβουμε όλοι ότι υπάρχουν πράγματα που όλοι οι εργαζόμενοι πρέπει να διεκδικήσουμε για να έχουμε κάτι καλύτερο για τις συντάξεις μας αλλά και για τα παιδιά μας».

Αντίστοιχη ήταν και η εκτίμηση της 29χρονης Μαρίας, που δουλεύει σε τεχνική εταιρεία: «Η πορεία έχει πολύ κόσμο και παλμό. Ελπίζω να δοθεί ένα μήνυμα και να αναχαιτιστεί η επίθεση στο ασφαλιστικό. Εμάς τους εργαζόμενους στις τεχνικές εταιρείες μας χτυπούν πολύ ως κλάδο, αλλά η επίθεση από ό,τι αντιλαμβάνομαι από τον κόσμο που βλέπω είναι ίδια για όλους τους εργαζόμενους, και ιδιαίτερα τους νεότερους. Γι’ αυτό χαίρομαι που βλέπω νέο κόσμο στο δρόμο. Νομίζω ότι θα υπάρχει και κλιμάκωση του αγώνα για να μπορέσουμε τελικά να πετύχουμε κάτι».

Μονόδρομος η κλιμάκωση

Τη διαπίστωση ότι όλος ο κόσμος βγήκε στους δρόμους την Τετάρτη επιβεβαιώνει ο 27χρονος Κώστας, εκπαιδευτικός που –όπως χαρακτηριστικά λέει– εργάζεται στην παραπαιδεία: «Ως νέος εργαζόμενος κατέβηκα στο δρόμο χωρίς να συμμετέχω σε κανένα μπλοκ οργανωμένα, και αν υπάρξει κλιμάκωση του αγώνα θα είμαι εδώ και αύριο και την άλλη εβδομάδα και όποτε αποφασιστεί. Η πορεία είναι μαζικότατη και πιστεύω ότι δίνει ένα ισχυρότατο μήνυμα κατά της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας. Δείχνει ότι οι μεταρρυθμίσεις που προωθεί οδηγούν σε αδιέξοδο όλο τον εργαζόμενο κόσμο».

Για αποφασιστικότητα των εργαζομένων που μπορεί να διακόψει την… κοινωνική ηρεμία έκαναν λόγο ο Θεοδόσης και η Αθανασία, εργαζόμενοι στο υπουργείο Οικονομικών: «Στην πορεία σήμερα υπάρχει συνοχή, και αυτό δείχνει ότι μάλλον είμαστε αποφασισμένοι ως εργαζόμενοι να κλιμακώσουμε τον αγώνα σε σημείο μάλιστα που να κινδυνεύσει η “κοινωνική συνοχή” και η κοινωνική “ειρήνη”, έτσι όπως την εννοούν. Είμαστε εδώ για να στείλουμε το μήνυμα στους κυβερνώντες ότι πρέπει να σταματήσει εδώ η αφαίμαξη των Ταμείων από αυτούς που αρπάζουν τα αποθεματικά, από τους εργοδότες που δεν πληρώνουν και με χαριστικές ρυθμίσεις τελικά δεν καταβάλλουν τις εισφορές που τους αναλογούν. Ενώ και το κράτος πρέπει να συμβάλλει στην κοινωνική ασφάλιση και να μην σπρώχνει τα πράγματα στον ιδιωτικό τομέα. Σήμερα, πρέπει να στείλουμε το μήνυμα ότι δεν θα αφήσουμε να περάσει καμία αλλαγή σε βάρος των εργαζομένων».

Στον πλατύ κόσμο που κατέβηκε στο δρόμο όχι οργανωμένα, αλλά εξαιτίας των αδιεξόδων που βιώνει, αναφέρθηκε η 40χρονη Γιάννα που εργάζεται σε πολυκατάστημα: «Ο κόσμος έχει ανταποκριθεί στο κάλεσμα των συνδικάτων, αλλά έχει κατέβει και χωρίς να ανήκει κάπου, γιατί έχει πρόβλημα. Γιατί το ασφαλιστικό αγγίζει όλους τους εργαζόμενους, σε όλους τους κλάδους, αφορά όλες τις ηλικίες και γιατί όλοι πια κατανοούν ότι αυτό που χτυπιέται είναι η φύση της δημόσιας κοινωνικής ασφάλισης. Σήμερα θα δοθεί στους κυβερνώντες το μήνυμα ότι οι εργαζόμενοι δεν θέλουν αλλαγές αντίθετες στο συμφέρον τους. Μάλιστα, φαίνεται ότι δεν περνάει το μήνυμα της κυβέρνησης προς τον κόσμο. Έλεγαν στις ειδήσεις ότι η πορεία δεν θα έχει κόσμο και ότι θα είναι υποτονική. Αντίθετα, σήμερα βλέπουμε πολύ παλμό και αποφασιστικότητα».

Για το τέλος του ρεπορτάζ κρατήσαμε όσα είπε στην «Αριστερά!» η 48χρονη Ιουλία, εργαζόμενη, επίσης, σε πολυκατάστημα, συνάδελφος της Γιάννας, επειδή αναδεικνύουν με πολύ εύστοχο και σαφή τρόπο τα χαρακτηριστικά της κινητοποίησης και τις διαθέσεις του κόσμου: «Κατέβηκα στο δρόμο ακόμα και εγώ, που είχα να το κάνω 15 χρόνια. Η σημερινή εικόνα δεν νομίζω ότι θα αρέσει στην κυβέρνηση και ίσως αναδιπλωθεί, προσπαθώντας να κάνει κάποιο πασάλειμμα σε ό,τι έχει πει μέχρι σήμερα. Μπορεί να πάρει πίσω πράγματα, αλλά αυτό θα εξαρτηθεί και από τον κόσμο. Αν θα μπορούμε ως εργαζόμενοι να ξαναείμαστε εδώ και αύριο και την άλλη εβδομάδα και μετά τις γιορτές. Οι αλλαγές και οι νίκες δεν εξαρτώνται μόνο από μια πορεία, αλλά από μια συνολική εικόνα. Μακάρι να έχουμε καλή επιτυχία».

Το πιο ζωντανό και μαχητικό νεολαιίστικο μπλοκ: Οι νέοι εργαζόμενοι έχουν… φωνή, οργή και… www.dikaioma.gr

Ιδιαιτέρως μαζικό, αγωνιστικό, ζωντανό, πολύχρωμο ήταν στην πορεία της 12ης Δεκεμβρίου το μπλοκ του dikaioma.gr. Τρία πανό με άποψη και με ένα σημαντικό μήνυμα: Οι νέοι εργαζόμενοι έχουν φωνή, οργή και dikaioma.gr. Ένα μήνυμα που λέει πολλά και διαμηνύει στην κυβέρνηση ότι οι νέοι εργαζόμενοι, η γενιά των 600 και των 300 ευρώ, η ανασφάλιστη γενιά, η «μαύρη», η ελάχιστα αμειβόμενη, η καταπιεσμένη και η μη εκφραζόμενη συνδικαλιστικά, είναι εδώ, αγωνίζεται, διεκδικεί, και κυρίως πιστεύει στις δυνάμεις της.

Η νέα γενιά εργαζομένων όχι μόνο έχει καταλάβει τι της επιφυλάσσουν για το μέλλον, αλλά είναι αποφασισμένη να δώσει δυναμικό παρών στους αγώνες του εργατικού κινήματος, λέει «όχι» στο συστηματικό διαχωρισμό των εργαζομένων σε νέους και παλιούς και βροντοφωνάζει «Μισή δουλειά, σύνταξη μισή: Δικαίωμά μας είναι ολόκληρη η ζωή!».

Οι επιτροπές για το Δικαίωμα στην Κοινωνική Ασφάλιση έδωσαν ραντεβού στην πορεία της 12ης Δεκεμβρίου, κάνοντας γνωστό το www.dikaioma.gr σε όλο τον κόσμο, που το υποδέχθηκε με ενθουσιασμό, αλλά και περιέργεια. Όπου και εάν έστρεφε κανείς το βλέμμα του έβλεπε αυτοκόλλητα από το dikaioma.gr. Οι τοίχοι της Αθήνας γέμισαν με το σύνθημα, «Ενώσου, σκέψου, δράσε» και όλοι οι εργαζόμενοι δήλωναν τη στήριξή τους στην συγκεκριμένη πρωτοβουλία, τονίζοντας ότι θα μπουν στο Διαδίκτυο, θα ενημερωθούν, να δουν τι κάνει το ΔΙΚΑΙΩΜΑ, τι είναι και τι λέει.

Το σύνθημα που φώναζαν «Οι νέοι εργαζόμενοι στην πρώτη την γραμμή. Αυτή η απεργία να είναι η αρχή», δίνει και το στίγμα για τη θέληση του κόσμου που με αγωνία ζητά κλιμάκωση του αγώνα, ζητά να μην σταματήσει το ρεύμα εδώ, ζητά να πάρουν οι εργαζόμενοι τις τύχες τους στα χέρια τους, να διεκδικήσουν δυναμικά να μην κατεδαφιστεί η κοινωνική ασφάλιση, ζητά να μην διαχωρίζονται οι εργαζόμενοι σε νέους και παλιούς, ζητά αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας και όχι μισθούς και συντάξεις πείνας. Ο κόσμος της δουλειάς απέδειξε στις 12 Δεκεμβρίου ότι ενωμένα, μαζικά, με δουλειά από τα κάτω, μπορεί να κάνει τη διαφορά, και σίγουρα μπορεί να έχει… www.dikaioma.gr